| وَالضُّحَىٰ (1) Andolsun kuşluğa |
| وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَىٰ (2) Ve geceye, karanlığı basınca |
| مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ (3) Rabbin, seni ne terketti, ne de darıldı sana |
| وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَّكَ مِنَ الْأُولَىٰ (4) Ve elbette ahiret, önceki dünyadan da hayırlıdır sana |
| وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَىٰ (5) Ve elbette yakında Rabbin, öyle şeyler verecek ki sana, sonucu razı olacaksın |
| أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَىٰ (6) Seni bir yetim olarak bulup da yeryurt vermedi mi sana |
| وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ (7) Ve seni, yol yitirmiş bulup da yol göstermedi mi sana |
| وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ (8) Ve seni yoksul bulup da zenginlik vermedi mi sana |
| فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ (9) Artık sen de yetimi horlama |
| وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ (10) Ve bir şey dileyeni boş çevirme, azarlama |
| وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ (11) Ve Rabbinin nimetini an, söyle |