وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ (1)
Andolsun göğe ve geceleyin gelene |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ (2)
Ve bilir misin nedir geceleyin gelen |
النَّجْمُ الثَّاقِبُ (3)
Parıl parıl parlıyan yıldız |
إِن كُلُّ نَفْسٍ لَّمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ (4)
Hiçbir kimse yoktur ki onun bir gözetip koruyan memuru bulunmasın |
فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ مِمَّ خُلِقَ (5)
Artık insan, bir baksın neden yaratıldı |
خُلِقَ مِن مَّاءٍ دَافِقٍ (6)
Yaratıldı sıçrayarak akan bir sudan |
يَخْرُجُ مِن بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ (7)
Belden çıkar ve kaburga kemiklerinin arasından |
إِنَّهُ عَلَىٰ رَجْعِهِ لَقَادِرٌ (8)
Şüphe yok ki ölümden sonra tekrar onu hayata döndürmiye de gücü yeter |
يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ (9)
O gün, bütün gizli şeyler, meydana vurulur |
فَمَا لَهُ مِن قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ (10)
Artık onun ne bir gücü kalır, ne de ona yardım eden olur |
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ (11)
Andolsun yağmur yağdıran göğe |
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ (12)
Ve nebat bitirmek için çatlayıp yarılan yere |
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ (13)
Şüphe yok ki o, her şeyi ayırt eden kesin bir söz elbet |
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ (14)
Ve o, şaka değil elbet |
إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا (15)
Şüphe yok ki onlar, bir düzendir, kurup duruyorlar |
وَأَكِيدُ كَيْدًا (16)
Ve ben de onlara karşı koyup duruyorum |
فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا (17)
Artık mühlet ver kafirlere mühlet ver onlara az bir müddet |
