عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ (1)
Për çka e pyesin ata njëri-tjetrin |
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ (2)
Për lajmin madhështor |
الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ (3)
Për të cilin janë në kundërshtim |
كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (4)
Ani, do ta marrin vesh |
ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (5)
Dhe prapë ani, ata do ta dinë me siguri |
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا (6)
A nuk e kemi bërë tokën shtrojë |
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا (7)
Kurse malet shtylla |
وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا (8)
Ndërsa juve ju kemi krijuar çift |
وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا (9)
dhe gjumin ua kemi bërë për pushim |
وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا (10)
E natën ua kemi bërë për mbulim |
وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا (11)
Kurse ditën për gjallërim (fitim) |
وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا (12)
dhe mbi ju kemi krijuar një shtatësh të fortë |
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا (13)
Dhe e kemi bërë një kandil flakrues |
وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا (14)
Dhe nga retë lëshojmë ujë të mjaftueshëm |
لِّنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا (15)
Për të rritur me të drithëra e bimë |
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا (16)
Edhe kopshte të dendura |
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا (17)
Dita e shkoqitjes, njëmend, është caktuar |
يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا (18)
Dita kur do të fryhet në sur, dhe ju do të vini grupe-grupe |
وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا (19)
Edhe qielli do të hapet dhe do të ketë dyer |
وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا (20)
Edhe malet do të rrotullohen si në vegim |
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا (21)
E xhehennemi, me siguri, do tëjetë vendstrehim |
لِّلطَّاغِينَ مَآبًا (22)
Vendstrehim për kriminelët |
لَّابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا (23)
Ku do të mbesin përgjithmonë |
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا (24)
Aty nuk do të shijojnë as freskim as pije |
إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا (25)
Përveç qelb e ujë të vluar |
جَزَاءً وِفَاقًا (26)
Si shpërblim të merituar |
إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا (27)
Ata, me të vërtetë, nuk pritnin të japin llogari |
وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا (28)
Dhe argumentet tona i përgënjeshtruan kategorikisht |
وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا (29)
Por ne çdo send e kemi regjistruar me shkrim |
فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا (30)
Prandaj shijone! Ne nuk do t’u shtojmë tjetër përveç dënimit |
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا (31)
Ndërsa për të devotshmit ka shpëtim |
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا (32)
Kopshte e vreshta |
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا (33)
Dhe vasha moshënjëjta |
وَكَأْسًا دِهَاقًا (34)
Edhe gotën plot |
لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا (35)
Atje nuk do të dëgjojën fjalë të kota e gënjeshtra |
جَزَاءً مِّن رَّبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا (36)
Si shpërblim e dhurata të shumta nga Zoti yt |
رَّبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا (37)
Zoti i qiejve dhe i tokës, dhe i asaj që gjendet ndërjet tyre, i Mëshirshmi të cilit nuk mund t’i bëhet vërejtje |
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا (38)
Atë ditë, kur Ruhi (Xhebraili) dhe engjujt do të radhiten në rrjeshta, nuk do të flasë askush përveç atij të cilit ia lejon i Gjithmëshirshmi dhe do të thotë të vërtetën |
ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا (39)
Ajo është ditë e pamohueshme dhe kush dëshiron do të shkojë në strehim te Zoti i vet |
إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا (40)
Ne ua tërheqim vërejtjen për dënimin e afërt, atë ditë kur njeriu do të shohë çka ia kanë bërë duart e veta, dhe mosbesimtari do të thotë: “Ku është ai fat të kisha qenë dhé!” |
