عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ (1)
Ewa (filan) çi tiştî ji hev dipirsin |
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ (2)
(Qey) ewan ji wê Peyva (Qarsîya) mezin ji hev (dipirsin) |
الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ (3)
Ewa (Qarsî ya) ku ewan (di hebûna) wê da ne wek hevbûne |
كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (4)
Na! Bi rastî (wekî gotina wan nîne,lê ewanê) di nêzîk da bizanin |
ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (5)
Paşê (dîsa wekî gotina wan nîne, lê ewanê) di nêzîk da bizanin |
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا (6)
Maqey me zemîn (ji bona wan ra) nexistîye hêlan |
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا (7)
(Me) çîya jî (ji bona zemîn ra ne xistîye) sing |
وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا (8)
Û me hûn bi zotî afirandine |
وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا (9)
Me xewa we jî (ji bona ew ra) xistîye rawestandin |
وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا (10)
Û me şev jî (bi tarîtî ya wê va ji bona we ra) xistîye xewkirin |
وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا (11)
Û me roj jî (ji bona we ra) xistîye (danê) jînê (ji bo ku hûn tê da bixebitin) |
وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا (12)
Û me di jora we da heft ramaxne bi hêz ava kirîye |
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا (13)
Û me (di wan ramaxana da) çirane çilwulok çêkirine |
وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا (14)
Û me ji ewrne givaştok aveke şîroke hinartîye |
لِّنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا (15)
Ji bo ku em bi wê (avê) lub û hêşnayan derxin |
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا (16)
Û em (bi vê avê) bax û rezne li hevalyaî (derxin) |
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا (17)
Bi rastî roja (pûçaî û maf) ji hev radiqete heye! Bûye danê radewa ê |
يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا (18)
Hûnê di roja di stûrî da tê puf kirinê, îdî deste deste werin |
وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا (19)
(Di wê rojê da) ezman vebûye; îdî derî derî çêbûye |
وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا (20)
Û çîya (ji şûna xwe) hatine ajotinê, îdî bûne leylan |
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا (21)
Bi rastî doj jî bûye dîdevan |
لِّلطَّاغِينَ مَآبًا (22)
Ji bona wanê rê derketî bûye êwir |
لَّابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا (23)
Ewanê di wura da pur danan bimînin |
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا (24)
Ewan (di dojê da) saritî û ave çeşne nakin |
إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا (25)
Hey hilmojek û kêmê (çeşne dikin) |
جَزَاءً وِفَاقًا (26)
Eva celata (ji bona kirinê wan ra) gavîkan bûye |
إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا (27)
Loma ewan guman ne dikir, ku wê kirinê wanê bêne hijmartinê |
وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا (28)
Û ewan beratene me bivir di dane derewdêrandinê |
وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا (29)
Û hemî tişt me bi nivîsarî hijmartîye |
فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا (30)
Îdî hûn çeşna (kirinê) xwe bikin, îdî em ji bona we ra hey şapatê pur dikin |
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا (31)
Bi rastî ji bona Xuda parizan ra serfirazî hene |
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا (32)
Bostan û rezê tiryan (hene) |
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا (33)
Perîne hevsalî, ku memikne wan hêj gulîkdane (hene) |
وَكَأْسًا دِهَاقًا (34)
Û kasikne tijî mey (hene) |
لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا (35)
Ewan (Xuda parizan) di wura da vir û mijûlîne kêrnehatî nabihên |
جَزَاءً مِّن رَّبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا (36)
(Eva) xelata ji Xuda yê te(ji bona wan ra hatîye dayînê) dayîneke wusane nayê hijmartinê |
رَّبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا (37)
Xuda yê ezman û zemîn û di nîveka wan herdukan da heyî (Yezdan ê) dilovan e; ewan (heyan)qe ji wî mijûl nabin |
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا (38)
Di wê rojê da can û fereşte gargî dibin, li bal wî ji pêştirê wîyê ku Yezdan ê dilovanji bona wî ra destûra axiftinê daye û gotinê qencî bêje, qe tu kes nikare bi axive |
ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا (39)
Roja mafê (ku hatîye peyman danê) evaye. Îdî kîjan bi vê ewa li bal Xuda yê xwe (ji bona xwe ra) êwrekî digire |
إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا (40)
Bi rastî me hûn bi şapateke nêzîk dane hişyarkirinê. Di wê rojê da meriv li bal wan tiştne, ku hêj di berê da kirîya mêze dike û file (aha) dibêje: “xwazîka ez xwelî bûma (ne hatima vê derê).“ |
