| إِذَا السَّمَاءُ انفَطَرَتْ (1) Kada se nebo rascijepi |
| وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ (2) i kada zvijezde popadaju |
| وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ (3) i kada se mora jedna u druga uliju |
| وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ (4) i kada se grobovi ispreturaju |
| عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ (5) svako ce saznati sta je pripremio, a sta je propustio |
| يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ (6) O covjece, zasto da te obmanjuje to sto je Gospodar tvoj plemenit |
| الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ (7) koji te je stvorio – pa ucinio da si skladan i da si uspravan – |
| فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاءَ رَكَّبَكَ (8) i kakav je htio lik ti dao |
| كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ (9) A ne valja tako! Vi u Sudnji dan ne vjerujete |
| وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ (10) a nad vama bdiju cuvari |
| كِرَامًا كَاتِبِينَ (11) kod Nas cijenjeni pisari |
| يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ (12) koji znaju ono sto radite |
| إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (13) Cestiti ce, sigurno, u Dzennet |
| وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ (14) a grjesnici, sigurno, u Dzehennem |
| يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ (15) na Sudnjem danu u njemu ce gorjeti |
| وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ (16) i vise iz njega nece izvedeni biti |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (17) A znas li ti sta je Sudnji dan |
| ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (18) i jos jednom: znas li ti sta je Sudnji dan |
| يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئًا ۖ وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِّلَّهِ (19) Dan kada niko nikome nece moci nimalo pomoci, toga Dana ce vlast jedino Allah imati |