| إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا (1) Yer, o şiddetli sarsıntıyla sarsıldığı |
| وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا (2) Yer, ağırlıklarını dışa atıp çıkardığı |
| وَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا (3) Ve insan: «buna ne oluyor?» dediği zaman |
| يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا (4) O gün (yer), haberlerini anlatacaktır |
| بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا (5) Çünkü senin Rabbin, ona vahyetmiştir |
| يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ (6) O gün insanlar, amelleri kendilerine gösterilsin diye, bölük bölük fırlayıp çıkarlar |
| فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ (7) Artık kim zerre ağırlığınca bir hayır işlerse, onu görür |
| وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ (8) Kim de zerre ağırlığınca bir şer (kötülük) işlerse, o da onu görür |