سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ (1)
มีคนหนึ่งได้ขอการลงโทษที่จะต้องเกิดขึ้นอย่างแน่นอน |
لِّلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ (2)
สำหรับบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธานั้นไม่มีผู้ปัดป้องใด ๆ ให้พ้นจาการลงโทษไปได้ |
مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ (3)
(การลงโทษนั้น) มาจากอัลลอฮฺ ผู้เป็นเจ้าของแห่งทางขึ้นสู่เบื้องสูง |
تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ (4)
มะลาอิกะฮฺและอัรรูหฺ (ญิบริล) จะขึ้นไปหาพระองค์ในวันหนึ่งซึ่งกำหนดของมันเท่ากับห้าหมื่นปี (ของโลกดุนยานี้) |
فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا (5)
ดังนั้นเจ้าจงอดทนด้วยความอดทนที่ดีงามเถิด |
إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا (6)
แท้จริงพวกเขา (มุชริกีน)มองเห็นการลงโทษว่าเป็นเรื่องห่างไกล |
وَنَرَاهُ قَرِيبًا (7)
แต่ว่าเราเห็นมัน (การลงโทษ) นั้นเป็นเรื่องใกล้ |
يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ (8)
วันที่ท้องฟ้าจะเป็นเช่นทองแดงที่หลอมละลาย |
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ (9)
และบรรดาภูเขาจะเป็นเช่นขนสัตว์ที่ปลิวว่อน |
وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا (10)
และมิตรสหายจะไม่ถามถึงกัน |
يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ (11)
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะประสานสายตาซึ่งกันและกันก็ตาม ผู้ประพฤติชั่วก็ใคร่จะไถ่ตน ให้พ้นจากการลงโทษของอัลลอฮฺในวันนั้นด้วยบุตรหลานของเขา |
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ (12)
และด้วยภริยาของเขา และด้วยพี่น้องของเขา |
وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ (13)
และด้วยญาติพี่น้องของเขา ซึ่งได้ให้ที่พักอาศัยแก่เขา |
وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ (14)
และด้วยผู้ที่อยู่ในแผ่นดินทั้งมวล เพื่อที่จะให้เขารอดพ้นจากการลงโทษ |
كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ (15)
ไม่เลยทีเดียว แท้จริงมันเป็นไฟนรกที่ลุกโซน |
نَزَّاعَةً لِّلشَّوَىٰ (16)
หนังศีรษะถูกลอก ออก (เพราะความร้อนของไฟนรก) |
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ (17)
มันจะเรียกผู้ที่ผินหลัง และหันห่างจากความจริง |
وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ (18)
และสะสมทรัพย์สินและปิดบังไว้ |
۞ إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا (19)
แท้จริงมนุษย์นั้นถูกบังเกิดมาเป็นคนหวั่นไหว |
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا (20)
เมื่อความทุกข์ยากประสบแก่เขา ก็ตีโพยตีพายกลัดกลุ้ม |
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا (21)
และเมื่อคุณความดีประสบแก่เขา ก็หวงแหน |
إِلَّا الْمُصَلِّينَ (22)
นอกจากบรรดาผู้กระทำละหมาด |
الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ (23)
บรรดาผู้ที่ดำรงมั่นอยู่ในการทำละหมาดของพวกเขาเป็นประจำ |
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ (24)
และบรรดาผู้ที่ในทรัพย์สินของพวกเขามีส่วนที่ถูกกำหนดไว้ |
لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (25)
สำหรับผู้ที่เอ่ยขอและผู้ที่ไม่เอ่ยขอ |
وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (26)
และบรรดาผู้ที่เชื่อมั่นต่อวันแห่งการตอบแทน (วันกิยามะฮฺ) |
وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ (27)
และบรรดาผู้ที่มีความหวาดหวั่นต่อการลงโทษแห่งพระเจ้าของพวกเขา |
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ (28)
แท้จริงการลงโทษแห่งพระเจ้าของพวกเขาไม่เป็นที่ปลอดภัย |
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (29)
และบรรดาผู้ที่ระวังรักษาทวารของพวกเขา |
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (30)
นอกจากแก่คู่ครองของพวกเขา หรือที่มือขวาของพวกเขาครอบครองในลักษณะเช่นนั้นพวกเขาจะไม่เป็นผู้ที่ถูกตำหนิ |
فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ (31)
ดังนั้นผู้ใดล่วงละเมิดนอกเหนือไปจากนั้น ชนเหล่านั้นพวกเขาเป็นผู้ละเมิด |
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ (32)
และบรรดาผู้ที่ระวังรักษาสิ่งที่ได้รับมอบหมาย (อะมานะฮฺ) ของพวกเขาและคำมั่นสัญญาของพวกเขา |
وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ (33)
และบรรดาผู้ที่ดำรงมั่นต่อการเป็นพยานของพวกเขา |
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ (34)
และบรรดาผู้ที่ดำรงรักษาในการละหมาดของพวกเขา |
أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ (35)
ชนเหล่านั้นจะอยู่ในสวนสวรรค์อันหลากหลายเป็นผู้ได้รับเกียรติ |
فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ (36)
มีอะไรเกิดขึ้นแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาที่วิ่งกระหืดกระหอบมายังเจ้า (มุฮัมมัด) |
عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ (37)
พวกเขานั่งเป็นกลุ่ม ๆ ทางขวาหรือทางซ้ายของเจ้า |
أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ (38)
แต่ละคนในหมู่พวกเขาต่างก็อยากจะเข้าไปอยู่ในสวนสวรรค์อันสุขสำราญกระนั้นหรือ |
كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ (39)
ไม่เลยทีเดียวแท้จริงเราได้สร้างพวกเขาจากสิ่งที่พวกเขารู้กันดี |
فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ (40)
ข้าขอสาบานต่อพระเจ้าแห่งบรรดาทิศตะวันออก และบรรดาทิศตะวันตกว่า แท้จริงเรา (อัลลอฮฺ) เป็นผู้เดชานุภาพอย่างแน่นอน |
عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ (41)
ต่อการที่เราจะเปลี่ยนตัวแทนซึ่งดีกว่าพวกเขาและเราจะไม่เป็นผู้หมดความสามารถ |
فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (42)
ดังนั้น เจ้าจงปล่อยพวกเขาให้มั่วสุมและหลงระเริง จนกว่าพวกเขาจะได้พบกับวัน (กิยามะฮฺ) ของพวกเขา ซึ่งพวกเขาถูกสัญญาไว้ |
يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ (43)
วันที่พวกเขาจะออกมาจากหลุมฝังศพอย่างรีบเร่งคล้ายกับพวกเขาวิ่งกรูไปยังเจว็ดของพวกเขา |
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۚ ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ (44)
สายตาของพวกเขาละห้อยเศร้าสลดความอัปยศปกคลุมพวกเขา นั่นคือวันที่พวกเขาถูกสัญญาไว้ |
