| عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ (1) Тој се намурти и се сврте |
| أَن جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ (2) затоа што слепиот му пријде |
| وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ (3) А што знаеш ти, можеби тој сака да се очисти |
| أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَىٰ (4) или да се подучи, па поуката да му користи |
| أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ (5) Тој што е богат |
| فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّىٰ (6) ти него го советуваш |
| وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ (7) а ти не си виновен ако тој не сака да верува |
| وَأَمَّا مَن جَاءَكَ يَسْعَىٰ (8) А тој што ти приоѓа брзајќи |
| وَهُوَ يَخْشَىٰ (9) и се плаши |
| فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ (10) ти го занемаруваш |
| كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ (11) Не чини така! Тоа е поука |
| فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ (12) па кој сака, ќе се подучи |
| فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ (13) на листови ценети |
| مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ (14) возвишени, чисти |
| بِأَيْدِي سَفَرَةٍ (15) во рацете на гласниците |
| كِرَامٍ بَرَرَةٍ (16) чесни и безгрешни |
| قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ (17) Проклет нека е човекот! Колку ли е само неблагодарен |
| مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ (18) Тој од што го создава |
| مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ (19) Од капка семе го создава, па му одредува што сака |
| ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ (20) и Вистинскиот пат достапен му го прави |
| ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ (21) потоа животот му го одзема и прави да биде погребан |
| ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنشَرَهُ (22) и потоа, кога Тој ќе сака, ќе го оживее |
| كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ (23) Навистина, тој сè уште не го исполнил тоа што Тој му го наредил |
| فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ (24) Нека погледне човекот во храната своја |
| أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا (25) Ние обилен дожд пролеваме |
| ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا (26) потоа земјата со пукнатини ја расекуваме |
| فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا (27) и правиме од неа житото да израснува |
| وَعِنَبًا وَقَضْبًا (28) и грозје и зеленчук |
| وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا (29) и маслинки и палми |
| وَحَدَائِقَ غُلْبًا (30) и градини густи |
| وَفَاكِهَةً وَأَبًّا (31) и овошје и пасишта |
| مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ (32) за уживање ваше и за стоката ваша |
| فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ (33) А кога ќе дојде гласот заглушувачки |
| يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ (34) на Денот кога човекот од братот свој ќе избега |
| وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ (35) и од мајката своја и од таткото свој |
| وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ (36) и од сопругата своја и од синовите свои |
| لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ (37) тој Ден секој човек само за себеси ќе се грижи |
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ (38) Некои лица тој Ден ќе бидат блескави |
| ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ (39) насмеани, радосни |
| وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ (40) А на некои лица тој Ден ќе има прашина |
| تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ (41) ќе ги прекрива темнина |
| أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ (42) тоа ќе бидат неверниците – развратници |