Quran with Kirghiz translation - Surah Al-Ma’idah ayat 110 - المَائدة - Page - Juz 7
﴿إِذۡ قَالَ ٱللَّهُ يَٰعِيسَى ٱبۡنَ مَرۡيَمَ ٱذۡكُرۡ نِعۡمَتِي عَلَيۡكَ وَعَلَىٰ وَٰلِدَتِكَ إِذۡ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ ٱلۡقُدُسِ تُكَلِّمُ ٱلنَّاسَ فِي ٱلۡمَهۡدِ وَكَهۡلٗاۖ وَإِذۡ عَلَّمۡتُكَ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَٱلتَّوۡرَىٰةَ وَٱلۡإِنجِيلَۖ وَإِذۡ تَخۡلُقُ مِنَ ٱلطِّينِ كَهَيۡـَٔةِ ٱلطَّيۡرِ بِإِذۡنِي فَتَنفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيۡرَۢا بِإِذۡنِيۖ وَتُبۡرِئُ ٱلۡأَكۡمَهَ وَٱلۡأَبۡرَصَ بِإِذۡنِيۖ وَإِذۡ تُخۡرِجُ ٱلۡمَوۡتَىٰ بِإِذۡنِيۖ وَإِذۡ كَفَفۡتُ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ عَنكَ إِذۡ جِئۡتَهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡهُمۡ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ ﴾
[المَائدة: 110]
﴿إذ قال الله ياعيسى ابن مريم اذكر نعمتي عليك وعلى والدتك إذ﴾ [المَائدة: 110]
Shams Al Din Hakimov (O, Muhammad!) Estegin, Allaһ ayttı: “O, Maryamdın uulu Iysa! Menin saga jana apaŋa bergen neematımdı estegin. Antkeni, Men seni Iyık Ruh (Jebireyil periste) menen kubattaganımda, adamdarga besikte (apaŋdı aktap) jana coŋoygonuŋda (elderdi Allaһtın Joluna daavat kılıp) suylogonsuŋ. Estegin, bir kezde, Men saga Kitepti, Hikmattı (Sariyat sırların), Toorattı jana Injildi uyrottum. Dagı bir kezde: Menin uruksatım menen, ılaydan kustun solokotun jasap, aga uylogonuŋdo, al (janduu) kus bolup kaldı. Menin uruksatım menen sokurlardı, pes (ala) oorululardı ayıktırgansıŋ. Menin uruksatım menen oluktordu (tiriltip, murzolorunon) cıgargansıŋ jana Men seni Israyil urpaktarı (yahudiyler) koomunan saktadım. Sen alarga (usunca) moojizalardı alıp kelseŋ da, alardın arasınan kaapır bolgon adamdar: “Bul - anık sıykırdan baska nerse emes” -desken |
Shams Al Din Hakimov (O, Muhammad!) Estegin, Allaһ ayttı: “O, Maryamdın uulu Iysa! Menin saga jana apaŋa bergen neematımdı estegin. Antkeni, Men seni Iyık Ruh (Jebireyil perişte) menen kubattaganımda, adamdarga beşikte (apaŋdı aktap) jana çoŋoygonuŋda (elderdi Allaһtın Joluna daavat kılıp) süylögönsüŋ. Estegin, bir kezde, Men saga Kitepti, Hikmattı (Şariyat sırların), Toorattı jana İnjildi üyröttüm. Dagı bir kezde: Menin uruksatım menen, ılaydan kuştun sölökötün jasap, aga üylögönüŋdö, al (janduu) kuş bolup kaldı. Menin uruksatım menen sokurlardı, pes (ala) oorululardı ayıktırgansıŋ. Menin uruksatım menen ölüktördü (tiriltip, mürzölörünön) çıgargansıŋ jana Men seni İsrayil urpaktarı (yahudiyler) koomunan saktadım. Sen alarga (uşunça) moojizalardı alıp kelseŋ da, alardın arasınan kaapır bolgon adamdar: “Bul - anık sıykırdan başka nerse emes” -deşken |