عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ (1)
គាត់(មូហាំម៉ាត់)បានធ្វើមុខក្រញូវ ហើយងាកមុខចេញ |
أَن جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ (2)
ពីព្រោះមានជនពិការភ្នែកម្នាក់បានចូលមកជួបគាត់។ |
وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ (3)
តើអ្នក(មូហាំម៉ាត់)អាចដឹងយ៉ាងដូមេ្ដចបាន? ជួនកាល គេអាចមកសំអាតខ្លួន។ |
أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَىٰ (4)
ឬក៏គេចង់បានការក្រើនរំលឹកហើយការក្រើនរំលឹកនោះ អាចផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ដល់គេ ។ |
أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ (5)
រីឯអ្នកដែលមានទ្រព្យសម្បត្ដិគ្រប់គ្រាន់ (មិនត្រូវការ ការចង្អុលបង្ហាញពីអ្នក) |
فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّىٰ (6)
អ្នកបែរជាយកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះគេទៅវិញ។ |
وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ (7)
ហើយមានបញ្ហាអ្វីចំពោះអ្នក(មូហាំម៉ាត់) ប្រសិនបើគេ សំអាតខ្លួន (ពីភាពគ្មានជំនឿ)នោះ |
وَأَمَّا مَن جَاءَكَ يَسْعَىٰ (8)
ចំណែកឯអ្នកដែលបានមកជួបអ្នកដើម្បីសុំការចង្អុល បង្ហាញផ្លូវល្អ |
وَهُوَ يَخْشَىٰ (9)
ហើយគេកោតខ្លាចអល់ឡោះនោះ |
فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ (10)
អ្នកបែរជាព្រងើយកន្ដើយចំពោះគេទៅវិញ។ |
كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ (11)
ចូរអ្នកកុំធ្វើបែបនេះ។ ពិតប្រាកដណាស់ វា(អាយ៉ាត់ ទាំងនេះ)គឺជាការក្រើនរំលឹក។ |
فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ (12)
ដូចេ្នះអ្នកណាហើយមានបំណង គេពិតជានឹងយកវា (គម្ពីរគួរអាន)ធ្វើជាមេរៀន។ |
فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ (13)
ដែលមាននៅក្នុងគម្ពីរដែលត្រូវបានគេលើកតម្កើង។ |
مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ (14)
ប្រកបដោយភាពខ្ពង់ខ្ពស់ ព្រមទាំងជ្រះស្អាត។ |
بِأَيْدِي سَفَرَةٍ (15)
ដែលនៅនឹងដៃអ្នកដែលសរសេរសារ(ម៉ាឡាអ៊ីកាត់) |
كِرَامٍ بَرَرَةٍ (16)
ដ៏ល្អប្រពៃ និងជាអ្នកប្រតិបត្ដិតាមអល់ឡោះយ៉ាង ខ្ជាប់ខ្ជួន។ |
قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ (17)
មនុស្សលោកត្រូវបានគេដាក់បណ្ដាសានូវអ្វីដែលគេបាន ប្រឆាំងនឹងម្ចាស់របស់គេ ។ |
مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ (18)
តើទ្រង់បានបង្កើតគេ(អ្នកប្រឆាំង)អំពីអ្វី |
مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ (19)
ទ្រង់បានបង្កីតគេអំពីទឹកកាម រួចទ្រង់បានកំណត់ឱ្យគេ រួចជាសេ្រច (ថ្ងៃស្លាប់ លាភសក្ការៈ វាសនា...)។ |
ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ (20)
បន្ទាប់មក ទ្រង់បានសម្រួលផ្លូវដល់គេ។ |
ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ (21)
ក្រោយមក ទ្រង់ធ្វើឱ្យគេស្លាប់ រួចដាក់គេនៅក្នុងផ្នូរ។ |
ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنشَرَهُ (22)
ក្រោយមកទៀត នៅពេលដែលទ្រង់មានចេតនា ទ្រង់ នឹងធ្វើឱ្យគេរស់ឡើងវិញ។ |
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ (23)
ទេ. គេមិនអនុវត្ដតាមអ្វីដែលទ្រង់បានបញ្ជាគេឡើយ។ |
فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ (24)
ដូចេ្នះ ចូរឱ្យមនុស្សលោកមើលទៅកាន់ចំណីអាហារ របស់គេចុះ។ |
أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا (25)
ពិតប្រាកដណាស់ យើងបានបញ្ចុះទឹកភ្លៀងមកយ៉ាង ច្រើន។ |
ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا (26)
បន្ទាប់មកយើងបានបំបែកដីជាបំណែកៗ។ |
فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا (27)
រួចយើងបានបណុ្ដះធញ្ញជាតិគ្រប់ប្រភេទនៅលើវា។ |
وَعِنَبًا وَقَضْبًا (28)
និងដើមទំពាំងបាយជូរ និងបន្លែ។ |
وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا (29)
និងដើមអូលីវ និងដើមលើ្ម។ |
وَحَدَائِقَ غُلْبًا (30)
និងសួនឧទ្យានដែលមានដើមឈើធំៗជាច្រើន។ |
وَفَاكِهَةً وَأَبًّا (31)
និងផលានុផល ហើយនិងរុក្ខជាតិសម្រាប់សត្វពាហនៈ |
مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ (32)
ជាផលប្រយោជន៍សម្រាប់ពួកអ្នកនិងសត្វពាហនៈរបស់ ពួកអ្នក។ |
فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ (33)
ហើយនៅពេលដែលសម្រែក(ការផ្លុំត្រែលើកទីពីរ) យ៉ាងខ្លាំងបានមកដល់។ |
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ (34)
នៅថ្ងៃដែលមនុស្សរត់គេចចេញពីបងប្អូនរបស់គេ។ |
وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ (35)
និងម្ដាយរបស់គេ និងឪពុករបស់គេ។ |
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ (36)
និងប្រពន្ធរបស់គេ និងកូនចៅរបស់គេ។ |
لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ (37)
ចំពោះបុគ្គលម្នាក់ៗក្នុងចំណោមពួកគេនៅថ្ងៃនោះ គឺគិតតែពីខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះ។ |
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ (38)
ទឹកមុខ(របស់អ្នកមានជំនឿ)នៅថ្ងៃនោះគឺមានភាព រីករាយ។ |
ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ (39)
សើចសប្បាយរីករាយ(ចំពោះដំណឹងល្អស្ដីពីឋានសួគ៌)។ |
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ (40)
ហើយទឹកមុខ(របស់អ្នកគ្មានជំនឿ)នៅថ្ងៃនោះ គឺប្រឡាក់ធូលី។ |
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ (41)
ភាពខ្មៅងងឹតគ្របដណ្ដប់ផ្ទៃមុខ(របស់ពួកគេ)។ |
أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ (42)
ពួកទាំងនោះហើយ គឺជាពួកគ្មានជំនឿដែលប្រព្រឹត្ដ អំពើអាក្រក់បំផុត។ |
