| قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1) De ki: İnsanların Rabbine sığınırım |
| مَلِكِ النَّاسِ (2) İnsanların malikine |
| إِلَٰهِ النَّاسِ (3) İnsanların (gerçek) ilahına |
| مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (4) ´Sinsice kalplere vesvese ve kuşku düşürüp duran´ vesvesecinin şerrinden |
| الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ (5) Ki o, insanların göğüslerine vesvese verir (içlerine kuşku, kuruntu fısıldar) |
| مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ (6) Gerek cinlerden, gerekse insanlardan (olan her hannas´tan Allah´a sığınırım) |