| وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا (1) Tako mi onih koji cupaju zestoko |
| وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا (2) I onih koji vade (blagim) vađenjem |
| وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا (3) I onih koji plove klizeci |
| فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا (4) Te onih koji prethode prethođenjem |
| فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا (5) Te onih koji upravljaju stvar |
| يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ (6) Na Dan kad Tresuci zatrese |
| تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ (7) Slijedice ga naredno |
| قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ (8) Srca ce Tog dana uzdrhtala biti |
| أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ (9) Pogledi njihovi bice oboreni |
| يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ (10) Govore: “Hocemo li mi uistinu u prvobitno stanje vraceni biti |
| أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً (11) Zar kad budemo kosti istruhle?” |
| قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ (12) Govore: “To je onda povratak poguban.” |
| فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ (13) Pa to ce samo krik jedan biti |
| فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ (14) Tad gle: oni budni |
| هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ (15) Da li ti je dosao hadis o Musau |
| إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى (16) Kad ga zovnu Gospodar njegov u dolini svetoj Tuwa |
| اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ (17) “Idi faraonu, zaista je on prevrsio |
| فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَىٰ أَن تَزَكَّىٰ (18) Pa reci: ’Da li bi ti da se ocistis?’ |
| وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ (19) “I uputicu te Gospodaru tvom, pa da se bojis.” |
| فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَىٰ (20) Tad mu je pokazao znak veliki |
| فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ (21) Pa - porekao je i nije poslusao |
| ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ (22) Zatim se okrenuo zureci |
| فَحَشَرَ فَنَادَىٰ (23) Pa sakupio (ljude), te povikao |
| فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَىٰ (24) Pa rekao: “Ja sam gospodar vas najuzviseniji.” |
| فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَىٰ (25) Zato ga je Allah dograbio primjernom kaznom drugog i prvog |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَن يَخْشَىٰ (26) Uistinu, u tome ibret za onog ko se boji |
| أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا (27) Da li je teze vas stvoriti ili nebo? Sazdao ga je |
| رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا (28) Uzdigao visinu njegovu, pa ga sredio |
| وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا (29) I zatamnio noc njegovu, i izveo svjetlo njegovo |
| وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا (30) I Zemlju poslije toga - rasprostro je nju |
| أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا (31) Izveo iz nje vodu njenu i pasnjake njene |
| وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا (32) I brda: ustabilio ih je |
| مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ (33) Uzivanje za vas i stoku vasu |
| فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَىٰ (34) Pa kad dođe tammet najveci |
| يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَىٰ (35) Na Dan kad se sjeti covjek sta se trudio |
| وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ (36) I pokaze se dzehim onom ko vidi |
| فَأَمَّا مَن طَغَىٰ (37) Pa sto se tice onog ko je prevrsivao |
| وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (38) I vise volio zivot Dunjaa |
| فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَىٰ (39) Pa uistinu, dzehim - to ce skloniste biti |
| وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ (40) A sto se tice onog ko se plasio stajanja pred Gospodarom svojim, i suzdrzao dusu od strasti |
| فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ (41) Pa uistinu, Dzennet - to ce skloniste biti |
| يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا (42) Pitaju te o Casu: “Kad ce dolazak njegov?” |
| فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَاهَا (43) Cemu? Ti si za podsjecanje na njega |
| إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَاهَا (44) Do Gospodara tvoga je vrhunac njegov |
| إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَاهَا (45) Ti si samo opominjac onom ko ga se plasi |
| كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا (46) Na dan kad ga vide, bice kao da su oni ostali samo vecer ili jutro njegovo |