إِذَا السَّمَاءُ انفَطَرَتْ (1)
Kur të çahet qielli |
وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ (2)
Dhe kur yjtë të derdhen |
وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ (3)
Dhe kur detet të përzihen |
وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ (4)
Dhe kur varret të rrotullohen (trazohen) |
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ (5)
Secili do ta dijë se ç’ka përgatitur dhe çka ka lënë |
يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ (6)
O njeri, ç’të mashtron dhe ç’të shmang nga Zoti yt fisnik |
الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ (7)
I cili të ka krijuar, të ka pajisur dhe të ka bërë me organe të barabarta |
فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاءَ رَكَّبَكَ (8)
Të ka bërë në formën e dëshiruar |
كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ (9)
Po jo! Ju prapëseprapë e përgënjeshtroni Ditën e Kijametit |
وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ (10)
Dhe mbi ju, me siguri, vigjilojnë |
كِرَامًا كَاتِبِينَ (11)
Shkrues fisnikë |
يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ (12)
Të cilët dinë se çka punoni |
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (13)
Pa dyshim të mirët janë në xhennet |
وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ (14)
Kurse mëkatarët me siguri në xhehennem |
يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ (15)
Ku do të digjen në ditën e gjykimit |
وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ (16)
Dhe nuk do të nxirren më prej aty |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (17)
Ç’send të tregon ty se çka është dita e Gjykimit |
ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (18)
Edhe njëherë: ç’është ajo që të tregon ty se çka është Dita e Gjykimit |
يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئًا ۖ وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِّلَّهِ (19)
Dita kur askush askujt nuk do të mund t’i ndihmojë aspak, atë ditë vetëm All-llahu do të ketë pushtet |
