وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا (1)
Na wyrywajacych gwałtownie |
وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا (2)
Na biegnacych pospiesznie |
وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا (3)
Na płynacych lekko i |
فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا (4)
Na wyprzedzajacych szybko |
فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا (5)
I na zarzadzajacych sprawami |
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ (6)
Tego Dnia, kiedy zadrzy drzaca |
تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ (7)
Nastapi po tym drzeniu nastepne |
قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ (8)
Serca tego Dnia beda wzburzone |
أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ (9)
Spojrzenia beda pokorne |
يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ (10)
Oni beda mowili: "Czyz my rzeczywiscie zostaniemy przywroceni do poprzedniego stanu |
أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً (11)
Czyz... skoro bylismy koscmi zestalonymi |
قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ (12)
Oni powiedza: "Byłby to wowczas powrot przynoszacy strate |
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ (13)
I bedzie tylko jeden okrzyk przerazenia |
فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ (14)
I naraz oni znajda sie na czuwajacej ziemi |
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ (15)
Czy doszło do ciebie opowiadanie o Mojzeszu |
إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى (16)
Oto wezwał go Pan w swietej dolinie Tuwa |
اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ (17)
Idz do Faraona - on sie zbuntował |
فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَىٰ أَن تَزَكَّىٰ (18)
I powiedz: "Czy ty jestes gotow sie oczyscic |
وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ (19)
Wtedy ja poprowadze cie do twego Pana, a ty okazesz bojazn Boza |
فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَىٰ (20)
I pokazał mu znak najwiekszy |
فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ (21)
Lecz on uznał to za kłamstwo i zbuntował sie |
ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ (22)
Nastepnie odwrocił sie plecami, działajac pospiesznie |
فَحَشَرَ فَنَادَىٰ (23)
I zebrał lud, i obwiescił |
فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَىٰ (24)
Mowiac: "Ja jestem waszym panem najwyzszym |
فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَىٰ (25)
Wtedy Bog dosiegna go kara w zyciu ostatecznym i pierwszym |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَن يَخْشَىٰ (26)
Zaprawde, w tym jest przykład pouczajacy dla tego, kto jest bogobojny |
أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا (27)
Czy was trudniej było stworzyc, czy niebo, ktore On zbudował |
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا (28)
Wzniosł On wysoko jego sklepienie i ukształtował je harmonijnie |
وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا (29)
On zaciemnił jego noc i On wyprowadził swiatłosc poranna |
وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا (30)
Nastepnie rozpostarł ziemie |
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا (31)
Wyprowadził z niej wode i pastwiska jej |
وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا (32)
I On utwierdził solidnie gory |
مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ (33)
Na pozytek wam i waszych trzod |
فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَىٰ (34)
Lecz kiedy przyjdzie bardzo wielkie nieszczescie |
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَىٰ (35)
W tym Dniu przypomni sobie człowiek, nad czym sie trudził |
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ (36)
I pokazany bedzie ogien piekielny temu, kto potrafi widziec |
فَأَمَّا مَن طَغَىٰ (37)
Wtedy, dla tego, kto sie zbuntował |
وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (38)
I wolał zycie tego swiata |
فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَىٰ (39)
Zaprawde, dla niego miejscem schronienia bedzie ogien piekielny |
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ (40)
Lecz dla tego, kto sie lekał stawienia sie przed swoim Panem i powstrzymywał dusze od namietnosci |
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ (41)
To, zaprawde, dla niego Ogrod bedzie miejscem schronienia |
يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا (42)
Beda cie pytac o Godzine: "Kiedyz nadejdzie |
فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَاهَا (43)
Jak mozesz wspominac o niej |
إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَاهَا (44)
Do twojego Pana nalezy jej ostateczny termin |
إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَاهَا (45)
Ty jestes tylko ostrzegajacym dla tego, kto sie obawia |
كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا (46)
W Dniu, kiedy oni zobacza owa Godzine - to wyda im sie, jakby trwali tylko jeden wieczor lub jeden ranek |
