الْحَاقَّةُ (1)
Nieuniknione |
مَا الْحَاقَّةُ (2)
Co to jest nieuniknione |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ (3)
I co ciebie pouczy, co to jest nieuniknione |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ (4)
Za kłamstwo uznali Samud i Ad to, co druzgocace |
فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ (5)
Otoz Samudyci zostali zniszczeni przez gwałtowna burze z piorunami |
وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ (6)
Natomiast Adyci zostali zniszczeni przez wicher wyjacy, gwałtowny |
سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَىٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ (7)
Ktory On rozpetał przeciwko nim przez siedem nocy i przez osiem dni po sobie nastepujacych. Ty mozesz ujrzec ten lud tam powalony, jak gdyby to były pnie powalonych palm |
فَهَلْ تَرَىٰ لَهُم مِّن بَاقِيَةٍ (8)
I czy widzisz po nich jakies resztki |
وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ (9)
Faraon i ci, ktorzy byli przed nim, i zburzone miasta - oni popełnili grzechy |
فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً (10)
Zbuntowali sie przeciw Posłancowi swego Pana i On pochwycił ich przemoznym chwytem |
إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ (11)
Zaprawde, kiedy woda wyszła z brzegow, My przenieslismy was na statek płynacy |
لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ (12)
Aby uczynic to dla was przypomnieniem i aby zachowało je ucho zachowujace |
فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ (13)
Kiedy zadma w trabe, jedyny raz |
وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً (14)
Kiedy ziemia i gory zostana zniesione i w proch obrocone, jednym starciem |
فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ (15)
Tego Dnia nastapi nieuniknione wydarzenie |
وَانشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ (16)
I rozerwie sie niebo, i bedzie ono tego Dnia rozwarte |
وَالْمَلَكُ عَلَىٰ أَرْجَائِهَا ۚ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ (17)
Aniołowie beda na jego krancach; tego Dnia osmiu z nich poniesie tron twego Pana ponad nimi |
يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَىٰ مِنكُمْ خَافِيَةٌ (18)
Tego Dnia bedziecie przedstawieni, nic z was nie zostanie ukryte |
فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِيَهْ (19)
Ten, ktory otrzyma swoja ksiege w swoja prawice, powie: "Oto bierzcie! Czytajcie ksiege |
إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْ (20)
Przeciez ja myslałem, ze znajde swoj rachunek |
فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ (21)
I on bedzie miał zycie przyjemne |
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ (22)
W wyniosłym Ogrodzie |
قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ (23)
Ktorego owoce beda bliskie |
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ (24)
Jedzcie i pijcie na zdrowie, za to, co uczyniliscie dawniej, w dniach, ktore mineły |
وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ (25)
A ten, kto otrzyma swoja ksiege w swoja lewice, powie: "O, gdyby mi nie została dana moja ksiega |
وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيَهْ (26)
O, gdybym mogł nie wiedziec, jaki jest moj rachunek |
يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ (27)
O, gdyby to był ostateczny koniec |
مَا أَغْنَىٰ عَنِّي مَالِيَهْ ۜ (28)
Na nic mi sie zdało moje bogactwo |
هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ (29)
Odeszła ode mnie moja władza |
خُذُوهُ فَغُلُّوهُ (30)
Bierzcie go i nałozcie mu kajdany |
ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ (31)
Potem w ogniu piekielnym palcie go |
ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ (32)
Nastepnie zakujcie go w łancuch, ktorego długosc wynosi siedemdziesiat łokci |
إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ (33)
Bo on nie wierzył w Boga poteznego |
وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ (34)
I nie zachecał do zywienia biednych |
فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ (35)
I nie ma tutaj dla niego przyjaciela |
وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ (36)
Nie ma pozywienia oprocz cuchnacej ropy |
لَّا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ (37)
I nie je tego nikt oprocz grzesznikow |
فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ (38)
Nie! Przysiegam na to, co widzicie |
وَمَا لَا تُبْصِرُونَ (39)
I na to, czego nie widzicie |
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (40)
Zaprawde, to słowa Posłanca szlachetnego |
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تُؤْمِنُونَ (41)
A nie sa to słowa poety! - wy małej wiary a |
وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ (42)
Ani nie sa to słowa wrozbity -jako mało pamietajcie |
تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ (43)
To objawienie od Pana swiatow |
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ (44)
A gdyby on wymyslił przeciwko nam jakies słowa |
لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ (45)
To schwycilibysmy go za jego prawa reke |
ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ (46)
I przecielibysmy mu tetnice |
فَمَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ (47)
I nikt z was nie mogłby temu przeszkodzic |
وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِينَ (48)
To, jest zaprawde, przypomnienie dla bogobojnych |
وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ (49)
Zaprawde, My wiemy, ze niektorzy z was uwazaja to za kłamstwo |
وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ (50)
Zaprawde, to jest nieszczescie dla niewiernych |
وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ (51)
Oto jest pewna prawda |
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (52)
Wysławiaj wiec imie Twojego Pana, Poteznego |
