وَالْفَجْرِ (1)
Pe zori |
وَلَيَالٍ عَشْرٍ (2)
Pe cele zece nopti |
وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ (3)
Pe cel pereche si pe cel nepereche |
وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ (4)
Pe noapte cand se imputineaza |
هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِّذِي حِجْرٍ (5)
Este oare acesta un juramant pentru cel cu cuget daruit |
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ (6)
Nu ai vazut ce a facut Domnul tau din aditi |
إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ (7)
si din Imran, cetatea cu coloane |
الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ (8)
ce in alt tinut n-a fost ca ea alta creata |
وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ (9)
Si din tamuditi care au scobit stanca in vale |
وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ (10)
Si din Faraon cu tepusele sale |
الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ (11)
Din toti cei care se ticalosesc pe lumea aceasta |
فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ (12)
si o umplu de stricaciune |
فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ (13)
Domnul tau i-a plesnit cu biciul osandei |
إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ (14)
caci Domnul tau este asupra tuturor Veghetor |
فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ (15)
Cand omul este pus la incercare de Domnul sau, cinstindu-l si coplesindu-l cu daruri, atunci spune: “Domnul meu ma cinsteste!” |
وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ (16)
Cand insa il pune la incercare, dramuindu-i traiul, atunci spune: “Domnul meu ma injoseste!” |
كَلَّا ۖ بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ (17)
Nu, voi sunteti cei care nu cinstiti orfanul |
وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ (18)
Voi sunteti cei care nu lasati sa fie ospatat sarmanul |
وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَّمًّا (19)
Voi mancati cu lacomie mostenirea |
وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا (20)
Voi iubiti in nestire bogatia |
كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا (21)
Nu, cand pamantul va fi facut farame |
وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا (22)
iar Domnul tau va veni cu ingerii, rand dupa rand |
وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ وَأَنَّىٰ لَهُ الذِّكْرَىٰ (23)
in Ziua aceea, va veni Gheena si in Ziua aceea, omul isi va aminti... La ce-i mai foloseste insa sa-si aminteasca atunci |
يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي (24)
El va spune: “Ce bine ar fi fost de as fi facut ceva pentru Viata mea de Apoi!” |
فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ (25)
In Ziua aceea va fi chinuit cum chinuit nu a mai fost nimeni |
وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ (26)
si va fi incatusat cum incatusat nu a mai fost nimeni |
يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ (27)
Suflete ostoit |
ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً (28)
Intoarce-te la Domnul tau, multumit si dand multumire |
فَادْخُلِي فِي عِبَادِي (29)
Intra dimpreuna cu robii Mei |
وَادْخُلِي جَنَّتِي (30)
Intra in Raiul Meu |
