وَالصَّافَّاتِ صَفًّا (1)
Na tych, ktorzy stoja w szeregach |
فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا (2)
I tych, ktorzy odpedzaja gwałtownie |
فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا (3)
I tych, ktorzy recytuja napomnienie |
إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ (4)
Zaprawde, wasz Bog jest Jeden |
رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ (5)
Pan niebios i ziemi, i tego, co jest miedzy nimi, i Pan wschodow |
إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ (6)
Oto ozdobilismy najnizsze niebo ozdoba z gwiazd |
وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ (7)
Rowniez dla ochrony przed wszelkim szatanem buntownikiem |
لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ (8)
Oni nie moga przysłuchiwac sie najwyzszej radzie; razeni ze wszystkich stron |
دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ (9)
Sa odpedzani; i dla nich bedzie kara nieustanna |
إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ (10)
Chyba ze ktorys z nich uchwyci jakis fragment, lecz wtedy idzie w slad za nim płomien przenikajacy |
فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا ۚ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ (11)
Zapytaj wiec ich: Czy oni sa silniejsi w budowie fizycznej od innych, ktorych stworzylismy? My przeciez stworzylismy ich z lepkiej gliny |
بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ (12)
Tak ty sie dziwisz, a oni sie wysmiewaja |
وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ (13)
I kiedy im sie przypomina, oni sobie nie przypominaja |
وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ (14)
A kiedy widza znak, to sie wysmiewaja |
وَقَالُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ (15)
I mowia: "To sa czary oczywiste |
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (16)
Czyz kiedy pomrzemy i kiedy sie staniemy prochem i koscmi, czyz naprawde zostaniemy wskrzeszeni |
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ (17)
My i nasi praojcowie |
قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ (18)
Powiedz: "Tak! I bedziecie pokorni |
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ (19)
I bedzie tylko jeden krzyk, i wtedy zobacza |
وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ الدِّينِ (20)
I powiedza: "Biada nam! To jest Dzien Sadu |
هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ (21)
To jest Dzien Rozstrzygniecia, ktory uznaliscie za kłamstwo |
۞ احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ (22)
Zbierzcie tych, ktorzy byli niesprawiedliwi, i ich zony, i to, co oni czcili |
مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ (23)
Poza Bogiem, i poprowadzcie ich ku drodze do piekła |
وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ (24)
Zatrzymajcie ich, bo beda zapytani |
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ (25)
Coz z wami? Nie pomagacie sobie wzajemnie |
بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ (26)
Przeciwnie! Oni dzisiaj sa całkowicie poddani |
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (27)
Zblizaja sie do siebie i pytaja jeden drugiego |
قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ (28)
Oni mowia: "Wy przeciez przychodziliscie do nas z prawej strony |
قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (29)
Ci powiedza: "Nie, przeciwnie, wy nie byliscie wierzacymi |
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ ۖ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ (30)
I my nie mielismy nad wami zadnej władzy; byliscie ludem buntownikow |
فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ (31)
Sprawdziło sie na nas słowo naszego Pana, - my, z pewnoscia, zakosztujemy |
فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ (32)
My wiec zaprowadzilismy was na bezdroza, bo sami bylismy bładzacymi |
فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ (33)
I oto oni, tego Dnia, beda wspołuczestnikami w karze |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (34)
Oto w ten sposob postepujemy z grzesznikami |
إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ (35)
Zaprawde, kiedy im mowiono: "Nie ma boga, jak tylko Bog!" - oni wbijali sie w pyche |
وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ (36)
Mowili: "Czyz porzucimy naszych bogow dla jakiegos opetanego poety |
بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ (37)
Wcale nie! On przyszedł z prawda i potwierdził prawdziwosc posłancow |
إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ (38)
Wy na pewno zakosztujecie kary bolesnej |
وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (39)
Bedzie wam zapłacone tylko za to, co czyniliscie |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (40)
Z wyjatkiem sług Boga, szczerze oddanych |
أُولَٰئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ (41)
Dla nich bedzie zaopatrzenie znane |
فَوَاكِهُ ۖ وَهُم مُّكْرَمُونَ (42)
Owoce; i beda uhonorowani |
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (43)
W Ogrodach szczesliwosci |
عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ (44)
Spoczywajac na łozach, zwroceni twarzami ku sobie |
يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ (45)
Beda wokoł nich krazyc z pucharem napoju ze zrodła |
بَيْضَاءَ لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ (46)
Czystego - rozkoszy dla pijacych |
لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ (47)
Nie powoduje on zamroczenia ani nie doznaja od niego znuzenia |
وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ (48)
I przy nich beda dziewice skromnie patrzace, o duzych oczach |
كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ (49)
Podobne do pereł ukrytych |
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (50)
Beda podchodzic jedni do drugich, zadajac sobie wzajemnie pytania |
قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ (51)
Jeden z nich powie: "Miałem towarzysza, ktory mowił |
يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ (52)
Czy ty jestes sposrod tych, ktorzy przyjmuja prawde |
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ (53)
Czy kiedy pomrzemy i kiedy staniemy sie prochem i koscmi, to czy bedziemy sadzeni |
قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ (54)
I powie: "Czy zechcecie popatrzyc w doł |
فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ (55)
Wtedy on przyjrzy sie i zobaczy swego towarzysza w srodku piekła |
قَالَ تَاللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرْدِينِ (56)
I powie: "Na Boga! Ty mnie omal nie zgubiłes |
وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ (57)
Gdyby nie dobroc mojego Pana, to na pewno byłbym wsrod skazanych |
أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ (58)
Czyz my nie pomarlismy |
إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (59)
Nasza pierwsza smiercia i nie spotkała nas kara |
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (60)
Zaprawde, to jest ogromne osiagniecie |
لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ (61)
Dla czegos podobnego niech pracuja pracujacy |
أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ (62)
Czyz to jest lepsze jako ugoszczenie, czy tez drzewo Az-Zakkum |
إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِينَ (63)
Oto My umiescilismy je jako probe dla sprawiedliwych |
إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ (64)
To jest bowiem drzewo, ktore wyrasta z dna piekła |
طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ (65)
Jego owoce sa jak głowy szatanow |
فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (66)
Oni beda z niego jedli i beda napełniali swoje brzuchy |
ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ (67)
Potem otrzymaja do picia mieszanine z wrzacej wody |
ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ (68)
Potem, zaprawde, nastapi ich powrot do piekła |
إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ (69)
Oni znalezli swoich ojcow, ktorzy zabładzili |
فَهُمْ عَلَىٰ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ (70)
I poszli szybko ich sladami |
وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ (71)
A przed nimi zabładziła wiekszosc dawnych przodkow |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ (72)
A przeciez posyłalismy do nich ostrzegajacych |
فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ (73)
I popatrz, jaki był ostateczny koniec tych ostrzeganych |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (74)
Z wyjatkiem szczerych sług Boga |
وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ (75)
Wzywał Nas Noe. - Jakze wspaniali sa ci, ktorzy dali posłuch |
وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (76)
I uratowalismy go i jego rodzine od strasznego nieszczescia |
وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ (77)
I uczynilismy, iz jego potomstwo przetrwało |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (78)
I uwiecznilismy go wsrod potomnych |
سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ (79)
Pokoj Noemu wsrod swiatow |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (80)
Tak My wynagradzamy czyniacych dobro |
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (81)
On jest przeciez wsrod Naszych sług wierzacych |
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (82)
Potem potopilismy innych |
۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ (83)
Zaprawde, wsrod jego zwolennikow był Abraham |
إِذْ جَاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (84)
Kiedy on przyszedł do swego Pana, z czystym sercem |
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ (85)
Powiedział do swojego ojca i do swego ludu: "Co wy czcicie |
أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ (86)
Czy zmyslonego kłamstwa, boga poza Bogiem, szukacie |
فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (87)
A coz myslicie o Panu swiatow |
فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ (88)
Wtedy popatrzył on uwaznie na gwiazdy |
فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ (89)
I powiedział: "Zaprawde, jestem chory |
فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ (90)
I oni odwrocili sie do niego plecami |
فَرَاغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (91)
Wtedy on skierował sie ukradkiem do ich bogow i powiedział |
مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ (92)
Dlaczego wy nie jecie? Dlaczego wcale nie mowicie |
فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ (93)
I on zwrocił sie ku nim, uderzajac ich prawa reka |
فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ (94)
Wtedy zblizyli sie do niego pospiesznie |
قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ (95)
On powiedział: "Czy wy czcicie to, co wykuliscie |
وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ (96)
A Bog stworzył was i to, co wy tworzycie |
قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ (97)
Oni powiedzieli: "Zbudujcie jemu budowle i wrzuccie go w ogien palacy |
فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ (98)
I oni uknuli na niego podstep, lecz My sprawilismy, iz oni znalezli sie na dole |
وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ (99)
I on powiedział: "Oto ja ide do mego Pana, On mnie poprowadzi droga prosta |
رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ (100)
Panie Moj! Obdarz mnie kims sprawiedliwym |
فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ (101)
I obwiescilismy mu radosna wiesc: chłopca wspaniałomyslnego |
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ (102)
A kiedy ten doszedł juz do wieku, kiedy mogł razem z nim sie trudzic, on powiedział: "Synu moj! Oto widziałem siebie we snie, zabijajacego ciebie na ofiare. Rozwaz wiec, co o tym myslisz?" Powiedział: "O moj ojcze! Czyn, co ci nakazano! Ty mnie znajdziesz cierpliwym, jesli tak zechce Bog |
فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ (103)
A kiedy obaj poddali sie całkowicie i kiedy on rzucił go twarza na ziemie |
وَنَادَيْنَاهُ أَن يَا إِبْرَاهِيمُ (104)
Zawołalismy do niego: Abrahamie |
قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (105)
Widzenie senne wziałes za prawde. W ten sposob nagradzamy czyniacych dobro |
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ (106)
Zaprawde, to jest doswiadczenie oczywiste |
وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ (107)
I okupilismy go wielka ofiara |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (108)
I uwiecznilismy go wsrod potomnych |
سَلَامٌ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ (109)
Pokoj Abrahamowi |
كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (110)
W ten sposob nagradzamy tych, ktorzy czynia dobro |
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (111)
On jest, zaprawde, wsrod Naszych wiernych sług |
وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ (112)
I obwiescilismy mu radosna wiesc: Izaaka, proroka sposrod sprawiedliwych |
وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰ إِسْحَاقَ ۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِينٌ (113)
I pobłogosławilismy jemu i Izaakowi. A sposrod jego potomstwa niektorzy czynia dobro, a inni czynia zło sobie samym, w sposob oczywisty |
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (114)
I juz okazalismy dobroc Mojzeszowi i Aaronowi |
وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (115)
Wybawilismy ich obydwu, i ich lud, od ogromnego nieszczescia |
وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ (116)
Pomoglismy im i oni zostali zwyciezcami |
وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ (117)
I dalismy im Ksiege jasna |
وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ (118)
I poprowadzilismy ich droga prosta |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ (119)
I uwiecznilismy ich wsrod potomnych |
سَلَامٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (120)
Pokoj Mojzeszowi i Aaronowi |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (121)
Tak My wynagradzamy czyniacych dobro |
إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (122)
Oni obydwaj naleza do Naszych sług wierzacych |
وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (123)
I Eliasz, zaprawde, był jednym z posłancow |
إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ (124)
Oto powiedział on do swego ludu |
أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ (125)
Czyz nie bedziecie bogobojni? Czyz bedziecie wzywac Balla, a pozostawicie najlepszego ze stworcow |
اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (126)
Boga, Pana waszego i Pana waszych praojcow |
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (127)
Lecz oni uznali go za kłamce i na pewno beda skazani |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (128)
Z wyjatkiem szczerych sług Boga |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (129)
I uwiecznilismy go wsrod pozniejszych pokolen |
سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ (130)
Pokoj Eliaszowi |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (131)
W ten sposob nagradzamy tych, ktorzy czynia dobro |
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (132)
On jest wsrod Naszych sług wierzacych |
وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِينَ (133)
I, zaprawde, Lot był jednym z posłancow |
إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (134)
Oto uratowalismy jego i jego rodzine, wszystkich razem |
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (135)
Z wyjatkiem starej kobiety, bedacej wsrod pozostajacych w tyle |
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (136)
Potem wytracilismy innych |
وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ (137)
I oto wy przechodzicie mimo nich rankiem |
وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (138)
I noca. Czyz wy nie rozumiecie |
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (139)
I, zaprawde, Jonasz był jednym z posłancow |
إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (140)
Oto uciekł on na statek załadowany |
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ (141)
I rzucał losy, i znalazł sie miedzy przegrywajacymi |
فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ (142)
I połkneła go ryba, kiedy zasłuzył na nagane |
فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ (143)
I gdyby nie był miedzy wysławiajacymi |
لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (144)
To z pewnoscia pozostałby w jej brzuchu az do Dnia, kiedy ludzie beda wskrzeszeni |
۞ فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ (145)
Potem rzucilismy go na pustkowie i był chory |
وَأَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ (146)
I spowodowalismy, iz wyrosło nad nim drzewo z dyniowatych - jaktin |
وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ (147)
Wtedy wysłalismy go do stu tysiecy albo jeszcze wiecej |
فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ (148)
ni uwierzyli. Pozwolilismy im wiec uzywac do pewnego czasu |
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ (149)
Zapytaj ich: "Czy twoj Pan ma corki, a oni posiadaja synow |
أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ (150)
Czyz My stworzylismy aniołow jako istoty zenskie i oni moga to poswiadczyc |
أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ (151)
Czyz oni w swoim oszczerstwie pojda tak daleko, ze beda mowili |
وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (152)
Bog zrodził"? Zaprawde, oni sa kłamcami |
أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ (153)
Czy On wybrał corki ponad synami |
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (154)
Coz z wami? Jak wy sadzicie |
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (155)
Czy sie nie opamietacie |
أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ (156)
Albo czy macie władze oczywista |
فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (157)
Przyniescie wiec wasza Ksiege, jesli jestescie prawdomowni |
وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (158)
Oni ustanowili miedzy Nim a dzinami jakies pokrewienstwo. A przeciez dziny wiedza, ze oni beda zganieni |
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ (159)
Chwała niech bedzie Bogu, ktory jest ponad to, co oni opisuja |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (160)
Oprocz szczerych sług Boga |
فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ (161)
Zaprawde, wy i to, co czcicie |
مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ (162)
Potraficie skusic przeciw Niemu |
إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ (163)
Jedynie tych, ktorzy sie beda palic w ogniu piekielnym |
وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ (164)
I nie ma wsrod nas nikogo, kto by nie miał oznaczonego miejsca |
وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ (165)
My stoimy w szeregach |
وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ (166)
I głosimy chwałe |
وَإِن كَانُوا لَيَقُولُونَ (167)
I zaprawde niewierni mowili |
لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنَ الْأَوَّلِينَ (168)
Gdybysmy mieli napomnienie od przodkow |
لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (169)
To na pewno bylibysmy szczerymi sługami Boga |
فَكَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (170)
Lecz oni nie uwierzyli w Niego. I niebawem sie dowiedza |
وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ (171)
Nasze słowo zostało dane wczesniej Naszym sługom posłancom |
إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ (172)
Oni z pewnoscia zostana wspomozeni |
وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ (173)
Zaprawde, Nasze zastepy beda zwycieskie |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (174)
Odwroc sie wiec od nich na pewien czas |
وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (175)
I przygladaj sie im; oni niebawem zobacza |
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (176)
Czyzby chcieli przyspieszyc Nasza kare |
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ (177)
Kiedy ona znajdzie sie juz na ich podworzu, to nieszczesny bedzie ranek dla tych, ktorzy byli ostrzegani |
وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (178)
Odwroc sie wiec od nich na pewien czas |
وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (179)
I przygladaj sie im; oni niebawem zobacza |
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ (180)
Chwała niech bedzie twojemu Panu, Panu potegi, ktory jest ponad to, co oni opisuja |
وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ (181)
I pokoj posłancom |
وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (182)
I chwała Bogu, Panu swiatow |
