وَيْلٌ لِّلْمُطَفِّفِينَ (1)
Wee die bedrieërs |
الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُوا عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ (2)
Wat, wanneer iemand vir hulle ’n maat neem, op die volle maat aandring |
وَإِذَا كَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ (3)
maar wanneer hulle vir ’n ander iets moet meet of afweeg, minder gee as wat dit moet wees |
أَلَا يَظُنُّ أُولَٰئِكَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ (4)
Dink hulle nie daaraan dat hulle weer opgewek sal word |
لِيَوْمٍ عَظِيمٍ (5)
op ’n groot Dag nie |
يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ (6)
Die Dag wanneer die mense voor die Heer van die Wêrelde sal staan |
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ (7)
Nee, sekerlik, die gedenkskrif van die bose is: In die Gevangenis |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ (8)
En weet u wat die Gevangenis is |
كِتَابٌ مَّرْقُومٌ (9)
Dit is ’n geskrewe Boek |
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (10)
Wee hulle, op dié Dag |
الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (11)
wat die Dag van Oordeel ontken |
وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ (12)
En niemand ontken dit nie, behalwe elke oortreder, elke sondaar |
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (13)
Wanneer Ons tekens aan hom voorgedra word, sê hy: Stories van die oervolke |
كَلَّا ۖ بَلْ ۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ (14)
Nee, dít wat hulle verdien het, is soos roes op hulle harte |
كَلَّا إِنَّهُمْ عَن رَّبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّمَحْجُوبُونَ (15)
Waarlik, hulle sal daardie Dag van hulle Heer uitgesluit word |
ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ (16)
Dan sal hulle waarlik die Brandende Vuur ingaan |
ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ (17)
Dan sal daar gesê word: Dít is wat julle ontken het |
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ (18)
Waarlik, die gedenkskrif van die deugsame sal wees: die mees Verhewe Plekke |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ (19)
En weet u wat die mees Verhewe Plekke is |
كِتَابٌ مَّرْقُومٌ (20)
Dit is ’n geskrewe Boek |
يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ (21)
Hulle wat na aan Allah is, sal dit sien |
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (22)
Waarlik, die deugsame sal hom verheug |
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ (23)
Op verhewe rusbanke sal hulle mekaar raaksien |
تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ (24)
U sal op hulle gesigte die glans van geluksaligheid bemerk |
يُسْقَوْنَ مِن رَّحِيقٍ مَّخْتُومٍ (25)
Vir hulle word gegee om te drink: ’n suiwer drank, verseël |
خِتَامُهُ مِسْكٌ ۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ (26)
en die seël daarvan is van muskus, ~ Laat hulle wat wedywer, hiervoor wedywer |
وَمِزَاجُهُ مِن تَسْنِيمٍ (27)
En dit sal gemeng word met water wat van bo kom |
عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ (28)
’n Fontein, waaruit diegene wat naby Allah is, sal drink |
إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ (29)
Waarlik, die misdadigers was daaraan gewoond om die gelowiges uit te lag |
وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ (30)
en wanneer hulle verby hulle gegaan het, het hulle vir mekaar geknipoog |
وَإِذَا انقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمُ انقَلَبُوا فَكِهِينَ (31)
En wanneer hulle na hul volk teruggekeer het, het hulle verheug teruggekeer |
وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَضَالُّونَ (32)
En wanneer hulle hul gesien het, het hulle gesê: Waarlik, hulle is verdwaal |
وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ (33)
En hulle was nie gestuur as wakers oor hulle nie |
فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ (34)
Daarom sal die gelowiges op dié Dag die ongelowiges uitlag |
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ (35)
Op verhewe rusbanke neergevly, aanskouende |
هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ (36)
Voorwaar, die ongelowiges sal vergeld word vir wat hulle gedoen het |
