وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا (1)
Pe soare si lumina sa |
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا (2)
Pe luna cand ii urmeaza |
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا (3)
Pe ziua cand il dezvaluie |
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا (4)
Pe noapte cand il invaluie |
وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا (5)
Pe cer! Si cum l-a zidit |
وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا (6)
Pe pamant! Si cum l-a intins |
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا (7)
Pe suflet! Si cum l-a plasmuit, punand in el desfrau si piosenie |
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا (8)
Ferice de cel care si-l mantuie |
قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا (9)
Cel care si-l intineaza insa este pierdut |
وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا (10)
Tamuditii, in ticalosia lor, huleau |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا (11)
iar cei mai nemernici dintre ei au iesit in fata |
إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا (12)
Trimisul lui Dumnezeu le spuse: “Este camila lui Dumnezeu! Lasati-o sa bea!” |
فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا (13)
Ei l-au facut mincinos si au ologit camila |
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا (14)
Pentru pacatul lor, Domnul lor i-a facut farame pe toti deopotriva |
وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا (15)
si nu s-a temut de urmare |
