| وَالصَّافَّاتِ صَفًّا (1) Tako mi u saffove poredanih |
| فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا (2) Te onih koji gone ukorom |
| فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا (3) Te onih koji recituju Opomenu |
| إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ (4) Uistinu! Bog vas je Jedini |
| رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ (5) Gospodar nebesa i Zemlje i onog između njih, i Gospodar istoka |
| إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ (6) Uistinu! Mi smo najblize nebo ukrasili ukrasom - planetama |
| وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ (7) I zastitom od svakog sejtana zadrtog |
| لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ (8) Ne cuju Najvisi skup, a bivaju gađani sa svake strane |
| دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ (9) Prognani, a njihova kazna je trajna |
| إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ (10) Izuzev ko otrgne grabljenjem - tad ga slijedi svjetlica prodorna |
| فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا ۚ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ (11) Pa upitaj ih: “Da li su oni jace stvorenje ili onaj koga smo stvorili?” Uistinu! Mi smo ih stvorili od ilovace ljepljive |
| بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ (12) Naprotiv, zadivio si se, a rugaju se |
| وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ (13) I kad se opomenu, ne paze |
| وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ (14) A kad znak vide, rugaju se |
| وَقَالُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ (15) I govore: “Ovo je samo sihr ociti |
| أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (16) Hocemo li kad umremo i budemo prah i kosti, uistinu mi biti podignuti |
| أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ (17) Ili ocevi nasi raniji?” |
| قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ (18) Reci: “Da, i vi cete biti ponizeni.” |
| فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ (19) Pa to ce biti samo povik jedan, tad gle! - oni ce gledati |
| وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ الدِّينِ (20) I reci: “O tesko nama! Ovo je Dan sudnji!” |
| هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ (21) “Ovo je Dan odluke, onaj kojeg ste poricali.” |
| ۞ احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ (22) Sakupite one koji su cinili zulm i supruge njihove, i ono sta su obozavali |
| مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ (23) Mimo Allaha, pa ih povedite na put dzehimu |
| وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ (24) I zaustavite ih; uistinu, oni ce biti pitani |
| مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ (25) “Sta vam je, ne pomazete se?” |
| بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ (26) Naprotiv, oni su Danas pokorni |
| وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (27) I pristupace jedni drugima - raspitivace se |
| قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ (28) Govorice: “Uistinu, vi ste nam dolazili zdesna.” |
| قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (29) Reci ce: “Naprotiv, niste bili vjernici |
| وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ ۖ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ (30) I nismo mi nad vama imali nikakve moci. Naprotiv! Bili ste narod pretjerujucih |
| فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ (31) Zato se obistinila na nama Rijec Gospodara naseg: Uistinu, mi smo ti koji kusamo |
| فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ (32) Pa zaveli smo vas. Uistinu, mi smo bili zalutali.” |
| فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ (33) Pa uistinu, oni ce Tog dana u kazni sudionici biti |
| إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (34) Uistinu, Mi cemo tako postupiti sa zlocincima |
| إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ (35) Uistinu, oni su se - kad im je receno: “Nema boga osim Allaha” - uzoholili |
| وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ (36) I govorili: “Zar da mi uistinu napustimo bogove nase radi pjesnika ludog?” |
| بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ (37) Naprotiv, dosao je s Istinom i potvrdio izaslanike |
| إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ (38) Uistinu, vi cete kusati kaznu bolnu |
| وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (39) I bicete placeni samo kako ste radili |
| إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (40) Izuzev robova Allahovih cistih |
| أُولَٰئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ (41) Ti takvi ce imati opskrbu poznatu |
| فَوَاكِهُ ۖ وَهُم مُّكْرَمُونَ (42) Voce; i oni ce biti pocasceni |
| فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (43) U bascama uzivanja |
| عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ (44) Na sofama ce naspramni biti |
| يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ (45) Obilazice se oko njih sa casom izvora |
| بَيْضَاءَ لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ (46) Bijelog, prijatnog pijacima |
| لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ (47) Nece biti u njemu glavobolje, niti ce se oni od njega opiti |
| وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ (48) A kod njih ce biti (hurije) kratkih pogleda, krupnooke |
| كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ (49) Kao da su one jaja prekrivena |
| فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (50) Tad ce pristupati oni jedni drugima, raspitivace se |
| قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ (51) Reci ce govornik između njih: “Uistinu, ja sam imao druga |
| يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ (52) Govorio je: ’Jesi li uistinu ti od onih koji potvrđuju |
| أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ (53) Zar cemo kad umremo i budemo prah i kosti, uistinu mi polagati racun?” |
| قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ (54) Reci ce: “Da li biste vi pogledali?” |
| فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ (55) Tad ce pogledati, pa ce ga vidjeti usred dzehima |
| قَالَ تَاللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرْدِينِ (56) Reci ce: “Tako mi Allaha, zamalo da me upropastis |
| وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ (57) I da nije bilo blagodati Gospodara mog, sigurno bih bio od privedenih.” |
| أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ (58) “Pa zar mi necemo biti mejjiti |
| إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (59) Izuzev smrti nase ranije, i necemo mi biti muceni?” |
| إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (60) Uistinu, ovo je to, uspjeh velicanstven |
| لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ (61) Za slicno ovome, ta neka rade radnici |
| أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ (62) Da li je to bolje ugoscenje ili drvo zekkum |
| إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِينَ (63) Uistinu, Mi cemo ga uciniti iskusenjem za zalime |
| إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ (64) Uistinu, to drvo izlazi iz dna dzehima |
| طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ (65) Plod njegov - kao da su to glave sejtana |
| فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (66) Pa uistinu, oni ce jesti od njega te puniti njime trbuhe |
| ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ (67) Zatim ce oni uistinu imati na njega mjesavinu kljucale vode |
| ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ (68) Potom je uistinu povratiste njihovo dzehimu |
| إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ (69) Uistinu, oni su nasli oceve svoje zalutale |
| فَهُمْ عَلَىٰ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ (70) Pa oni tragovima njihovim hite |
| وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ (71) A doista je prije njih zalutala vecina prijasnjih |
| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ (72) I doista smo slali među njih opominjace |
| فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ (73) Zato pogledaj kakav je bio kraj opominjanih |
| إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (74) Izuzev robova Allahovih cistih |
| وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ (75) A doista Nas je zvao Nuh, pa divni su Oni koji su se odazvali |
| وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (76) I spasili smo njega i porodicu njegovu od zala strasnog |
| وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ (77) I ucinili potomstvo njegovo - njih prezivjelima |
| وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (78) I ostavili nad njim u kasnijim (pokoljenjima) |
| سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ (79) “Selam Nuhu među svjetovima!” |
| إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (80) Uistinu, Mi tako nagrađujemo dobrocinitelje |
| إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (81) Uistinu, on je bio od robova Nasih vjernika |
| ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (82) Zatim smo potopili druge |
| ۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ (83) A uistinu, od stranke njegove bio je Ibrahim |
| إِذْ جَاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (84) Kad dođe Gospodaru svom sa srcem zdravim |
| إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ (85) Kad rece ocu svom i narodu svom: “Sta to obozavate |
| أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ (86) Zar lazne bogove mimo Allaha zelite |
| فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (87) Pa sta je vase misljenje o Gospodaru svjetova?” |
| فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ (88) Tad osmotri pogledom zvijezde |
| فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ (89) Pa rece: “Uistinu, ja sam bolestan!” |
| فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ (90) Tad se okrenuse od njega vrativsi se |
| فَرَاغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (91) Pa se prikrade bogovima njihovim, te rece: “Zar ne jedete |
| مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ (92) Sta vam je, ne govorite?” |
| فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ (93) Pa im se prikrade udarajuci desnicom |
| فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ (94) Tad mu se priblizise, zureci |
| قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ (95) Rece: “Zar obozavate ono sto klesete |
| وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ (96) A Allah je stvorio vas i ono sto pravite?” |
| قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ (97) Rekose: “Sagradite mu građevinu, pa ga bacite u vatru.” |
| فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ (98) Tad mu zazelise spletku, pa njih ucinismo donjima |
| وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ (99) I rece: “Uistinu, ja sam putnik Gospodaru svom, uputice me |
| رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ (100) Gospodaru moj! Daruj mi (potomka) od dobrih.” |
| فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ (101) Pa smo ga obradovali djecakom blagim |
| فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ (102) Pa posto je dostigao s njim (dobu) privređivanja, rece: “O sincicu moj! Uistinu, ja sam u snu vidio da te ja koljem, pa gledaj, sta vidis?” Rece: “O oce moj! Ucini sta ti se naređuje. Naci ces - insaAllah - da sam ja od strpljivih.” |
| فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ (103) Pa posto se oba pokorise, i polozi ga na celo |
| وَنَادَيْنَاهُ أَن يَا إِبْرَاهِيمُ (104) I pozvasmo ga: “O Ibrahime |
| قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (105) Vec si ispunio snoviđenje. Uistinu, mi tako nagrađujemo dobrocinitelje |
| إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ (106) Uistinu, ovo je to, kusnja ocita.” |
| وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ (107) I iskupismo ga zrtvom golemom |
| وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (108) I ostavismo mu među kasnijima |
| سَلَامٌ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ (109) “Selam Ibrahimu!” |
| كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (110) Tako nagrađujemo dobrocinitelje |
| إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (111) Uistinu, on je bio od robova Nasih vjernika |
| وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ (112) A obradovali smo ga Ishakom, vjerovjesnikom, od pravednih |
| وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰ إِسْحَاقَ ۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِينٌ (113) I blagoslovili njega i Ishaka. I od potomstva njih dvojice (poneko) je dobrocinitelj, a (poneko) ociti zalim dusi svojoj |
| وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (114) I doista smo obdarili Musaa i Haruna |
| وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (115) I spasili njih dvojicu i narod njihov od zala strasnog |
| وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ (116) I pomogli ih, pa su oni bili pobjednici |
| وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ (117) I dali smo njima dvojici Knjigu jasnih (stvari) |
| وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ (118) I uputili ih putem pravim |
| وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ (119) I ostavili njima dvojici među kasnijima |
| سَلَامٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (120) “Selam Musau i Harunu!” |
| إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (121) Uistinu, Mi tako nagrađujemo dobrocinitelje |
| إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (122) Uistinu, njih dvojica su bili od robova Nasih vjernika |
| وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (123) I uistinu, Il’jas je bio od izaslanika |
| إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ (124) Kad rece narodu svom: “Zar se ne bojite |
| أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ (125) Zar prizivate Ba’la, a ostavljate Najboljeg od stvoritelja |
| اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (126) Allaha, Gospodara vaseg i Gospodara oceva vasih ranijih?” |
| فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (127) Pa su ga porekli; pa uistinu oni ce privedeni biti |
| إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (128) Izuzev robova Allahovih cistih |
| وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (129) I ostavili smo njemu među kasnijima |
| سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ (130) “Selam Il’jasu!” |
| إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (131) Uistinu, Mi tako nagrađujemo dobrocinitelje |
| إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (132) Uistinu, on je bio od robova Nasih vjernika |
| وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِينَ (133) I uistinu, Lut je bio od izaslanika |
| إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (134) Kad spasismo njega i porodicu njegovu - sve |
| إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (135) Izuzev starice među izostalima |
| ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (136) Zatim smo unistili druge |
| وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ (137) A uistinu, vi prolazite pored njih jutrom |
| وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (138) I nocu. Pa zar ne shvatate |
| وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (139) I uistinu, Junus je bio od izaslanika |
| إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (140) Kad pobjeze k lađi natovarenoj |
| فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ (141) Pa je bacio kocku, te bio od odbacenih |
| فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ (142) Tad ga je progutala (velika) riba, i on je prijekora vrijedan |
| فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ (143) Pa da on nije bio od onih koji slave (Allaha) |
| لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (144) Sigurno bi ostao u utrobi njenoj do Dana kad ce podignuti biti |
| ۞ فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ (145) Pa smo ga izbacili na pusto mjesto, a on je bio bolestan |
| وَأَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ (146) I dali smo da nad njim izraste zbun tikve |
| وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ (147) I poslali ga ka stotini hiljada ili vise |
| فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ (148) Pa su vjerovali, te smo im dali uzivanje do izvjesnog vremena |
| فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ (149) Zato ih upitaj: “Jesu li Gospodara tvog kceri, a njihovi sinovi?” |
| أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ (150) Ili smo stvarali meleke zenskima, a oni svjedoci bili |
| أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ (151) Zar oni istinu zbog lazi svoje ne govore |
| وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (152) “Rodio je Allah”, a uistinu, oni su lazljivci |
| أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ (153) Zar je odabrao kceri nad sinovima |
| مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (154) Sta vam je? Kako sudite |
| أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (155) Pa zar se necete pouciti |
| أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ (156) Ili vi imate dokaz ocit |
| فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (157) Pa donesite knjigu svoju, ako ste istiniti |
| وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (158) I uspostavljaju između Njega i dzinna srodstvo, a doista dzinni znaju da ce oni uistinu biti privedeni |
| سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ (159) Slavljen neka je Allah nad onim sta pripisuju |
| إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (160) Izuzev robova Allahovih cistih |
| فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ (161) Pa uistinu, vi i ono sta obozavate |
| مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ (162) Niste vi protiv Njega zavodnici |
| إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ (163) Izuzev onog koji ce biti przen dzehimom |
| وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ (164) A nema od nas nijednog, a da on nema mjesto poznato |
| وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ (165) I uistinu! Mi, mi smo poredani |
| وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ (166) I uistinu, mi, mi smo slavitelji |
| وَإِن كَانُوا لَيَقُولُونَ (167) A oni su sigurno govorili |
| لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنَ الْأَوَّلِينَ (168) “Da je kod nas Opomena od ranijih |
| لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (169) Sigurno bismo bili robovi Allahovi cisti.” |
| فَكَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (170) Pa nisu u njega vjerovali, pa saznace |
| وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ (171) A vec je prethodila Rijec Nasa robovima Nasim, izaslanicima |
| إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ (172) Uistinu, oni - oni ce biti pomognuti |
| وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ (173) I uistinu, vojska Nasa - oni ce biti pobjednici |
| فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (174) Zato se okreni od njih izvjesno vrijeme |
| وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (175) I posmatraj ih, pa vidjece |
| أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (176) Pa zar kaznu Nasu pozuruju |
| فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ (177) Pa kad se spusti u avliju njihovu, tad ce biti zlo jutro upozoravanih |
| وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (178) I okreni se od njih izvjesno vrijeme |
| وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (179) I posmatraj, pa vidjet ce |
| سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ (180) Slavljen neka je Gospodar tvoj, Gospodar moci, nad onim sta pripisuju |
| وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ (181) I selam izaslanicima |
| وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (182) I hvala Allahu, Gospodaru svjetova |