يس (1)
Ja. Sin |
وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ (2)
Na Koran pełen madrosci |
إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (3)
Zaprawde, ty jestes wsrod posłancow |
عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (4)
Na drodze prostej |
تَنزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (5)
Oto objawienie Poteznego, Litosciwego |
لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أُنذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ (6)
Dane ci, abys ostrzegał lud, ktorego ojcowie nie byli ostrzegani, sa wiec niedbali |
لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَىٰ أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (7)
Sprawdziło sie juz słowo nad wiekszoscia z nich, lecz oni nie wierza |
إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلَالًا فَهِيَ إِلَى الْأَذْقَانِ فَهُم مُّقْمَحُونَ (8)
My nałozylismy na ich szyje obroze az do podbrodkow, tak iz głowy ich sa podniesione nieruchomo |
وَجَعَلْنَا مِن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ (9)
I umiescilismy przed nimi przegrode i za nimi przegrode; w ten sposob zakrylismy ich i oni nie widza |
وَسَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (10)
I wszystko im jedno, czy ty ich ostrzegasz, czy ich nie ostrzegasz: oni nie wierza |
إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ ۖ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ (11)
Ty mozesz ostrzegac tylko tego, ktory postepuje za napomnieniem i ktory obawia sie Miłosiernego z powodu tego, co jest ukryte. Uraduj go wiec wiescia o przebaczeniu i szlachetnej nagrodzie |
إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ ۚ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُّبِينٍ (12)
Zaprawde, My przywracamy do zycia umarłych i zapisujemy, co oni przygotowali pierwej i co pozostawili; i kazda rzecz wyliczylismy w jasnym rejestrze |
وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ (13)
I przytocz im przypowiesc o mieszkancach miasta, kiedy przybyli do niego posłancy |
إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُم مُّرْسَلُونَ (14)
Oto posłalismy ich dwoch, lecz oni uznali ich za kłamcow; wtedy wsparlismy ich trzecim. I powiedzieli: "Oto zostalismy posłani do was |
قَالُوا مَا أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَمَا أَنزَلَ الرَّحْمَٰنُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَكْذِبُونَ (15)
Powiedzieli: "Wy przeciez jestescie tylko smiertelnikami, podobnie jak my. Miłosierny nie zesłał niczego, wy tylko kłamiecie |
قَالُوا رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ (16)
Powiedzieli: "Pan nasz wie, ze zostalismy do was wysłani |
وَمَا عَلَيْنَا إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (17)
Mamy jedynie obowiazek jasnego obwieszczenia |
قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ ۖ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ (18)
Powiedzieli: "Mamy dla was zła wrozbe. Jesli nie zaprzestaniecie, to my was ukamienujemy; i niezawodnie dotknie was od nas kara bolesna |
قَالُوا طَائِرُكُم مَّعَكُمْ ۚ أَئِن ذُكِّرْتُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ (19)
Powiedzieli: "Wasza zła wrozba niech pozostanie z wami. A skoro jestescie napomniani... Lecz wy jestescie ludzmi wystepnymi |
وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَىٰ قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ (20)
I przybył wtedy pewien człowiek, pospiesznie biegnac z konca miasta, i powiedział: "O ludzie! Idzcie za tymi wysłannikami |
اتَّبِعُوا مَن لَّا يَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُم مُّهْتَدُونَ (21)
Idzcie za tymi, ktorzy nie zadaja od was zadnej zapłaty i ktorzy sa na drodze prostej |
وَمَا لِيَ لَا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (22)
Dlaczego nie miałbym czcic Tego, ktory mnie stworzył i do ktorego zostaniecie sprowadzeni |
أَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن يُرِدْنِ الرَّحْمَٰنُ بِضُرٍّ لَّا تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلَا يُنقِذُونِ (23)
Czyz mam brac sobie bogow poza Nim? Jesli Miłosierny zechce dotknac mnie jakims złem, to nic mi nie pomoze ich wstawiennictwo i oni mnie nie zbawia |
إِنِّي إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (24)
Zapewne byłbym wtedy w jawnym zabładzeniu |
إِنِّي آمَنتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ (25)
Zaprawde, ja uwierzyłem w waszego Pana! Słuchajcie mnie |
قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ ۖ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ (26)
Powiedziano mu: "Wejdz do Ogrodu!" On powiedział: "O, jesliby moj lud wiedział |
بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ (27)
ze moj Pan mi przebaczył i umiescił mnie miedzy tymi, ktorzy zostali uhonorowani |
۞ وَمَا أَنزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِن جُندٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ (28)
I po nim nie posłalismy juz przeciw jego ludowi zadnego wojska z niebios ani nie mamy zamiaru posyłac |
إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ (29)
I był tylko jeden krzyk - i oto oni zgasli |
يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (30)
O, jakie zasmucenie dla sług! Zaden posłaniec nie przychodzi do nich, zeby sie z niego nie wysmiewali |
أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ (31)
Czyz oni nie widzieli, ile pokolen wytracilismy przed nimi? i ze oni juz do nich nie powroca |
وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (32)
Lecz wszyscy razem zostana przed Nami postawieni |
وَآيَةٌ لَّهُمُ الْأَرْضُ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْنَاهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ (33)
I znakiem dla nich - ziemia umarła; ozywilismy ja i wyprowadzilismy z niej ziarno, ktore oni jedza |
وَجَعَلْنَا فِيهَا جَنَّاتٍ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا فِيهَا مِنَ الْعُيُونِ (34)
I uczynilismy na niej ogrody z drzewami palmowymi i winna latorosla, i sprawilismy, iz wytryskaja z niej zrodła |
لِيَأْكُلُوا مِن ثَمَرِهِ وَمَا عَمِلَتْهُ أَيْدِيهِمْ ۖ أَفَلَا يَشْكُرُونَ (35)
Azeby mogli jesc jej owoce i to, co wypracuja ich rece. Czyz moga nie byc wdzieczni |
سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ (36)
Chwała niech bedzie Temu, ktory stworzył wszystkie pary, jakie wydaje ziemia i oni sami, i te, ktorych oni nie znaja |
وَآيَةٌ لَّهُمُ اللَّيْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ (37)
I znakiem dla nich - noc. My zdejmujemy z niej dzien i oto oni sa w ciemnosciach |
وَالشَّمْسُ تَجْرِي لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ۚ ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ (38)
I słonce - ono płynie do swego stałego miejsca. To jest ustanowienie Poteznego, Wszechwiedzacego |
وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّىٰ عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِيمِ (39)
I ksiezyc - ustanowilismy dla niego stacje, az staje sie podobny do suchej gałezi palmowej |
لَا الشَّمْسُ يَنبَغِي لَهَا أَن تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ ۚ وَكُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ (40)
I ani słoncu nie wolno doganiac ksiezyca, ani tez noc nie wyprzedzi dnia; i wszystko zegluje po orbicie |
وَآيَةٌ لَّهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّيَّتَهُمْ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (41)
I znakiem dla nich - iz nosilismy ich potomstwo na statku załadowanym |
وَخَلَقْنَا لَهُم مِّن مِّثْلِهِ مَا يَرْكَبُونَ (42)
I stworzylismy dla nich podobny do niego, na ktory oni wsiadaja |
وَإِن نَّشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِيخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ يُنقَذُونَ (43)
Jesli zechcemy, potopimy ich i oni nie znajda pomocnika; i beda uratowani |
إِلَّا رَحْمَةً مِّنَّا وَمَتَاعًا إِلَىٰ حِينٍ (44)
Jedynie dzieki Naszemu miłosierdziu, by do pewnego czasu cieszyc sie zyciem |
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (45)
Kiedy im mowia: "Bojcie sie tego, co jest przed wami, i tego, co jest za wami; byc moze doznacie miłosierdzia |
وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ آيَةٍ مِّنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ (46)
A jednak zaden sposrod znakow ich Pana nie przychodzi do nich, zeby sie od niego nie odwrocili |
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (47)
A kiedy sie im mowi: "Rozdawajcie z tego, czym obdarzył was Bog!", to ci, ktorzy nie wierza, mowia do tych, ktorzy wierza: "Czyz my mamy karmic tych, ktorych mogłby nakarmic Bog, jesliby zechciał? Wy jestescie tylko w jawnym błedzie |
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (48)
I oni mowia: "A kiedy sie spełni ta obietnica, jesli jestescie prawdomowni |
مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ (49)
Nie bede wiele czekac; tylko jeden krzyk ich pochwyci, kiedy jeszcze beda sie sprzeczac |
فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَلَا إِلَىٰ أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ (50)
I nie beda oni w stanie przygotowac zadnego polecenia ani tez powrocic do swoich rodzin |
وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ الْأَجْدَاثِ إِلَىٰ رَبِّهِمْ يَنسِلُونَ (51)
I zadma w trabe! I oto oni, z grobow, do swojego Pana pospiesza i |
قَالُوا يَا وَيْلَنَا مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا ۜ ۗ هَٰذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَٰنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ (52)
Powiedza: Biada nam! Kto nas wyrwał z naszego miejsca spoczynku? Oto co obiecał Miłosierny. I prawde mowili posłancy |
إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (53)
I bedzie tylko jeden krzyk. I oto oni wszyscy zostana przed Nami postawieni |
فَالْيَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئًا وَلَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (54)
I tego Dnia zadna dusza nie dozna w niczym niesprawiedliwosci. Bedziecie wynagrodzeni tylko za to, co czyniliscie |
إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْيَوْمَ فِي شُغُلٍ فَاكِهُونَ (55)
Zaprawde, mieszkancy Ogrodu tego Dnia beda sie jedynie radowac |
هُمْ وَأَزْوَاجُهُمْ فِي ظِلَالٍ عَلَى الْأَرَائِكِ مُتَّكِئُونَ (56)
Oni i ich zony beda wypoczywac w cieniu na ozdobnych łozach |
لَهُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ وَلَهُم مَّا يَدَّعُونَ (57)
Beda tam dla nich owoce i beda mieli wszystko, czego zazadaja |
سَلَامٌ قَوْلًا مِّن رَّبٍّ رَّحِيمٍ (58)
Pokoj!" - słowo od Pana litosciwego |
وَامْتَازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ (59)
Trzymajcie sie z dala dzisiaj, o wy, grzesznicy |
۞ أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ ۖ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ (60)
Czyz wam nie nakazałem, o synowie Adama: "Nie czcijcie szatana! Zaprawde, on jest wrogiem jawnym |
وَأَنِ اعْبُدُونِي ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ (61)
Czcijcie Mnie! - to jest droga prosta |
وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنكُمْ جِبِلًّا كَثِيرًا ۖ أَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ (62)
Szatan sprowadził z drogi mnostwo sposrod was. Czyz nie mieliscie rozumu |
هَٰذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ (63)
Oto Gehenna, ktora nam została obiecana |
اصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ (64)
Palcie sie w niej dzisiaj za to, iz nie wierzyliscie |
الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَىٰ أَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُم بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (65)
Dzisiaj My nakładamy pieczec na ich usta, lecz mowia ich rece i ich nogi swiadcza o tym, co oni zarobili |
وَلَوْ نَشَاءُ لَطَمَسْنَا عَلَىٰ أَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَأَنَّىٰ يُبْصِرُونَ (66)
A jeslibysmy chcieli, to starlibysmy ich oczy; i oni rzuciliby sie na poszukiwanie drogi, lecz jakzeby mogli widziec |
وَلَوْ نَشَاءُ لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَىٰ مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِيًّا وَلَا يَرْجِعُونَ (67)
I jeslibysmy chcieli, to przemienilibysmy ich na miejscu, wtedy oni nie mogliby ani odejsc, ani powrocic |
وَمَن نُّعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ ۖ أَفَلَا يَعْقِلُونَ (68)
A komu My dajemy długie zycie, to pochylamy jego postac. Czyz oni nie rozumieja |
وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا يَنبَغِي لَهُ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ وَقُرْآنٌ مُّبِينٌ (69)
My nie nauczylismy go poezji - to by nie było dla niego odpowiednie. To jest tylko napomnienie i Koran jasny |
لِّيُنذِرَ مَن كَانَ حَيًّا وَيَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكَافِرِينَ (70)
Jako ostrzezenie dla kazdego zyjacego i aby zisciło sie słowo wobec niewiernych |
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُم مِّمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ (71)
Czyz oni nie widzieli, iz My stworzylismy dla nich, miedzy tym, co stworzyły Nasze rece - trzody, ktorych sa posiadaczami |
وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُونَ (72)
I poddalismy im je: jedne z nich słuza im do jazdy wierzchem, a inne jako pozywienie |
وَلَهُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ ۖ أَفَلَا يَشْكُرُونَ (73)
Maja tez z nich inne korzysci, jak i napoje. Czyz moga nie byc wdzieczni |
وَاتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَّعَلَّهُمْ يُنصَرُونَ (74)
Jednak oni wzieli sobie bogow poza Bogiem. Byc moze, oni beda wspomozeni |
لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُندٌ مُّحْضَرُونَ (75)
Lecz oni nie moga udzielic im pomocy, chociazby byli zastepem dla nich przygotowanym |
فَلَا يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ ۘ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ (76)
Niech cie nie zasmuca ich słowo! My wiemy, co oni ukrywaja i co ujawniaja |
أَوَلَمْ يَرَ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُّبِينٌ (77)
Czyz nie widział człowiek, jak stworzylismy go z kropli nasienia? I oto on jest jawnym przeciwnikiem |
وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُ ۖ قَالَ مَن يُحْيِي الْعِظَامَ وَهِيَ رَمِيمٌ (78)
I przytacza Nam przykład, a zapomniał o swoim stworzeniu. Mowi on: "Kto ozywi kosci, kiedy one sa zetlałe |
قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ (79)
Powiedz: "Ozywi je Ten, kto stworzył je po raz pierwszy. On o wszelkim stworzeniu jest wszechwiedzacy |
الَّذِي جَعَلَ لَكُم مِّنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ (80)
On jest Tym, ktory przygotował dla was ogien z zielonego drzewa, i oto wy zapalacie z niego |
أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يَخْلُقَ مِثْلَهُم ۚ بَلَىٰ وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ (81)
Czyz Ten, ktory stworzył niebiosa i ziemie, nie jest w mocy stworzyc do nich podobnych? Tak! On jest Stworzycielem, Wszechwiedzacym |
إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَن يَقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ (82)
Jego rozkaz - kiedy On chce jakiejs rzeczy - zawiera sie w słowie: "Badz!" - i ona jest |
فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (83)
Chwała niech bedzie Temu, w ktorego reku jest władza krolewska nad kazda rzecza! Do Niego bedziecie sprowadzeni |
