حم (1)
Ha, Mim |
وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ (2)
Apacık kitaba andolsun ki |
إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ (3)
Biz onu, mubarek bir gecede indirdik. Biz, uyaranlarız |
فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ (4)
O gecede hikmetli her bir is tarafımızdan bir emir ile ayrılır |
أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ (5)
Tarafımızdan bir emir olarak. Dogrusu biz, (rasuller) gonderenleriz |
رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (6)
Rabbinden bir rahmet olarak. Suphesiz O; her seyi isitendir, bilendir |
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ (7)
Goklerin, yerin ve arasındakilerin Rabbidir. Eger gercekten bilenler iseniz |
لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (8)
O’ndan baska (hak) ilah yoktur. Diriltir ve oldurur. Sizin de Rabbiniz, sizden onceki atalarınızın da Rabbidir |
بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ (9)
Fakat, onlar suphe icinde oynayıp eglenirler |
فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ (10)
Gogun apacık bir duman getirecegi gunu gozle |
يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ (11)
O insanları burur. Bu, acı bir azaptır |
رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ (12)
Rabbimiz! Azabı bizden kaldır. Dogrusu biz iman eden kimseleriz. (derler) |
أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ (13)
Nerede onlarda ogut almak? Halbuki kendilerine apacık bir rasul gelmisti |
ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ (14)
Sonra ondan yuz cevirmisler ve: "Ogretilmis bir mecnun/deli." demislerdi |
إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ (15)
Biz, bu azabı kısa bir sure kaldıracagız, siz de yine eski halinize doneceksiniz |
يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ (16)
Buyuk bir siddetle yakalayacagımız gun, elbette intikam alacagız |
۞ وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ (17)
Onlardan once Firavun kavmini de imtihan etmistik. Onlara serefli bir elci gelmisti |
أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (18)
Allah’ın kullarını (Israilogulları'nı) bana verin/teslim edin. Ben guvenilir bir peygamberim." demisti |
وَأَن لَّا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي آتِيكُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (19)
Allah’a karsı ustunluk taslamayın. Ben size apacık bir delil getiriyorum |
وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ (20)
Ve ben, beni taslamanızdan sizin de Rabbiniz olan Rabbime sıgındım |
وَإِن لَّمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ (21)
Eger bana iman etmediyseniz, benden uzak durun |
فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَٰؤُلَاءِ قَوْمٌ مُّجْرِمُونَ (22)
Musa: "Bunlar, gunahkar bir toplumdur." diyerek Rabbine dua etmisti |
فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ (23)
Kullarımı geceleyin yola cıkar, siz takip olunacaksınız |
وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًا ۖ إِنَّهُمْ جُندٌ مُّغْرَقُونَ (24)
Denizi sakın olarak bırak! Suphesiz onlar, suda bogulacak bir ordudur |
كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (25)
Onlar, nice bahceleri ve pınarları terk ettiler |
وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ (26)
Ekinleri, guzel konakları |
وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ (27)
Icinde eglenip durdukları nimetleri |
كَذَٰلِكَ ۖ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ (28)
Iste boyle! Biz onları baska bir kavme miras verdik |
فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ (29)
Onlara ne gok agladı, ne de yer! Onlar muhlet verilenler de olmadı |
وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِينِ (30)
Andolsun ki biz Israilogullarını o asagılayıcı azaptan kurtardık |
مِن فِرْعَوْنَ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَالِيًا مِّنَ الْمُسْرِفِينَ (31)
Firavun'dan. Cunku o, haddi asanlardan bir zorba idi |
وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَىٰ عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِينَ (32)
Suphesiz biz onları bir ilim uzere alemlere karsı ustun kıldık |
وَآتَيْنَاهُم مِّنَ الْآيَاتِ مَا فِيهِ بَلَاءٌ مُّبِينٌ (33)
Onlara, icinde acık bir imtihan bulunan mucizeler verdik |
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَيَقُولُونَ (34)
Suphesiz bunlar elbette soyle diyorlar |
إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُنشَرِينَ (35)
Bir defa oldukten sonra baska bir sey yoktur. Biz, yeniden diriltilecek de degiliz |
فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (36)
Eger dogru soyluyorsanız, haydi atalarımızı getirin |
أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ أَهْلَكْنَاهُمْ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ (37)
Onlar mı hayırlı; yoksa Tubba halkı ve onlardan oncekiler mi? Biz, onları helak ettik. Cunku onlar suclu/gunahkar idiler |
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ (38)
Biz yeri, gogu ve arasındakileri oyun olsun diye yaratmadık |
مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (39)
Onları ancak hak ile yarattık. Fakat onların cogu bilmez |
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ (40)
Muhakkak ki hukum/ayırt etme gunu onların hepsi icin tayin edilmis bir vakittir |
يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ (41)
O gun, dostun dosta hicbir sekilde faydası olmaz. Onlara yardım da olunmaz |
إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (42)
Allah’ın rahmet ettikleri mustesna. Suphesiz ki o Azizdir, Rahimdir |
إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ (43)
Zakkum agacı |
طَعَامُ الْأَثِيمِ (44)
Gunahkarın yemegidir |
كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ (45)
Erimis maden gibidir, karınlarda kaynar |
كَغَلْيِ الْحَمِيمِ (46)
Kaynar suyun kaynaması gibi |
خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَاءِ الْجَحِيمِ (47)
Onu siddetle tutun, Cehennem'in ortasına atın |
ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ (48)
Sonra kaynar suyun azabından basının ustune dokun |
ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ (49)
Tat bakalım! Hani sen guclu ve serefliydin |
إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِ تَمْتَرُونَ (50)
Iste bu sizin hakkında suphe ettiginiz seydir |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ (51)
Takva sahibi olanlar ise, onlar guvenli bir makamdadırlar |
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (52)
Cennetlerde ve pınarlardadırlar |
يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِينَ (53)
Halis ipek ve parlak atlastan elbiseler giyerek karsılıklı otururlar |
كَذَٰلِكَ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ (54)
Iste boyle! Onları iri gozlu hurilerle evlendirmisizdir |
يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ (55)
Orada guven icinde her meyveyi isterler |
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَىٰ ۖ وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (56)
Ilk olumden baska bir olum tatmazlar. Onlar Cehennem azabından korunmustur |
فَضْلًا مِّن رَّبِّكَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (57)
Rabbinden bir lutuf olarak. Iste buyuk kurtulus budur |
فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (58)
Ogut alsınlar diye onu senin dilin ile kolaylastırdık |
فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ (59)
O halde bekle! Zaten onlar da bekliyorlar |
