عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ (1)
O co oni wzajemnie sie pytaja |
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ (2)
O wiesc wielka |
الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ (3)
Co do ktorej nie sa zgodnie |
كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (4)
Nie! Oni niebawem sie dowiedza |
ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (5)
I jeszcze raz nie! Oni niebawem sie dowiedza |
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا (6)
Czyz nie uczynilismy ziemi łozem dla wypoczynku |
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا (7)
A gor jako podpory do namiotu |
وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا (8)
Stworzylismy was parami |
وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا (9)
Uczynilismy wasz sen odpoczynkiem |
وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا (10)
Uczynilismy noc zasłona |
وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا (11)
Uczynilismy dzien czasem zycia |
وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا (12)
Zbudowalismy nad wami siedem sfer solidnych |
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا (13)
Uczynilismy lampe płonaca |
وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا (14)
Spuscilismy z deszczowych chmur wode obfita |
لِّنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا (15)
I sprawilismy, iz dzieki niej wyrosły ziarna i rosliny |
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا (16)
Oraz bujne ogrody |
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا (17)
Zaprawde, Dzien Rozstrzygniecia jest wyznaczony |
يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا (18)
Tego Dnia, kiedy zadma w trabe, przybedziecie grupami |
وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا (19)
Niebo zostanie otwarte i stanie sie bramami |
وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا (20)
Gory zostana z posad poruszone i stana sie mirazem |
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا (21)
Zaprawde, Gehenna jest na czatach |
لِّلطَّاغِينَ مَآبًا (22)
Jako miejsce powrotu dla buntownikow |
لَّابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا (23)
Beda przebywac w niej przez wieki |
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا (24)
Nie zakosztuja w niej ani ochłody, ani napoju |
إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا (25)
A jedynie wode wrzaca i rope cuchnaca |
جَزَاءً وِفَاقًا (26)
Jako zapłate odpowiednia |
إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا (27)
Zaprawde, oni sie nie spodziewali, iz beda zdawali rachunek |
وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا (28)
Uwazali znaki Nasze za kłamstwo |
وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا (29)
Podczas gdy My wyliczylismy kazda rzecz, zapisujac ja |
فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا (30)
Zakosztujcie wiec! My nie zwiekszymy dla was niczego oprocz cierpienia |
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا (31)
Zaprawde, dla bogobojnych - miejsce szczesliwosci |
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا (32)
Sady i winnice |
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا (33)
I dziewczeta o zaokraglonych piersiach - jednakowej młodosci |
وَكَأْسًا دِهَاقًا (34)
I puchary napełnione |
لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا (35)
Nie beda oni, tam słyszec ani proznej gadaniny, ani kłamstwa |
جَزَاءً مِّن رَّبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا (36)
Taka jest nagroda od twojego Pana - dar dobrze obliczony |
رَّبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا (37)
Od Pana niebios i ziemi i tego wszystkiego, co jest miedzy nimi, Miłosiernego; nie beda oni mieli moznosci przemawiania do Niego |
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا (38)
Tego Dnia kiedy Duch i aniołowie stana w szeregach, nie beda mogli mowic, oprocz tego, ktoremu pozwoli Miłosierny, i powie on to, co słuszne |
ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا (39)
Ten Dzien to prawda. Przeto ten, kto zechce, znajdzie droge powrotu do swojego Pana |
إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا (40)
Zaprawde, dalismy wam ostrzezenie o karze bliskiej, w Dniu, kiedy człowiek zobaczy to, co przygotowały jego rece, i powie niewierny: "O, gdybym mogł byc prochem |
