لَا أُقْسِمُ بِهَٰذَا الْبَلَدِ (1)
Yemin olsun bu sehre |
وَأَنتَ حِلٌّ بِهَٰذَا الْبَلَدِ (2)
Sen de bu beldede bulunuyorsun |
وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ (3)
Babaya ve dogan cocuga yemin olsun |
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي كَبَدٍ (4)
Ki suphesiz, biz insanı (dunyada) bir zorluk icinde yarattık |
أَيَحْسَبُ أَن لَّن يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ (5)
O hic kimsenin kendisine asla guc yetiremeyecegini mi sanır |
يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا (6)
O der ki: "Ben yıgın yıgın mal tukettim |
أَيَحْسَبُ أَن لَّمْ يَرَهُ أَحَدٌ (7)
O kimsenin kendisini asla gormedigini mi zanneder |
أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَيْنَيْنِ (8)
Biz, ona iki goz vermedik mi |
وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ (9)
Bir de bir dil ve iki dudak |
وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ (10)
Ona iki de yol gosterdik |
فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ (11)
Fakat o, sarp yokusu asamadı |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ (12)
Sarp yokusun ne oldugunu sen ne bileceksin |
فَكُّ رَقَبَةٍ (13)
Kole azat etmektir |
أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ (14)
Veya aclık gununde doyurmaktır |
يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ (15)
Yakınlıgı olan bir yetimi |
أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ (16)
Yahut yerde surunen bir yoksulu doyurmaktır |
ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ (17)
Sonra iman edip, birbirlerine sabır tavsiye edenlerden ve birbirlerine merhamet tavsiye edenlerden olmaktır |
أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ (18)
Iste bunlar sagdakilerdir |
وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ (19)
Ayetlerimize kufredenler ise iste onlar soldakilerdir |
عَلَيْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ (20)
Onlara, uzerlerine kapıları kapatılmıs bir ates vardır |
