اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانشَقَّ الْقَمَرُ (1)
Przyblizyła sie Godzina i rozerwał sie ksiezyc |
وَإِن يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَيَقُولُوا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ (2)
Lecz ilekroc ujrza oni znak, odwracaja sie i mowia: "To ustawiczne czary |
وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ ۚ وَكُلُّ أَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ (3)
Zadali oni kłam i poszli za swoimi namietnosciami. Lecz kazda rzecz jest ustanowiona |
وَلَقَدْ جَاءَهُم مِّنَ الْأَنبَاءِ مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ (4)
Dotarły juz do nich, z pewnoscia, takie opowiesci, w ktorych jest odstraszenie |
حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ ۖ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ (5)
Madrosc dalekosiezna; jednak na nic sie zdaja ostrzezenia |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ ۘ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَىٰ شَيْءٍ نُّكُرٍ (6)
Przeto odwroc sie od nich w Dniu, kiedy wezwie wzywajacy do rzeczy strasznej |
خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنتَشِرٌ (7)
Oni wyjda z grobow z opuszczonymi spojrzeniami. Beda podobni do szaranczy rozsypanej |
مُّهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ ۖ يَقُولُ الْكَافِرُونَ هَٰذَا يَوْمٌ عَسِرٌ (8)
spieszacy z wyciagnietymi szyjami ku wzywajacemu. Niewierni beda mowili: "To jest trudny dzien |
۞ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ (9)
Niegdys lud Noego zadał temu kłam i za kłamce uznali oni Naszego sługe. Powiedzieli: "Opetany!'~ - i on został odepchniety |
فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ (10)
I zawołał on do swego Pana: "Oto jestem zwyciezony! Dopomoz mi wiec |
فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاءِ بِمَاءٍ مُّنْهَمِرٍ (11)
Otworzylismy wiec bramy nieba z woda lejaca sie jak potok |
وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُونًا فَالْتَقَى الْمَاءُ عَلَىٰ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ (12)
I uczynilismy, iz ziemia trysneła zrodłami, tak iz spotkały sie wody według powzietego rozkazu |
وَحَمَلْنَاهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ (13)
I ponieslismy go na tym, co zostało zrobione z desek i włokien palmy |
تَجْرِي بِأَعْيُنِنَا جَزَاءً لِّمَن كَانَ كُفِرَ (14)
I płyneła ona przed Naszymi oczami, jako zapłata dla tego, ktory został odrzucony |
وَلَقَد تَّرَكْنَاهَا آيَةً فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ (15)
I pozostawilismy ja jako znak. Lecz czy znajdzie sie ktos, kto bedzie pamietał |
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ (16)
Jakaz była Moja kara i Moje ostrzezenia |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ (17)
I uczynilismy łatwym Koran dla przypomnienia, lecz czy znajdzie sie ktos, kto bedzie pamietał |
كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ (18)
Za kłamstwo uznał to lud Ad. I jaka była wtedy Moja kara i Moje ostrzezenia |
إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ (19)
Oto wysłalismy przeciw nim ryczacy wicher w tym dniu nieszczescia nieustannego |
تَنزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ (20)
Wyrywał on ludzi, jak gdyby byli pniami palm wyrwanych |
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ (21)
Jakaz była Moja kara i Moje ostrzezenia |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ (22)
I uczynilismy łatwym Koran dla przypomnienia; lecz czy sie znajdzie ktos, kto bedzie pamietał |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ (23)
Za kłamstwo uznał lud Samud ostrzezenia |
فَقَالُوا أَبَشَرًا مِّنَّا وَاحِدًا نَّتَّبِعُهُ إِنَّا إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ (24)
Oni powiedzieli: "Czy mamy postepowac za smiertelnikiem, jednym z nas samych? Wowczas popadlibysmy w zabładzenie i szalenstwo |
أَأُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِن بَيْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ (25)
Czy napomnienie zostało dane jemu tylko sposrod nas? Przeciwnie! On jest bezczelnym kłamca |
سَيَعْلَمُونَ غَدًا مَّنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ (26)
Oni dowiedza sie jutro, kto jest bezczelnym kłamca |
إِنَّا مُرْسِلُو النَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ (27)
Oto My posyłamy im wielbładzice jako doswiadczenie dla nich. Obserwuj ich pilnie i badz cierpliwy |
وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ ۖ كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ (28)
I obwiesc im, ze woda ma byc podzielona miedzy nich: a wszyscy pic beda po kolei |
فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ (29)
Wtedy wezwali swego towarzysza, a on zakrzatnał sie i przeciał jej sciegna |
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ (30)
Jakaz była Moja kara i Moje ostrzezenia |
إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ (31)
Oto wysłalismy przeciw nim jeden krzyk, a oni stali sie jak zeschłe witki budujacego ogrodzenie |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ (32)
My uczynilismy łatwym Koran dla przypomnienia. Lecz czy znajdzie sie ktos, kto bedzie pamietał |
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ (33)
Za kłamstwo uznał lud Lota ostrzezenia |
إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ حَاصِبًا إِلَّا آلَ لُوطٍ ۖ نَّجَّيْنَاهُم بِسَحَرٍ (34)
Oto wysłalismy przeciw nim huragan niosacy kamienie; jedynie rodzine Lota uratowalismy o swicie |
نِّعْمَةً مِّنْ عِندِنَا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي مَن شَكَرَ (35)
Jako dobrodziejstwo od Nas. W ten sposob wynagradzamy tych, ktorzy sa wdzieczni |
وَلَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ (36)
On ostrzegał ich przed Nasza srogoscia, lecz oni powatpiewali w te ostrzezenia |
وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَن ضَيْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ (37)
Starali sie nawet odsunac od niego jego gosci, lecz My oslepilismy ich. Zakosztujcie wiec Mojej kary i Moich ostrzezen |
وَلَقَدْ صَبَّحَهُم بُكْرَةً عَذَابٌ مُّسْتَقِرٌّ (38)
I wczesnie rankiem spadła na nich kara ustanowiona |
فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ (39)
Zakosztujcie wiec Mojej kary i Moich ostrzezen |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ (40)
My uczynilismy łatwym Koran dla przypomnienia. Lecz czy znajdzie sie ktos, kto bedzie pamietał |
وَلَقَدْ جَاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ (41)
I przyszły tez ostrzezenia do rodu Faraona |
كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُّقْتَدِرٍ (42)
Oni za kłamstwo uznali wszystkie Nasze znaki. Przeto pochwycilismy ich, tak jak to czyni potezny, wszechmocny |
أَكُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِّنْ أُولَٰئِكُمْ أَمْ لَكُم بَرَاءَةٌ فِي الزُّبُرِ (43)
Czy wasi niewierni sa lepsi niz tamci? Albo czy znajdziecie jakies usprawiedliwienie w pismach |
أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُّنتَصِرٌ (44)
A moze oni powiedza: "My wszyscy zebrani bedziemy zwyciezcami |
سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَيُوَلُّونَ الدُّبُرَ (45)
Niebawem to zbiorowisko bedzie rozbite i oni odwroca sie plecami |
بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَالسَّاعَةُ أَدْهَىٰ وَأَمَرُّ (46)
Tak, ta Godzina jest ich wyznaczonym czasem, a bedzie ona straszna i gorzka |
إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ (47)
Zaprawde, grzesznicy znajduja sie w zabładzeniu i obłakaniu |
يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ (48)
W tym Dniu, kiedy beda wleczeni twarzami po ziemi do ognia: "Zakosztujcie dotkniecia ognia piekielnego |
إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ (49)
Zaprawde, stworzylismy kazda rzecz według pewnej miary |
وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ (50)
Nasz rozkaz jest tylko jeden, jak mgnienie oka |
وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ (51)
Zniszczylismy podobnych wam, lecz czy znajdzie sie ktos, kto bedzie pamietał |
وَكُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ (52)
Kazda rzecz, jaka oni uczynili, znajduje sie w pismach |
وَكُلُّ صَغِيرٍ وَكَبِيرٍ مُّسْتَطَرٌ (53)
Wszystko - małe i wielkie - jest zapisane |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ (54)
Zaprawde, bogobojni beda przebywac wsrod ogrodow i strumykow |
فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُّقْتَدِرٍ (55)
W siedzibie szczerej prawdy, w obecnosci Krola Wszechpoteznego |
