إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ (1)
(යුග අවසානය සඳහා) සූර්යයාගේ ආලෝකය මැකී යන විට |
وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ (2)
තාරකාවන්ගේ දීප්තිමත් ආලෝකය සිඳී කඩා වැටෙන විට |
وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ (3)
කඳු තල්ලූ කර, පාවෙන්නට සලස්වන විට |
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ (4)
(දස මස්) ගැබ්බර ඔටු දෙනුන් සලකන්නට කෙනෙකු නොමැතිව (බැඳ ඇති දැය ලෙහී) ඒ මේ අත විසිරී යන්නට අත්හැර දමන විට |
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ (5)
කැලේ සතුන් (ගම්වල) ඒකරාශී කරනු ලබන විට |
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ (6)
මුහුදු උතුරා (ගොද ගොද ගා) නටන්නට සලස්වන විට |
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ (7)
ජීවීන්ව ඒකරාශී කරනු ලබන විට |
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ (8)
පණපිටින් වළලනු ලැබූ ගැහැනු දරුවන්ට |
بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ (9)
“කුමන වරදක් සඳහා ඔබව (පණපිටින් වළලනු ලැබ) ඝාතනය කරනු ලැබුවෙහුද?”යි විමසනු ලබන්නාහ |
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ (10)
(විනිශ්චය සඳහා මිනිසුන්ගේ) ක්‍රියාකාරකම් ලේඛන දිගහරිනු ලබන විට |
وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ (11)
අහස (පැළී) ඈත් කරනු ලබන විට |
وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ (12)
නිරය දවනු ලබන විට |
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ (13)
ස්වර්ගය (අලංකාරවත් කරනු ලැබ), සමීපයට ගෙන එනු ලබන විට |
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ (14)
සෑම ආත්මයක්ම (පින් හෝ පව් හෝ) තම ඉදිරියේ තිබීම හොඳින් දැන ගනු ඇත |
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ (15)
(මිනිසුනේ!) වේගයෙන් දිව ගොස් සැඟවී යා හැකි මාර්ගයේම |
الْجَوَارِ الْكُنَّسِ (16)
නැවත නැවතත් ගමන් කරන ග්‍රහයන් මත සත්තකින්ම |
وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ (17)
ගමන් කරන රාත්‍රිය මතද සත්තකින්ම |
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ (18)
උදා වන අළුයම මත සත්තකින්ම |
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (19)
නියත වශයෙන්ම (ශුද්ධ වූ කුර්ආනය නමැති) මෙය ඉතාමත් ගෞරවණීය (ජිබ්රීල් නමැති) දේව දූතයෙකු මගින් පවසනු ලැබූවක් වන්නේය |
ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ (20)
ඔහු ඉතාමත් බලසම්පන්නයෙකි. අර්ෂ්හි හිමි වෙතින් ඉමහත් පදවි අයත් කෙනෙකි |
مُّطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ (21)
(ඔහු එහි සිටින මලායිකාවරුන්-ගෙන්) ප්‍රධානියාය. තවද ඉතාමත් විශ්වාසවන්තයෙකි |
وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ (22)
(මක්කාවාසීනී! අපගේ දූතයා වන) ඔබගේ මිතුරා පිස්සෙකු නොවන්නේය |
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ (23)
නියත වශයෙන්ම ඔහු (ජිබ්රීල් වන) ඔහුව පැහැදිලි වූ පහළ අහසෙහි ඇත්තෙන්ම දුටුවේය |
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ (24)
ඔහු (ඒ අවස්ථාවේ දුටු) සැඟවුණු දැය (දැනුම් දීමෙහි) මසුරුකම් කරන්නෙකු නොව |
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ (25)
තවද මෙය එළවන ලද ෂෙයිතාන්ගේ වදනක්ද නොව |
فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ (26)
එබැවින් (මෙය අත්හැර) ඔබ කොහේ නම් දුවන්නෙහුද |
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (27)
මෙය ලෝකයන් සියල්ලට ඔවදනක්ම මිස, වෙන කිසිවක් නැත |
لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ (28)
ඔබගෙන් කවුරුන් ඍජු මාර්ගයෙහි යාමට කැමති වන අයටද |
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (29)
එහෙත් ලෝකයන්ගේ දෙවියන් වන අල්ලාහ් අදහස් කළහොත් මිස, ඔබ (හොඳ වැටහීමක් ලබා ගැනීමට) කැමති නොවන්නෙහුය |
