At kung nagkaroon man ng Qur’an na makakapagpagalaw sa mga kabundukan (sa 13:31 Filipino translation

﴿وَلَوۡ أَنَّ قُرۡءَانٗا سُيِّرَتۡ بِهِ ٱلۡجِبَالُ أَوۡ قُطِّعَتۡ بِهِ ٱلۡأَرۡضُ أَوۡ كُلِّمَ بِهِ ٱلۡمَوۡتَىٰۗ بَل لِّلَّهِ ٱلۡأَمۡرُ جَمِيعًاۗ أَفَلَمۡ يَاْيۡـَٔسِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَن لَّوۡ يَشَآءُ ٱللَّهُ لَهَدَى ٱلنَّاسَ جَمِيعٗاۗ وَلَا يَزَالُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ تُصِيبُهُم بِمَا صَنَعُواْ قَارِعَةٌ أَوۡ تَحُلُّ قَرِيبٗا مِّن دَارِهِمۡ حَتَّىٰ يَأۡتِيَ وَعۡدُ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُخۡلِفُ ٱلۡمِيعَادَ ﴾
[الرَّعد: 31]

At kung nagkaroon man ng Qur’an na makakapagpagalaw sa mga kabundukan (sa kanilang kinalalagyan), o ang kalupaan ay mabiyak ng lansag-lansag, o ang patay ay magawang makapagsalita (ito ay wala ng iba maliban sa Qur’an na ito). Datapuwa’t ang pagpapasya sa lahat ng bagay ay katotohanang (angkin) ni Allah. Hindi baga ang mga nananampalataya ay nakakaalam na kung ninais lamang ni Allah ay mapapatnubayan Niyang lahat ang buong sangkatauhan (upang manampalataya)? At ang kalamidad ay hindi titigil sa pagsalanta sa mga hindi sumasampalataya dahilan sa kanilang kasamaan o (ang kalamidad) ay magiging malapit sa kanilang mga tahanan hanggang ang pangako ni Allah ay matupad. Katotohanang si Allah ay hindi nakakaligta sa Kanyang Pangako

ترجمة: ولو أن قرآنا سيرت به الجبال أو قطعت به الأرض أو كلم, باللغة الفلبينية

﴿ولو أن قرآنا سيرت به الجبال أو قطعت به الأرض أو كلم﴾ [الرَّعد: 31]