وَيْلٌ لِّلْمُطَفِّفِينَ (1)
Вайл бўлсин ўлчовдан уриб қолувчиларга |
الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُوا عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ (2)
Улар одамлардан нарса ўлчаб олсалар, тўлиқ оларлар |
وَإِذَا كَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ (3)
Ва агар одамларга ўлчаб ёки тортиб берсалар, камайтирарлар |
أَلَا يَظُنُّ أُولَٰئِكَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ (4)
Ана шулар, албатта, қайта тирилтирилишларини ўйламайдиларми |
لِيَوْمٍ عَظِيمٍ (5)
Улуғ бир кунда |
يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ (6)
У кунда одамлар оламларнинг Робби ҳузурида тик турарлар |
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ (7)
Йўқ! Албатта фожирларларнинг китоби «сижжийн»дадир |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ (8)
«Сижжийн» қандай нарса эканини сенга нима билдирди |
كِتَابٌ مَّرْقُومٌ (9)
У(Сижжийн) ёзилган китобдур |
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (10)
Ўша кунда ёлғонга чиқарувчиларга вайл бўлсин |
الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (11)
Улар жазо (қиёмат) кунини ёлғонга чиқарурлар |
وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ (12)
Уни ҳаддан ошувчи ва ўта гуноҳкорлардан бошқалар ёлғонга чиқармаслар |
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (13)
Қачон унга оятларимиз тиловат қилинса, «аввалгиларнинг афсоналари», дер |
كَلَّا ۖ بَلْ ۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ (14)
Йўқ! Уларнинг қилган касблари қалбларига моғор бўлиб ўрнашиб қолгандир |
كَلَّا إِنَّهُمْ عَن رَّبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّمَحْجُوبُونَ (15)
Йўқ!!! Албатта, улар ўша кунда ўз Роббиларини кўришдан тўсилурлар |
ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ (16)
Сўнгра, албатта, улар жаҳиймга кирувчилардир |
ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ (17)
Сўнгра, мана бу, сизлар ёлғонга чиқариб юрган нарса, дейилур |
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ (18)
Йўқ!!! Албатта, аброрларнинг китоби «Иллиййийн»дадур |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ (19)
«Иллиййийн» қандоқ нарса эканини сенга нима билдирди |
كِتَابٌ مَّرْقُومٌ (20)
У ёзилган китобдур |
يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ (21)
Унга муқарраб(фаришта)лар шоҳид бўлурлар |
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (22)
Албатта, аброрлар жаннати наъиймдадурлар |
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ (23)
Пардали баланд сўрилар устида назар солиб турурлар |
تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ (24)
Уларнинг чеҳраларидан жаннат равнақини билиб оласан |
يُسْقَوْنَ مِن رَّحِيقٍ مَّخْتُومٍ (25)
Улар муҳрланган, ниҳоятда пок шаробдан ичурлар |
خِتَامُهُ مِسْكٌ ۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ (26)
У(шароб)нинг хотимаси мискдандир. Ва шу нарса учун мусобақа қилувчилар мусобақа қилсинлар |
وَمِزَاجُهُ مِن تَسْنِيمٍ (27)
У шаробнинг аралашмаси «Таснийм»дандир |
عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ (28)
У(Таснийм) бир булоқдирки, ундан муқарраблар ичарлар |
إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ (29)
Албатта, жиноят қилганлар иймон келтирганлар устидан кулар эдилар |
وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ (30)
Агар мўминлар уларнинг ёнидан ўтсалар, масхаралаб ишора қилар эдилар |
وَإِذَا انقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمُ انقَلَبُوا فَكِهِينَ (31)
Агар (кофирлар) ўз аҳллари ҳузурига қайтиб борсалар, ҳузурланиб қайтиб борар эдилар |
وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَضَالُّونَ (32)
Ва агар у(мўмин)ларни кўрсалар, «Албатта, анавилар адашганлар», дер эдилар |
وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ (33)
Ҳолбуки, улар мўминлар устидан кузатувчи қилиб юборилганлари йўқ-ку |
فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ (34)
Энди, бу Кунда иймон келтирганлар кофирлар устидан куларлар |
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ (35)
Пардали, баланд сўрилар устида назар солиб турарлар |
هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ (36)
Кофирлар бу дунёда қилган ишларининг «савобини» олармиканлар |
