Quran with Farsi translation - Surah Al-hajj ayat 52 - الحج - Page - Juz 17
﴿وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ مِن رَّسُولٖ وَلَا نَبِيٍّ إِلَّآ إِذَا تَمَنَّىٰٓ أَلۡقَى ٱلشَّيۡطَٰنُ فِيٓ أُمۡنِيَّتِهِۦ فَيَنسَخُ ٱللَّهُ مَا يُلۡقِي ٱلشَّيۡطَٰنُ ثُمَّ يُحۡكِمُ ٱللَّهُ ءَايَٰتِهِۦۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ ﴾
[الحج: 52]
﴿وما أرسلنا من قبلك من رسول ولا نبي إلا إذا تمنى ألقى﴾ [الحج: 52]
Mahdi Elahi Ghomshei و ما پیش از تو هیچ رسول و پیمبری نفرستادیم جز آنکه چون آیاتی (برای هدایت خلق) تلاوت کرد شیطان (جن و انس) در آن آیات الهی القاء دسیسه کرد، آن گاه خدا آنچه شیطان القاء میکند محو و نابود میسازد سپس آیات خود را محکم و استوار میگرداند، و خدا دانا (به حقایق امور) و درستکار (در نظام عالم) است |
Mohammad Kazem Moezzi و نفرستادیم پیش از تو فرستادهای و نه پیمبری مگر هر گاه آرزو میکرد میافکند شیطان در آرزوی او پس برمیانداخت خدا آنچه را شیطان میافکند سپس استوار میساخت خدا آیتهای خویش را و خدا است دانای حکیم |
Mohammad Mahdi Fooladvand و پيش از تو [نيز] هيچ رسول و پيامبرى را نفرستاديم جز اينكه هر گاه چيزى تلاوت مىنمود، شيطان در تلاوتش القاىِ [شبهه] مىكرد. پس خدا آنچه را شيطان القا مىكرد محو مىگردانيد، سپس خدا آيات خود را استوار مىساخت، و خدا داناى حكيم است |
Mohammad Sadeqi Tehrani و (ما) پیش از تو هیچ رسول و فرستادهی برجستهای را نفرستادیم جز اینکه هر گاه آرزو(ی هدایت مکلفان را) میکرد، شیطان در آرزویش القا(ی شبهه) مینمود. پس خدا آنچه را شیطان القا مینماید محو میکند، سپس خدا آیات خود را استوار میدارد. و خدا بس دانای حکیم است |
Mohsen Gharaati و پیش از تو هیچ رسول و پیامبرى را نفرستادیم، مگر این که هرگاه آرزو مىکرد، [و براى پیشبرد اهداف الهى طرحى مىریخت،] شیطان در [طرح و] آرزوى او [خلل] مىافکند؛ امّا خداوند هر چه را که شیطان مىافکند، از بین مىبرد، سپس آیات خود را محکم و استوار مىسازد. و خداوند آگاه و حکیم است |
Naser Makarem Shirazi هیچ پیامبری را پیش از تو نفرستادیم مگر اینکه هرگاه آرزو میکرد (و طرحی برای پیشبرد اهداف الهی خود میریخت)، شیطان القائاتی در آن میکرد؛ امّا خداوند القائات شیطان را از میان میبرد، سپس آیات خود را استحکام میبخشید؛ و خداوند علیم و حکیم است |
Sayyed Jalaloddin Mojtabavi و پيش از تو هيچ فرستاده و پيامبرى نفرستاديم مگر آنكه چون [آيات را] برمىخواند- يا آرزوى گرويدن مردم و كاميابى در رسالت خويش مىداشت- شيطان در خواندن او- يا در آرزوى او- چيزى مىافكند پس خدا آنچه را شيطان بيفكند از ميان مىبرد و آنگاه آيات خويش را استوار مىكند، و خدا دانا و استواركار است، |