| إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا (1) Yer, sarsıldıkca sarsıldıgı zaman |
| وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا (2) Ve yer, butun agırlıklarını cıkardıgı zaman |
| وَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا (3) Insan; buna ne oluyor? dedigi zaman |
| يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا (4) Iste o gun; o, butun haberlerini anlatacaktır |
| بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا (5) Cunku Rabbın kendisine vahyetmistir |
| يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ (6) O gun insanlar, yaptıklarının kendilerine gosterilmesi icin boluk boluk donerler |
| فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ (7) Kim, zerre mikdarı hayır islerse; onu gorur |
| وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ (8) Kim de zerre mikdarı ser islerse; onu gorur |