| وَالضُّحَىٰ (1) Andolsun, kusluk vaktine |
| وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَىٰ (2) Ve sukuna erdiginde geceye |
| مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ (3) Rabbın seni ne terk etti, ne de darıldı |
| وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَّكَ مِنَ الْأُولَىٰ (4) Ahiret, elbette senin icin dunyadan daha hayırlıdır |
| وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَىٰ (5) Suphesiz Rabbın, sana verecek ve sen, hosnud olacaksın |
| أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَىٰ (6) O; seni oksuz bulup da barındırmadı mı |
| وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ (7) Seni sasırmıs bulup da dogru yola eristirmedi mi |
| وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ (8) Seni fakir bulup da zenginlestirmedi mi |
| فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ (9) O halde sakın yetime kahretme |
| وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ (10) Ve bir sey isteyeni azarlama |
| وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ (11) Rabbının nimetine gelince ondan sozet |