| طسم (1) Ta. Sin. Mim |
| تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ (2) To su znaci Kitaba jasnog |
| لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (3) Mozda bi ti unistio dusu svoju, sto oni nisu vjernici |
| إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ (4) Kad bismo htjeli, spustili bismo na njih s neba znak, pa bi mu povili vratove svoje ponizno |
| وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ (5) I nije im dosla nijedna nova opomena od Milostivog, a da nisu bili od nje odvraceni |
| فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (6) Pa doista su poricali, pa doci ce im vijesti o onom cemu su se izrugivali |
| أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ (7) Zar ne vide zemlju, koliko smo dali da iz nje iznikne od svake vrste plemenite |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (8) Uistinu, u tome je znak. A vecina njih nisu vjernici |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (9) I uistinu! Gospodar tvoj! On je Mocni, Milosrdni |
| وَإِذْ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰ أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (10) A kad Gospodar tvoj pozva Musaa: “Idi narodu zalima |
| قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۚ أَلَا يَتَّقُونَ (11) Narodu faraonovom. Zar se nece pobojati?” |
| قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ (12) Rece: “Gospodaru moj! Uistinu, ja se bojim da ce me poreci |
| وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَىٰ هَارُونَ (13) I stezu se grudi moje, i ne oslobađa se jezik moj, zato posalji Harunu |
| وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ (14) I imaju oni protiv mene zlocin, pa se bojim da ce me ubiti.” |
| قَالَ كَلَّا ۖ فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا ۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسْتَمِعُونَ (15) Rece: “Nikako! Pa idite obojica sa znacima Nasim. Uistinu, Mi cemo biti uz vas slusajuci |
| فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (16) Pa dođite faraonu, te recite: ’Uistinu, mi smo poslanici Gospodara svjetova |
| أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ (17) Posalji s nama sinove Israilove!” |
| قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ (18) (Faraon) rece: “Zar te nismo među nama odgojili (kao) dijete? I boravio si među nama (mnoge) godine zivota svog |
| وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (19) I ucinio si djelo svoje koje si ucinio. A ti si od nezahvalnika.” |
| قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ (20) Rece: “Pocinio sam ga tad kad sam ja bio od zalutalih |
| فَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ (21) Tad sam pobjegao od vas posto sam vas se uplasio, pa me je obdario Gospodar moj sudom, i ucinio me (jednim) od izaslanika |
| وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدتَّ بَنِي إِسْرَائِيلَ (22) A to je blagodat kojom mi prigovaras - da si porobio sinove Israilove.” |
| قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ (23) Faraon rece: “A sta je Gospodar svjetova?” |
| قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ (24) (Musa) rece: “Gospodar nebesa i Zemlje i onog između njih, ako ste uvjereni.” |
| قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ (25) (Faraon) rece onima oko sebe: “Zar ne cujete?” |
| قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (26) (Musa) rece: “Gospodar vas i Gospodar predaka vasih ranijih.” |
| قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ (27) (Faraon) rece: “Uistinu, poslanik vas koji vam je poslan, je luđak!” |
| قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ (28) (Musa) rece: “Gospodar Istoka i Zapada i onog sto je između njih, ako shvatate.” |
| قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَٰهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ (29) (Faraon) rece: “Ako uzmes drugog boga sem mene, sigurno cu te uciniti (jednim) od zatvorenika.” |
| قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُّبِينٍ (30) (Musa) rece: “Zar kad ti donesem stvar ocitu?” |
| قَالَ فَأْتِ بِهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (31) (Faraon) rece: “Pa daj je, ako si od istinitih!” |
| فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ (32) Tad (Musa) baci stap svoj, pa gle: on zmija ocita |
| وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ (33) I izvuce ruku svoju, tad gle: ona bijela za gledatelje |
| قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ (34) (Faraon) rece uglednicima oko sebe: “Uistinu, ovo je carobnjak znalac |
| يُرِيدُ أَن يُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ (35) Zeli da vas izvede iz zemlje vase sihrom svojim; pa sta naređujete?” |
| قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ (36) Rekose: “Ostavi njega i brata njegovog, a posalji u gradove sakupljace |
| يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ (37) Dovesce ti svakog carobnjaka znalca.” |
| فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ (38) Pa su sakupljeni carobnjaci za određeno vrijeme dana poznatog |
| وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنتُم مُّجْتَمِعُونَ (39) I bi receno ljudima: “Jeste li vi sakupljeni |
| لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ (40) Da bismo mi slijedili carobnjake, ako oni budu pobjednici?” |
| فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ (41) Pa posto carobnjaci dođose, rekose faraonu: “Hocemo li mi uistinu imati nagradu, ako mi budemo pobjednici?” |
| قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِينَ (42) Rece: “Da, i uistinu cete tad biti od priblizenih.” |
| قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ (43) Musa im rece: “Bacite vi sta cete baciti!” |
| فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ (44) Tad bacise konope svoje i stapove svoje i rekose: “Tako nam moci faraonove, uistinu mi, mi smo pobjednici.” |
| فَأَلْقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ (45) Tad Musa baci stap svoj, pa gle: on proguta ono sta su lazirali |
| فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ (46) Tad se carobnjaci bacise na sedzdu |
| قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (47) Rekose: “Vjerujemo u Gospodara svjetova |
| رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (48) Gospodara Musaovog i Harunovog.” |
| قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ (49) Rece: “Povjerovaste mu prije no sto sam vam dopustio. Uistinu, on je vas velikan koji vas je poucio sihru! Pa sigurno cete saznati. Sigurno cu odsijeci ruke vase i noge vase unakrst, i sigurno cu vas sve raspeti.” |
| قَالُوا لَا ضَيْرَ ۖ إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ (50) Rekose: “Nije steta! Uistinu, mi smo Gospodaru nasem povratnici |
| إِنَّا نَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَن كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ (51) Uistinu! Mi zudimo da nam Gospodar nas oprosti greske nase jer smo prvi vjernici.” |
| ۞ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ (52) I objavismo Musau: “Kreni s robovima Mojim nocu, uistinu, vi cete biti slijeđeni.” |
| فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ (53) Tad posla faraon u gradove sakupljace |
| إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ (54) “Uistinu, ovi su grupa mala |
| وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ (55) I uistinu, oni su nas rasrdili |
| وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ (56) I uistinu, mi smo svi oprezni.” |
| فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (57) Pa ih izvedosmo iz vrtova i izvora |
| وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ (58) I riznica i mjesta plemenitog |
| كَذَٰلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ (59) Isto tako. I dali smo ih u naslijeđe sinovima Israilovim |
| فَأَتْبَعُوهُم مُّشْرِقِينَ (60) Pa su ih slijedili kad se Sunce rađalo |
| فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ (61) Pa posto se vidjese dvije skupine, drugovi Musaovi rekose: “Uistinu, mi smo sustignuti.” |
| قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ (62) Rece: “Nikako! Uistinu, sa mnom je Gospodar moj, uputice me.” |
| فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ (63) Tad objavismo Musau: “Udri stapom svojim more!” Tad se razdvoji, te svaki dio bi kao brijeg velik |
| وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ (64) I priblizismo tamo druge |
| وَأَنجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُ أَجْمَعِينَ (65) I spasismo Musaa i onog ko je bio s njim, sve |
| ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (66) Potom potopismo druge |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (67) Uistinu, u tome je znak, a vecina njih nisu vjernici |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (68) I uistinu, Gospodar tvoj! On je Mocni, Milosrdni |
| وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ (69) I izrecituj im vijest o Ibrahimu |
| إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ (70) Kad rece ocu svom i narodu svom: “Sta obozavate?” |
| قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ (71) Rekose: “Obozavamo idole, pa smo stalno njima privrzeni.” |
| قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ (72) Rece: “Da li vas cuju kad prizivate |
| أَوْ يَنفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ (73) Ili vam koriste ili stete?” |
| قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ (74) Rekose: “Naprotiv, nasli smo oceve nase, tako cine.” |
| قَالَ أَفَرَأَيْتُم مَّا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ (75) Rece: “Pa vidite li sta obozavaste |
| أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ (76) Vi i ocevi vasi stariji?” |
| فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ (77) Pa uistinu, oni su moji neprijatelji, izuzev Gospodara svjetova |
| الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ (78) Koji me je stvorio, pa me On uputio |
| وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ (79) I Onaj koji me hrani i napaja me |
| وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ (80) I kad se razbolim, tad me On lijeci |
| وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ (81) I Koji ce me usmrtiti, zatim me oziviti |
| وَالَّذِي أَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ (82) I Koji ce mi - nadam se - oprostiti gresku moju na Danu sudnjem |
| رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (83) Gospodaru moj! Daruj mi sud i prikljuci me pravednima |
| وَاجْعَل لِّي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ (84) I ucini me jezika istinitog u kasnijim (pokoljenjima) |
| وَاجْعَلْنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ (85) I ucini me od nasljednika basce uzivanja |
| وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ (86) I oprosti ocu mom, uistinu, on je bio od zalutalih |
| وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ (87) I ne ponizi me na Dan kad budu podignuti |
| يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ (88) Dan kad nece koristiti bogatstvo, niti sinovi |
| إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (89) Izuzev onom ko dođe Allahu sa srcem zdravim |
| وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ (90) I priblizice se Dzennet bogobojaznima |
| وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ (91) I pokazace se dzehim zabludjelima |
| وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ (92) I bice im receno: “Gdje je to sta ste obozavali |
| مِن دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنصُرُونَكُمْ أَوْ يَنتَصِرُونَ (93) Mimo Allaha? Hoce li pomoci vama ili pomoci sebi?” |
| فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ (94) Tad ce biti u njega strmoglavljeni oni, i oni koji su zavodili |
| وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ (95) I vojske Iblisove zajedno |
| قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ (96) Govorice - a oni ce se u njemu svađati |
| تَاللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (97) “Tako nam Allaha, bili smo doista u zabludi ocitoj |
| إِذْ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (98) Kad smo vas izjednacavali sa Gospodarom svjetova |
| وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ (99) A zaveli su nas jedino zlocinci |
| فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ (100) Zato mi nemamo nikakvih posrednika |
| وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ (101) Niti prijatelja bliska |
| فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (102) Pa da nam je povratak, pa da budemo od vjernika!” |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (103) Uistinu! U tome je znak, a vecina njih nisu vjernici |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (104) A uistinu, Gospodar tvoj! On je Mocni, Milosrdni |
| كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ (105) Narod Nuhov je poricao izaslanike |
| إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (106) Kad im rece brat njihov Nuh: “Zar se ne bojite |
| إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (107) Uistinu! Ja sam vama poslanik pouzdan |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (108) Zato se bojte Allaha i mene poslusajte |
| وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (109) A ne trazim od vas za to nikakvu nagradu, nagrada moja je jedino do Gospodara svjetova |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (110) Zato se bojte Allaha i mene poslusajte!” |
| ۞ قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ (111) Rekose: “Zar da tebi vjerujemo, a slijede te najjadniji?” |
| قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (112) Rece: “A nemam ja znanje o onom sta rade |
| إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ (113) Obracun njihov je jedino do Gospodara mog, kad biste zapazili |
| وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ (114) I nisam ja progonitelj vjernika |
| إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ (115) Ja sam samo opominjac jasni.” |
| قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ (116) Rekose: “Ako ne prestanes, o Nuhu, sigurno ces biti od kamenovanih.” |
| قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ (117) Rece: “Gospodaru moj! Uistinu, moj narod me porice |
| فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (118) Zato presudi između mene i između njih presudom, i spasi mene i onog ko je sa mnom od vjernika.” |
| فَأَنجَيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (119) Pa spasismo njega i onog ko je bio s njim, u lađi natovarenoj |
| ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ (120) Zatim smo poslije potopili preostale |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (121) Uistinu, u tome je znak, a vecina njih nisu vjernici |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (122) I uistinu, Gospodar tvoj! On je Mocni, Milosrdni |
| كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ (123) Ad je poricao izaslanike |
| إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ (124) Kad im rece brat njihov Hud: “Zar se ne bojite |
| إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (125) Uistinu! Ja sam vam poslanik pouzdani |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (126) Zato se bojte Allaha i poslusajte mene |
| وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (127) A ne trazim od vas za to nikakvu nagradu, nagrada moja je jedino do Gospodara svjetova |
| أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ (128) Gradite li na svakoj uzvisici obiljezje, poigravate se |
| وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ (129) I gradite tvrđave, da biste se vi ovjekovjecili |
| وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ (130) I kad napadate, napadate (kao) tirani |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (131) Zato se bojte Allaha i poslusajte mene |
| وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُم بِمَا تَعْلَمُونَ (132) I bojte se Onog koji vas je pomogao onim sta znate |
| أَمَدَّكُم بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ (133) Pomogao vas je stokom i sinovima |
| وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (134) I bascama i izvorima |
| إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (135) Uistinu! Ja se plasim nad vama kazne Dana strahovitog.” |
| قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُن مِّنَ الْوَاعِظِينَ (136) Rekose: “Isto nam je da li ti wazio ili ne bio od waiza |
| إِنْ هَٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ (137) Ovo je samo obicaj ranijih |
| وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (138) I necemo mi biti kaznjeni.” |
| فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (139) Tad su ga porekli, pa smo ih unistili. Uistinu! U tome je znak, a vecina njih nisu vjernici |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (140) A uistinu! Gospodar tvoj! On je Mocni, Milosrdni |
| كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ (141) Poricao je Semud izaslanike |
| إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (142) Kad im rece brat njihov Salih: “Zar se ne bojite |
| إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (143) Uistinu! Ja sam vam poslanik pouzdani |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (144) Zato se bojte Allaha i poslusajte mene |
| وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (145) A ne trazim od vas za to nikakvu nagradu, nagrada moja je jedino do Gospodara svjetova |
| أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ (146) Hocete li biti ostavljeni u onom sta je ovdje, sigurni |
| فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (147) U bascama i izvorima |
| وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ (148) I usjevima i palmama - plodovi njihovi zreli |
| وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ (149) I klesete iz brda kuce spretno |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (150) Zato se bojte Allaha i poslusajte mene |
| وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ (151) I ne slusajte naredbu rasipnika |
| الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ (152) Koji cine fesad na Zemlji i ne popravljaju.” |
| قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (153) Rekose: “Ti si samo od opcinjenih |
| مَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (154) Ti si samo smrtnik slican nama. Pa daj znak ako si od istinitih.” |
| قَالَ هَٰذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ (155) Rece: “Ovo je deva. Imace ona napajanje, i vi cete imati napajanje dana poznatog |
| وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ (156) I ne doticite je zlom, pa da vas snađe kazna Dana strahovitog.” |
| فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ (157) Pa je ranise, i postase pokajanici |
| فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (158) Tad ih spopade kazna. Uistinu, u tome je znak, a vecina njih nisu vjernici |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (159) A uistinu! Gospodar tvoj! On je Mocni, Milosrdni |
| كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ (160) Narod Lutov je poricao izaslanike |
| إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ (161) Kad im rece brat njihov Lut: “Zar se ne bojite |
| إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (162) Uistinu! Ja sam vam poslanik pouzdani |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (163) Zato se bojte Allaha i poslusajte mene |
| وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (164) A ne trazim od vas za to nikakvu nagradu, nagrada moja je jedino do Gospodara svjetova |
| أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ (165) Zar pristupate muskarcima između svjetova |
| وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ (166) A ostavljate sta vam je stvorio Gospodar vas od zena vasih? Sta vise, vi ste narod prestupnika.” |
| قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ (167) Rekose: “Ako ne prestanes o Lute, sigurno ces biti od protjeranih.” |
| قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ الْقَالِينَ (168) Rece: “Uistinu, ja sam od mrzitelja posla vaseg |
| رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ (169) Gospodaru moj! Spasi mene i porodicu moju od onog sta rade!” |
| فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (170) Pa smo spasili njega i svu njegovu porodicu |
| إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (171) Izuzev starice među zaostalima |
| ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (172) Zatim smo unistili druge |
| وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنذَرِينَ (173) A izlili smo na njih kisu. Pa zle li kise opominjanih |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (174) Uistinu, u tome je znak, a vecina njih nisu vjernici |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (175) I uistinu! Gospodar tvoj! On je Mocni, Milosrdni |
| كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ (176) Poricali su stanovnici Ejke izaslanike |
| إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ (177) Kad njima rece Suajb: “Zar se ne bojite |
| إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (178) Uistinu! Ja sam vam poslanik pouzdani |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (179) Zato se bojte Allaha i poslusajte mene |
| وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (180) A ne trazim od vas nikakvu nagradu za to, nagrada moja je jedino do Gospodara svjetova |
| ۞ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ (181) Ispunjavajte mjeru i ne budite od zakidatelja |
| وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ (182) Vagajte mjerilom ispravnim |
| وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (183) I ne umanjujte ljudima stvari njihove, niti pravite nered na Zemlji cineci fesad |
| وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ (184) I bojte se Onog koji je stvorio vas i pokoljenja ranija.” |
| قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (185) Rekose: “Ti si samo od opcinjenih |
| وَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ (186) I ti si samo smrtnik slican nama i smatramo te sigurno (jednim) od lazaca |
| فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (187) Pa daj da padne na nas komad neba, ako si od istinitih.” |
| قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ (188) Rece: “Gospodar moj je Najbolji znalac onog sta radite.” |
| فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (189) Tad su ga porekli, pa ih je spopala kazna Dana tame. Uistinu, to je bila kazna Dana strahovitog |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (190) Uistinu, u tome je znak, a vecina njih nisu vjernici |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (191) A uistinu! Gospodar tvoj! On je Mocni, Milosrdni |
| وَإِنَّهُ لَتَنزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (192) I uistinu, to je Objava Gospodara svjetova |
| نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ (193) Spusta ga Duh pouzdani |
| عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ (194) Na srce tvoje, da budes od opominjaca |
| بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِينٍ (195) Na jeziku arapskom, jasnom |
| وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ (196) I uistinu, on je u zeburima ranijih |
| أَوَلَمْ يَكُن لَّهُمْ آيَةً أَن يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ (197) Zar im nije znak (to) sto ga znaju uceni sinovi Israilovi |
| وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ (198) A da smo ga objavili nekom od stranaca |
| فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ (199) Pa im ga citao, ne bi bili u njega vjernici |
| كَذَٰلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ (200) Tako to uvlacimo u srca zlocinaca |
| لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (201) Nece vjerovati u njega, dok ne vide kaznu bolnu |
| فَيَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (202) Pa doci ce im iznenadno, a oni nece opaziti |
| فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ (203) Tad ce govoriti: “Hoce li nam se odloziti?” |
| أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (204) Pa zar kaznu Nasu pozuruju |
| أَفَرَأَيْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ (205) Pa zar nisi vidio, ako im damo da uzivaju godinama |
| ثُمَّ جَاءَهُم مَّا كَانُوا يُوعَدُونَ (206) Zatim im dođe ono cime im se prijetilo |
| مَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُوا يُمَتَّعُونَ (207) Nece im koristiti ono sta uzivaju |
| وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ (208) I nismo unistili nijedan grad, a da on nije imao opominjace |
| ذِكْرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ (209) Opomenom, a nismo zalimi |
| وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ (210) I nisu ga spustili sejtani |
| وَمَا يَنبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ (211) I ne dolikuje im, niti mogu |
| إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ (212) Uistinu, oni su od prisluskivanja odvojeni |
| فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ (213) Zato ne prizivaj uz Allaha boga drugog, pa da budes od kaznjenih |
| وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ (214) I upozoravaj rodbinu svoju najblizu |
| وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (215) I spusti krilo svoje onom ko te slijedi od vjernika |
| فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ (216) Pa ako te ne poslusaju, tad reci: “Uistinu, ja sam slobodan od onog sta radite.” |
| وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (217) Pa pouzdaj se u Mocnog, Milosrdnog |
| الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ (218) Onog koji te vidi kad stojis |
| وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ (219) I kretanje tvoje među onima koji cine sedzdu |
| إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (220) Uistinu! On, On je Onaj koji cuje, Znalac |
| هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ (221) Hocu li vas obavijestiti na koga se spustaju sejtani |
| تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ (222) Spustaju se na svakog lazljivca, grjesnika |
| يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ (223) Koriste sluh, a vecina njih su lazljivci |
| وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ (224) A pjesnike - njih slijede zabludjeli |
| أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ (225) Zar ne vidis da oni u svakoj dolini lutaju |
| وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ (226) I da oni govore ono sto ne rade |
| إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ (227) Izuzev onih koji vjeruju i cine dobra djela i spominju Allaha mnogo, i brane se nakon sto im se ucini zulm. A saznace oni koji cine zulm, kojem povratistu se vracaju |