| لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ (1) Қиёмат куни билан қасам |
| وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ (2) Ва маломатчи нафс билан қасам |
| أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُ (3) (Кофир) Инсон Бизни унинг суякларини жамлаб олмас, деб ўйларми |
| بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ (4) Албатта, Биз унинг бармоқ учларини ҳам асл ҳолига келтиришга қодирмиз |
| بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ (5) Балки, инсон келажакда фисқу фужур қилишни хоҳлайдир |
| يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ (6) Қиёмат куни қачон? — деб сўрайдир |
| فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ (7) Қачонки кўз лол қолиб қўрқинчга тўлса |
| وَخَسَفَ الْقَمَرُ (8) Ва ой тутилса |
| وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ (9) Ва қуёш билан ой жамланса |
| يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ (10) Ўшал кунда инсон: «Қочар жой қаерда?» деб қоладир |
| كَلَّا لَا وَزَرَ (11) Йўқ! Қочар жой йўқдир |
| إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ (12) У кунда жойлашув фақат Роббинг ҳузурида бўладир |
| يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ (13) У кунда инсонга аввалу охир қилган ишларининг хабари бериладир |
| بَلِ الْإِنسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ (14) Ҳа, инсон ўз нафсига қарши ўзи шоҳиддир |
| وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ (15) Ва агар узрларини тўкиб солса ҳам |
| لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ (16) Сен шошилиб у билан тилингни қимирлатма |
| إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ (17) Албатта, у(Қуръон)ни жамлаш ва ўқиб бериш Бизнинг зиммамизда |
| فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ (18) Бас, Биз уни ўқисак, қироатига зеҳн солиб тур |
| ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ (19) Сўнгра у(Қуръон)ни баён қилиб бериш ҳам Бизнинг зиммамизда |
| كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ (20) Йўқ! Балки сизлар шошар дунёни яхши кўрасизлар |
| وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ (21) Ва охиратни тарк этасизлар |
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ (22) У кунда чиройли юзлар бор |
| إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ (23) Ўз Роббисига назар солувчилар |
| وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ (24) Ва у кунда тиришиб-буришган юзлар ҳам бор |
| تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ (25) Ўзларига умуртқасини синдирадиган иш бўлишига ишонарлар |
| كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ (26) Йўқ! Вақтики, (жон) ҳалқумга келса |
| وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ (27) Ва «Ким буни қутқарар?» дейилса |
| وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ (28) Ва, албатта, бу фироқ эканлигига ишонса |
| وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ (29) Ва болдирлар бир-бирига алмашса |
| إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ (30) У кунда ҳайдаб бориш жойи Роббинг ҳузуридадир |
| فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ (31) Бас, у тасдиқламади ва намоз ўқимади |
| وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (32) Ва лекин ёлғонга чиқарди ва юз ўгирди |
| ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ (33) Сўнг ўз аҳлига керилиб борди |
| أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (34) Ҳолингга вой бўлсин сенинг, вой бўлсин |
| ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (35) Яна ҳолингга вой бўлсин сенинг, вой бўлсин |
| أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى (36) Инсон беҳуда тарк қилинишликнинг ҳисобини қилурми |
| أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَىٰ (37) У манийдан оққан нутфа бўлмаганмиди |
| ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ (38) Сўнг алақа бўлди. Бас, беками-кўст этиб яратди |
| فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ (39) Бас, ундан жуфтни — эркак ва аёлни яратди |
| أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ (40) Шундай Зот ўликларни тирилтиришга қодир эмасми |