هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ (1)
آیا خبر حادثه‌ی فراگیر (روز قیامت که مردمان بی‌دین و گناهکار را در بر می‌گیرد) به تو رسیده است؟ |
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ (2)
مردمانی، در آن روز خوار و زبون خواهند بود |
عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ (3)
دائماً خواهند کوشید و رنج خواهند کشید |
تَصْلَىٰ نَارًا حَامِيَةً (4)
به آتش بس سوزان و گدازان دوزخ در خواهند آمد و خواهند سوخت |
تُسْقَىٰ مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ (5)
از چشمه‌ی بسیار داغ و گرمی نوشانده خواهند شد |
لَّيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِيعٍ (6)
آنان خوراکی جز ضریع نخواهند داشت |
لَّا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِن جُوعٍ (7)
نه فربه خواهد کرد و نه از گرسنگی خواهد رهاند |
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ (8)
مردمانی در آن روز شادان و شاداب و دارای نعمت و لذّت خواهند بود |
لِّسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ (9)
از کوشش خود خوشنود و به سبب تلاش خویش راضی خواهند بود |
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ (10)
در بهشت برین و عالیقدر بسر خواهند برد |
لَّا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً (11)
در آنجا سخن یاوه‌ای نخواهند شنید |
فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ (12)
در آنجا چشمه‌های روانی است |
فِيهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ (13)
در آنجا تختهای بلند و عالی است |
وَأَكْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ (14)
و ساغرهائی که (در کنار چنین چشمه‌هائی و در حضور بهشتیان) گذارده شده‌اند |
وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ (15)
و بالشها و پشتیهائی که به ردیف چیده شده‌اند |
وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ (16)
و فرشهای فاخر و گرانبهائی که گسترده و پهن گشته‌اند |
أَفَلَا يَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ (17)
آیا به شتران نمی‌نگرند که چگونه آفریده شده‌اند؟ |
وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ (18)
و به آسمان نگاه نمی‌کنند که چگونه برافراشته شده است؟ |
وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ (19)
و به کوهها نمی‌نگرند که چگونه نصب و پابرجای شده‌اند؟ |
وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ (20)
و به زمین نمی‌نگرند که چگونه پهن و گسترانیده شده است؟ |
فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَكِّرٌ (21)
تو پند و اندرز بده و (مردمان را به وظائفشان) یادآوری کن. چرا که تو تنها پند دهنده و یادآوری کننده‌ای و بس |
لَّسْتَ عَلَيْهِم بِمُصَيْطِرٍ (22)
تو بر آنان چیره و مسلّط نیستی (تا ایشان را به ایمان واداری) |
إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَكَفَرَ (23)
امّا کسی که (از حق و حقیقت روی بگرداند و به آئین الهی) پشت کند و کفر ورزد |
فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ (24)
خداوند بزرگترین عذاب را بدو می‌رساند (که عذاب اخروی است) |
إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ (25)
مسلّماً بازگشت آنان (پس از مرگ و رستاخیز) به سوی ما خواهد بود |
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُم (26)
آن گاه حساب (و کتاب و سروکار) ایشان با ما خواهد بود |
