| تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ (1) የአቡ ለሀብ ሁለት እጆች ከሰሩ (ጠፉ፤ እርሱ) ከሰረም፡፡ |
| مَا أَغْنَىٰ عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ (2) ከእርሱ ገንዘቡና ያም ያፈራው ሁሉ ምንም አልጠቀመውም፡፡ |
| سَيَصْلَىٰ نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ (3) የመንቀልቀል ባለቤት የኾነችን እሳት በእርግጥ ይገባል፡፡ |
| وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ (4) ሚስቱም (ትገባለች)፤ እንጨት ተሸካሚ ስትኾን፡፡ |
| فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ (5) በአንገትዋ ላይ ከጭረት የኾነ ገመድ ያለባት ስትኾን፡፡ |