وَالْفَجْرِ (1)
A hajnalhasadasra |
وَلَيَالٍ عَشْرٍ (2)
Esa tiz ejszakara |
وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ (3)
A parosra es paratlanra (Allah teremteseben) |
وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ (4)
Es az ejszakara, midon elmulik |
هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِّذِي حِجْرٍ (5)
Vajon nincs-e esku ebben az esszel birok szamara |
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ (6)
Talan nem lattad (Muhammad- Allah aldja meg es adjon Neki orok udvosseget), hogyan cselekedett az Urad "Ad-dal |
إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ (7)
Az oszlopokkal ellatott /ram- mal |
الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ (8)
Amelyhez hasonlo nem teremtetett sehol az orszagokban |
وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ (9)
Es Tamiid-dal, amely kivajta! a sziklat a volgyben |
وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ (10)
Es a Faraoval, a karok gazdajaval |
الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ (11)
Akik tulkapasokra vetemedtek az orszagokban |
فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ (12)
Es megsokszoroztak a romlast |
فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ (13)
Am Urad rajuk arasztotta a kibontott buntetes ostorat |
إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ (14)
Bizony a te Urad allandoan Figyelmes (veluk szemben) |
فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ (15)
Am az ember, ha Ura probanak veti ala ugy, hogy nagylelku es kegyes hozza, azt mondja majd: Az Uram kegyes volt velem |
وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ (16)
Am az ember, ha az Ura probanak veti ala ugy, hogy szukiti az ellatasat, azt mondja: .Megalazott az Uram |
كَلَّا ۖ بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ (17)
Denem! Ti nem vagytok kegyesek az arvaval szemben |
وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ (18)
Es nem buzditotok a szegenyek taplalasara |
وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَّمًّا (19)
Es mohon faljatok fel az orokseget |
وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا (20)
Es vegtelenul szeretitek a vagyont |
كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا (21)
Denem! Midon majd a Fold Porra toretik szet |
وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا (22)
Es eljon Urad az Angyalokkal sorban |
وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ وَأَنَّىٰ لَهُ الذِّكْرَىٰ (23)
Azon a Napon elohozatik a Pokol. Azon a Napon ballgatni fog az ember az intesre. De mit hasznal majd az emlekezes |
يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي (24)
Azt fogja mondani: ,O, barcsak valamit (jo cselekedeteket) elore kuldtem volna az eletem szamara |
فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ (25)
Es azon a Napon senki nem fog ugy buntetni, mint O |
وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ (26)
Es senki nem fog ugy megbeklyozni, mint O |
يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ (27)
(Az mondatik a kegyes hivonek.) O, te megnyugodott lelek |
ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً (28)
Terj vissza Uradhoz elegedetten, es veled is megelegedve |
فَادْخُلِي فِي عِبَادِي (29)
Lepj be az En szolgaim koze |
وَادْخُلِي جَنَّتِي (30)
Es lepj be az En Paradicsomomba |
