لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ (1)
Nie! Przysiegam na Dzien Zmartwychwstania |
وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ (2)
Nie! Przysiegam na dusze ciagle ganiaca |
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُ (3)
Czy człowiek sadzi, ze My nie zbierzemy jego kosci |
بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ (4)
Alez tak! My mamy moc ponownie ułozyc nawet jego palce |
بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ (5)
Lecz człowiek pragnie prowadzic nadal zycie grzeszne |
يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ (6)
Zapytuje on: "Kiedy to bedzie Dzien Zmartwychwstania |
فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ (7)
Otoz kiedy wzrok bedzie oslepiony |
وَخَسَفَ الْقَمَرُ (8)
Kiedy ksiezyc bedzie zacmiony |
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ (9)
Kiedy słonce i ksiezyc beda złaczone |
يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ (10)
Tego Dnia człowiek powie: "Gdzie jest miejsce ucieczki |
كَلَّا لَا وَزَرَ (11)
Niestety! Nie ma zadnego schronienia |
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ (12)
Do twego Pana, tego Dnia, nastapi pewny powrot |
يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ (13)
Bedzie obwieszczone człowiekowi tego Dnia to, co przygotował pierwej, i to, co odłozył |
بَلِ الْإِنسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ (14)
Tak! Człowiek przeciw sobie bedzie dowodem jasnym |
وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ (15)
Nawet gdyby przedstawił swoje usprawiedliwienie |
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ (16)
Nie poruszaj twego jezyka przy czytaniu, jak gdybys chciał je przyspieszyc |
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ (17)
Zaprawde, do Nas nalezy zebranie go i recytowanie |
فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ (18)
Przeto kiedy My go recytujemy, to ty postepuj za recytacja jego |
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ (19)
Potem, zaprawde, do Nas nalezy jego jasne przedstawienie |
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ (20)
Tymczasem nie! Przeciwnie! Wy kochacie przemijajace |
وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ (21)
A zaniedbujecie ostateczne |
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ (22)
Twarze, tego Dnia, jasniejace |
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ (23)
Ku swemu Panu spogladac beda |
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ (24)
Twarze, tego Dnia, zasepione |
تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ (25)
Sadzic beda, ze przygotowuje sie dla nich nieszczescie grzbiet kruszace |
كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ (26)
Alez nie! Kiedy dusza dojdzie do gardła |
وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ (27)
I powiedza: "Kto jest czarownikiem |
وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ (28)
Człowiek pomysli, ze to jest rozłaka |
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ (29)
A noga bedzie sie oplatac koło nogi |
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ (30)
do twego Pana, tego Dnia, bedzie on przyprowadzony |
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ (31)
On nie uwierzył w prawde i nie modlił sie |
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (32)
Lecz wołał, ze to kłamstwo, i odwrocił sie |
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ (33)
Potem poszedł do swojej rodziny, maszerujac dumnie |
أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (34)
Biada tobie i biada |
ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (35)
I jeszcze raz biada tobie i biada |
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى (36)
Czy, człowiek sadzi, ze bedzie pozostawiony bez dozoru |
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَىٰ (37)
Czyz nie był on kropla spermy, ktora wytrysneła |
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ (38)
Potem stała sie grudka krwi zakrzepłej? On go stworzył i ukształtował |
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ (39)
I uczynił z niego pare - mezczyzne i kobiete |
أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ (40)
Czy Ten nie posiada mocy, aby przywrocic do zycia zmarłych |
