وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا (1)
Се колнам во тие238 што (душите ги) корнат грубо |
وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا (2)
и во тие што (душите ги) вадат благо |
وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا (3)
и во тие што пловат брзо |
فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا (4)
па душите во одредиштата итајќи ги носат |
فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا (5)
и ги средуваат работите (со Аллахова дозвола) |
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ (6)
На Денот кога Земјата (со звукот на рогот) ќе се затресе |
تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ (7)
по кој ќе се чуе следниот |
قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ (8)
срцата тој ден ќе бидат исплашени |
أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ (9)
а погледите нивни спуштени |
يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ (10)
Ќе прашуваат: „Зарем навистина ќе бидеме вратени во првобитната состојба |
أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً (11)
Зарем и кога изгниени коски ќе станеме?“ |
قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ (12)
И уште велат: „Е, тогаш ние би биле изгубени!“ |
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ (13)
Тоа ќе биде само еден повик |
فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ (14)
а тие веќе на површината на Земјата ќе бидат |
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ (15)
Дали до тебе допре веста за Муса |
إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى (16)
кога Господарот негов го повика во светата долина Тува |
اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ (17)
„Оди кај фараонот, затоа што голем насилник станал |
فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَىٰ أَن تَزَكَّىٰ (18)
и кажи му: ,Дали сакаш да се очистиш |
وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ (19)
кон Господарот твој да те упатам, па да се плашиш од Него?‘“ |
فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَىٰ (20)
И тогаш најголемото чудо му го покажа |
فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ (21)
но тој го негираше и не го послуша |
ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ (22)
туку се сврте и си замина брзајќи |
فَحَشَرَ فَنَادَىٰ (23)
се собра и извика |
فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَىٰ (24)
„Јас сум господарот ваш најголем!“ – рече тој |
فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَىٰ (25)
и Аллах на овој и на оној свет го казни |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَن يَخْشَىٰ (26)
Тоа е поука за тој што од Аллах ќе се плаши |
أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا (27)
А што е потешко: вас или небото да го создаде? Тој го создаде |
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا (28)
сводот негов високо го крена и го усоврши |
وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا (29)
ноќите негови мрачни, а деновите светли ги направи |
وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا (30)
Потоа Земјата ја распростре |
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا (31)
од неа вода и пасишта изведе |
وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا (32)
и планините неподвижни ги направи |
مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ (33)
за уживање ваше и за стоката ваша |
فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَىٰ (34)
А кога ќе дојде најголемата неволја |
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَىٰ (35)
Денот кога човек ќе се сеќава на тоа што го правел |
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ (36)
и кога џехеннемот на секој што гледа ќе му се покаже |
فَأَمَّا مَن طَغَىٰ (37)
тогаш на тој што претерал |
وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (38)
и животот на овој свет повеќе го сакал |
فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَىٰ (39)
џехеннемот сигурно ќе му стане престојувалиште |
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ (40)
А на тој што стравувал од стоењето пред Господарот свој и душата од страстите ја воздржал |
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ (41)
џеннетот сигурно живеалиште ќе му биде |
يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا (42)
Те прашуваат за Крајот на светот: „Кога ќе се случи?“ |
فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَاهَا (43)
Ти не знаеш, па како да зборуваш за него |
إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَاهَا (44)
само Господарот твој знае за него |
إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَاهَا (45)
Твојата опомена ќе му користи само на тој што ќе се плаши од него |
كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا (46)
а ним, кога ќе го доживеат тој Ден, ќе им се пристори дека останале само една вечер или само едно утро нејзино |
