| وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ (1) Inã rantsuwa da sama da mai aukõwa da dare
 | 
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ (2) To, mẽ yã sanar da kai abin da ake cẽwa mai aukõwa da dare
 | 
| النَّجْمُ الثَّاقِبُ (3) Shi ne taurãron nan mai tsananin haske
 | 
| إِن كُلُّ نَفْسٍ لَّمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ (4) Bãbu wani rai fãce a kansa akwai wani mai tsaro
 | 
| فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ مِمَّ خُلِقَ (5) To, mutum ya dũba, daga mẽ aka halittã shi
 | 
| خُلِقَ مِن مَّاءٍ دَافِقٍ (6) An halittã shi daga wani ruwa mai tunkuɗar jũna
 | 
| يَخْرُجُ مِن بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ (7) Yanã fita daga tsakanin tsatso da karankarman ƙirji
 | 
| إِنَّهُ عَلَىٰ رَجْعِهِ لَقَادِرٌ (8) Lalle ne Shi (Allah), ga mayar da shi (mutum), tabbas Mai iyãwa ne
 | 
| يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ (9) Rãnar da ake jarrabawar asirai
 | 
| فَمَا لَهُ مِن قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ (10) Saboda haka, bã shi da wani ƙarfi, kuma bã shi da wani mai taimako (da zai iya kãre shi daga azãbar Allah)
 | 
| وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ (11) Ina rantsuwa da sama ma'abũciyar ruwa mai kõmãwa yana yankẽwa
 | 
| وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ (12) Da ƙasa ma'abociyar tsãgẽwa
 | 
| إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ (13) Lalle ne shĩ (Alƙur'ãni), haƙĩƙa magana ce daki-daki
 | 
| وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ (14) Kuma shĩ bã bananci* bane
 | 
| إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا (15) Lalle ne sũ, suna ƙulla kaidi na sõsai
 | 
| وَأَكِيدُ كَيْدًا (16) Kuma Ni, Ina mayar da kaidi (gare su) kamar yadda suke ƙulla kaidi
 | 
| فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا (17) Saboda haka, ka yi wa kafirai jinkiri, ka dakata musu, sannu-sannu
 |