سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى (1)
(اي پيغمبر) اُنھي پنھنجي تمام مٿاھين پالڻھار جي نالي جي پاڪائي بيان ڪر |
الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ (2)
جنھن (ساري مخلوق کي) خلقيو پوءِ سنئين لڱين ڪيائين |
وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ (3)
۽ جنھن اندازو ڪيو پوءِ رستو ڏيکاريائين |
وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ (4)
۽ جنھن تازو گاھ ڄمايو |
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ (5)
پوءِ اُن کي سُڪو سڙيو ڪيائين |
سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰ (6)
اسين توکي (قرآن) پاڙھينداسون پوءِ نه وساريندين |
إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ (7)
مگر جيڪي الله گھريو آھي، بيشڪ اُھو ظاھر کي ڄاڻندو آھي ۽ جيڪي ڳُجھو آھي تنھن کي (به) |
وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ (8)
۽ آسان رستو توکي سنھنجو ڪري ڏينداسين |
فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَىٰ (9)
پوءِ جيڪڏھن نصيحت ڏئڻ فائدو ڪري ته نصيحت ڪر |
سَيَذَّكَّرُ مَن يَخْشَىٰ (10)
جيڪو ڊڄندو سو سُتت سمجھ وٺندو |
وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى (11)
۽ اُن (نصيحت وٺڻ) کان (اُھو) تمام نڀاڳو پاسو ڪندو |
الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ (12)
جو وڏيءَ باھ ۾ پوندو |
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ (13)
وري نڪي اُتي مرندو ۽ نڪي جيئرو رھندو |
قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّىٰ (14)
بيشڪ اُھو ڇٽو جيڪو سڌريو |
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ (15)
۽ پڻ پنھنجي پالڻھار جو نالو ياد ڪري نماز پڙھندو رھيو |
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (16)
بلڪ دُنيا جي حياتيءَ کي (آخرت کان) پسند ڪندا آھيو |
وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ (17)
۽ (حقيقت ڪري) آخرت ڀَلي آھي ۽ ھميشه رھڻ واري آھي |
إِنَّ هَٰذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ (18)
بيشڪ ھيءَ (بيان) پھرين صحيفن ۾ (به لکيل) آھي |
صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ (19)
جي صحيفا ابراھيم ۽ مُوسىٰ جا آھن |
