﴿وَٱخۡتَارَ مُوسَىٰ قَوۡمَهُۥ سَبۡعِينَ رَجُلٗا لِّمِيقَٰتِنَاۖ فَلَمَّآ أَخَذَتۡهُمُ ٱلرَّجۡفَةُ قَالَ رَبِّ لَوۡ شِئۡتَ أَهۡلَكۡتَهُم مِّن قَبۡلُ وَإِيَّٰيَۖ أَتُهۡلِكُنَا بِمَا فَعَلَ ٱلسُّفَهَآءُ مِنَّآۖ إِنۡ هِيَ إِلَّا فِتۡنَتُكَ تُضِلُّ بِهَا مَن تَشَآءُ وَتَهۡدِي مَن تَشَآءُۖ أَنتَ وَلِيُّنَا فَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَاۖ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡغَٰفِرِينَ ﴾
[الأعرَاف: 155]
Man Musa milih tujuh puluh urakng dari kaumnya nto’ (mohon tobat ka’ Kami)di waktu nang udah Kami tantuatn. Waktu iaka’koa ditimpa gampa bumi, Musa baka “oo.. Tuhan ku, kade’ Kita’ mao’ tantulah Kita’ binasaatn iaka’koa man aku sanape’ nian. Ahe ke’ Kita’ mao’ ngariboatni’ kam karana urakng-urakng nang kurang baakal ka’ antara kami?” Nian nggelah cobaan dari-Kita’, Kita’ sasatatn mang coba’an ko ka’ sae nang Kita’ mao’i’ man Kita’ bare’ patunjuk ka’ sae nang Kita’ kahandaki’. 34 Kita’lah pamimpin kami maka amponi’lah kami man bare’lah kami rahmat. Kita’lah pamare’ ampon nang paling edo’
ترجمة: واختار موسى قومه سبعين رجلا لميقاتنا فلما أخذتهم الرجفة قال رب لو, باللغة كيندايان
﴿واختار موسى قومه سبعين رجلا لميقاتنا فلما أخذتهم الرجفة قال رب لو﴾ [الأعرَاف: 155]