وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا (1)
Pasha diellin dhe shkëlqimin e tij |
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا (2)
Pasha hënën kur atë e ndjek |
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا (3)
Pasha ditën kur ai shëndrit |
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا (4)
Pasha natën kur e kaplon |
وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا (5)
Pasha qiellin dhe gjithçka e ndërton |
وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا (6)
Pasha tokën dhe atë çka e zgjeron |
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا (7)
Pasha shpirtin dhe atë çka e lartëson |
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا (8)
Ia bëri të ditur mospëruljen dhe devotshmërinë |
قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا (9)
Ka shpëtuar vetëm ai që atë e pastron |
وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا (10)
Ka mbaruar ai, i cili e deformon |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا (11)
Themud përgënjeshtroi për shkak të tërbimt të tij |
إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا (12)
Kur u ngrit një fatzi |
فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا (13)
U tha atyre Profeti i All-llahut: “Lëreni deven e All-llahut edhe te rendi i ujit” |
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا (14)
Por ata nuk i besuan por e prenë atë (deven), e Zoti i tyre, për shkak të mëkatit të tyre, i rrafshoi ata |
وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا (15)
Pa iu frikësuar pasojave të tij |
