| لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ (1) ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിന്റെ നാളുകൊണ്ട് ഞാനിതാ സത്യം ചെയ്യുന്നു
 | 
| وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ (2) കുറ്റപ്പെടുത്തുന്ന മനസ്സിനെക്കൊണ്ടും ഞാന് സത്യം ചെയ്തു പറയുന്നു
 | 
| أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُ (3) മനുഷ്യന് വിചാരിക്കുന്നുണ്ടോ; നാം അവന്റെ എല്ലുകളെ ഒരുമിച്ചുകൂട്ടുകയില്ലെന്ന്
 | 
| بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ (4) അതെ, നാം അവന്റെ വിരല്ത്തുമ്പുകളെ പോലും ശരിപ്പെടുത്താന് കഴിവുള്ളവനായിരിക്കെ
 | 
| بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ (5) പക്ഷെ (എന്നിട്ടും) മനുഷ്യന് അവന്റെ ഭാവി ജീവിതത്തില് തോന്നിവാസം ചെയ്യാന് ഉദ്ദേശിക്കുന്നു
 | 
| يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ (6) എപ്പോഴാണ് ഈ ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിന്റെ നാള് എന്നവന് ചോദിക്കുന്നു
 | 
| فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ (7) എന്നാല് കണ്ണ് അഞ്ചിപ്പോകുകയും
 | 
| وَخَسَفَ الْقَمَرُ (8) ചന്ദ്രന്ന് ഗ്രഹണം ബാധിക്കുകയും
 | 
| وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ (9) സൂര്യനും ചന്ദ്രനും ഒരുമിച്ചുകൂട്ടപ്പെടുകയും ചെയ്താല്
 | 
| يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ (10) അന്നേ ദിവസം മനുഷ്യന് പറയും; എവിടെയാണ് ഓടിരക്ഷപ്പെടാനുള്ളതെന്ന്
 | 
| كَلَّا لَا وَزَرَ (11) ഇല്ല. യാതൊരു രക്ഷയുമില്ല
 | 
| إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ (12) നിന്റെ രക്ഷിതാവിങ്കലേക്കാണ് അന്നേ ദിവസം ചെന്നുകൂടല്
 | 
| يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ (13) അന്നേ ദിവസം മനുഷ്യന് മുന്കൂട്ടി ചെയ്തതിനെപ്പറ്റിയും നീട്ടിവെച്ചതിനെപ്പറ്റിയും അവന്ന് വിവരമറിയിക്കപ്പെടും
 | 
| بَلِ الْإِنسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ (14) തന്നെയുമല്ല. മനുഷ്യന് തനിക്കെതിരില് തന്നെ ഒരു തെളിവായിരിക്കും
 | 
| وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ (15) അവന് ഒഴികഴിവുകള് സമര്പ്പിച്ചാലും ശരി
 | 
| لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ (16) നീ അത് (ഖുര്ആന്) ധൃതിപ്പെട്ട് ഹൃദിസ്ഥമാക്കാന് വേണ്ടി അതും കൊണ്ട് നിന്റെ നാവ് ചലിപ്പിക്കേണ്ട
 | 
| إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ (17) തീര്ച്ചയായും അതിന്റെ (ഖുര്ആന്റെ) സമാഹരണവും അത് ഓതിത്തരലും നമ്മുടെ ബാധ്യതയാകുന്നു
 | 
| فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ (18) അങ്ങനെ നാം അത് ഓതിത്തന്നാല് ആ ഓത്ത് നീ പിന്തുടരുക
 | 
| ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ (19) പിന്നീട് അത് വിവരിച്ചുതരലും നമ്മുടെ ബാധ്യതയാകുന്നു
 | 
| كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ (20) അല്ല, നിങ്ങള് ക്ഷണികമായ ഈ ജീവിതത്തെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു
 | 
| وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ (21) പരലോകത്തെ നിങ്ങള് വിട്ടേക്കുകയും ചെയ്യുന്നു
 | 
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ (22) ചില മുഖങ്ങള് അന്ന് പ്രസന്നതയുള്ളതും
 | 
| إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ (23) അവയുടെ രക്ഷിതാവിന്റെ നേര്ക്ക് ദൃഷ്ടി തിരിച്ചവയുമായിരിക്കും
 | 
| وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ (24) ചില മുഖങ്ങള് അന്നു കരുവാളിച്ചതായിരിക്കും
 | 
| تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ (25) ഏതോ അത്യാപത്ത് അവയെ പിടികൂടാന് പോകുകയാണ് എന്ന് അവര് വിചാരിക്കും
 | 
| كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ (26) അല്ല, (പ്രാണന്) തൊണ്ടക്കുഴിയില് എത്തുകയും
 | 
| وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ (27) മന്ത്രിക്കാനാരുണ്ട് എന്ന് പറയപ്പെടുകയും
 | 
| وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ (28) അത് (തന്റെ) വേര്പാടാണെന്ന് അവന് വിചാരിക്കുകയും
 | 
| وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ (29) കണങ്കാലും കണങ്കാലുമായി കൂടിപ്പിണയുകയും ചെയ്താല്
 | 
| إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ (30) അന്ന് നിന്റെ രക്ഷിതാവിങ്കലേക്കായിരിക്കും തെളിച്ചു കൊണ്ടു പോകുന്നത്
 | 
| فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ (31) എന്നാല് അവന് വിശ്വസിച്ചില്ല. അവന് നമസ്കരിച്ചതുമില്ല
 | 
| وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (32) പക്ഷെ അവന് നിഷേധിക്കുകയും പിന്തിരിയുകയും ചെയ്തു
 | 
| ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ (33) എന്നിട്ടു ദുരഭിമാനം നടിച്ചു കൊണ്ട് അവന് അവന്റെ സ്വന്തക്കാരുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി
 | 
| أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (34) (ശിക്ഷ) നിനക്കേറ്റവും അര്ഹമായതു തന്നെ. നിനക്കേറ്റവും അര്ഹമായതു തന്നെ
 | 
| ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (35) വീണ്ടും നിനക്കേറ്റവും അര്ഹമായത് തന്നെ. നിനക്കേറ്റവും അര്ഹമായത് തന്നെ
 | 
| أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى (36) മനുഷ്യന് വിചാരിക്കുന്നുവോ; അവന് വെറുതെ വിട്ടേക്കപ്പെടുമെന്ന്
 | 
| أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَىٰ (37) അവന് സ്രവിക്കപ്പെടുന്ന ശുക്ലത്തില് നിന്നുള്ള ഒരു കണമായിരുന്നില്ലേ
 | 
| ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ (38) പിന്നെ അവന് ഒരു ഭ്രൂണമായി. എന്നിട്ട് അല്ലാഹു (അവനെ) സൃഷ്ടിച്ചു സംവിധാനിച്ചു
 | 
| فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ (39) അങ്ങനെ അതില് നിന്ന് ആണും പെണ്ണുമാകുന്ന രണ്ടു ഇണകളെ അവന് ഉണ്ടാക്കി
 | 
| أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ (40) അങ്ങനെയുള്ളവന് മരിച്ചവരെ ജീവിപ്പിക്കാന് കഴിവുള്ളവനല്ലെ
 |