وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا (1)
Canları boğarcasına şiddetle çekip alanlara and olsun |
وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا (2)
Canları kolaylıkla alanlara and olsun |
وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا (3)
Yüzüp yüzüp gidenlere and olsun |
فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا (4)
Yarıştıkça yarışan ve işleri yöneten meleklere and olsun |
فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا (5)
Yarıştıkça yarışan ve işleri yöneten meleklere and olsun |
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ (6)
O gün bir sarsıntı sarsar |
تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ (7)
Peşinden bir diğeri gelir |
قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ (8)
O gün kalbler titrer |
أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ (9)
İnsanların gözleri yere döner |
يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ (10)
Derler ki: "Biz eski halimize mi döndürüleceğiz |
أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً (11)
Ufalanmış kemik olduğumuz zaman mı |
قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ (12)
Derler ki: "O takdirde bu zararına bir dönüştür |
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ (13)
Doğrusu bir tek çığlık yetecektir |
فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ (14)
Hepsi hemen bir düzlüğe dökülecektir |
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ (15)
Musa'nın başından geçen olay sana geldi mi |
إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى (16)
Tuva'da, kutsal bir vadide, Rabbi ona şöyle hitap etmişti |
اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ (17)
Firavun'a git; doğrusu o azmıştır |
فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَىٰ أَن تَزَكَّىٰ (18)
Ona de ki: Arınmağa niyetin var mı |
وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ (19)
Rabbine giden yolu göstereyim ki O'na saygı duyup korkasın |
فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَىٰ (20)
Bunun üzerine ona en büyük mucizeyi gösterdi |
فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ (21)
Ama Firavun yalanladı ve baş kaldırdı |
ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ (22)
Geri dönüp yürüdü |
فَحَشَرَ فَنَادَىٰ (23)
Adamlarını toplayıp seslendi |
فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَىٰ (24)
Sizin en yüce rabbiniz benim" dedi |
فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَىٰ (25)
Allah bunun üzerine onu dünya ve ahiret azabına uğrattı |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَن يَخْشَىٰ (26)
Doğrusu bunda Allah'tan korkan kimseye ders vardır |
أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا (27)
Sizi yaratmak mı daha zordur, yoksa göğü yaratmak mı? Ki onu Allah bina edip yükseltmiş ve ona şekil vermiştir |
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا (28)
Sizi yaratmak mı daha zordur, yoksa göğü yaratmak mı? Ki onu Allah bina edip yükseltmiş ve ona şekil vermiştir |
وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا (29)
Gecesini karanlık yapmış, gündüzünü aydınlatmıştır |
وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا (30)
Ardından yeri düzenlemiştir |
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا (31)
Suyunu ondan çıkarmış ve otlak yer meydana getirmiştir |
وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا (32)
Dağları yerleştirmiştir |
مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ (33)
Bunları sizin ve hayvanlarınızın geçinmesi için yapmıştır |
فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَىٰ (34)
Güç yetirilemeyen en büyük baskın geldiği zaman, o gün, insan ne uğurda çalıştığını anlar |
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَىٰ (35)
Güç yetirilemeyen en büyük baskın geldiği zaman, o gün, insan ne uğurda çalıştığını anlar |
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ (36)
Cehennem her bakanın göreceği şekilde gösterilir |
فَأَمَّا مَن طَغَىٰ (37)
İşte, azıp da dünya hayatını tercih edenin varacağı yer şüphesiz cehennemdir |
وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (38)
İşte, azıp da dünya hayatını tercih edenin varacağı yer şüphesiz cehennemdir |
فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَىٰ (39)
İşte, azıp da dünya hayatını tercih edenin varacağı yer şüphesiz cehennemdir |
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ (40)
Ama kim Rabbinin azametinden korkup da kendini kötülükten alıkoymuşsa, varacağı yer şüphesiz cennettir |
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ (41)
Ama kim Rabbinin azametinden korkup da kendini kötülükten alıkoymuşsa, varacağı yer şüphesiz cennettir |
يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا (42)
Senden kıyametin ne zaman gelip çatacağını sorarlar |
فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَاهَا (43)
Nerde senden onu anlatması |
إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَاهَا (44)
Onun bilgisi Rabbine aittir |
إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَاهَا (45)
Sen sadece kıyametten korkanı uyaransın |
كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا (46)
Kıyameti gördükleri gün dünyada ancak bir akşam yahut bir kuşluk vakti kadar kalmış olduklarını sanırlar |
