لَا أُقْسِمُ بِهَٰذَا الْبَلَدِ (1)
ขอสาบานด้วยเมืองนี้ |
وَأَنتَ حِلٌّ بِهَٰذَا الْبَلَدِ (2)
และเจ้านั้นเป็นผู้อาศัยอยู่ในเมืองนี้ |
وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ (3)
และขอสาบานด้วยผู้บังเกิดและผู้ถือกำเนิด |
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي كَبَدٍ (4)
โดยแน่นอนเราได้บังเกิดมนุษย์มาเพื่อเผชิญความยากลำบาก |
أَيَحْسَبُ أَن لَّن يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ (5)
เขาคิดว่าไม่มีผู้ใดจะมีความสามารถเหนือเขากระนั้นหรือ |
يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا (6)
เขาจึงกล่าวว่า ฉันได้ผลาญทรัพย์สมบัติมามากมายแล้ว |
أَيَحْسَبُ أَن لَّمْ يَرَهُ أَحَدٌ (7)
เขาคิดว่าไม่มีผู้ใดเห็นเขากระนั้นหรือ |
أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَيْنَيْنِ (8)
เรามิได้ทำดวงตาทั้งสองข้างให้แก่เขาดอกหรือ |
وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ (9)
และลิ้นและริมฝีปากทั้งสองด้วย |
وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ (10)
และเราได้ชี้แนะทางแห่งความดี และความชั่วแก่เขาแล้ว |
فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ (11)
กระนั้นก็ดีเขาก็ยังไม่พากเพียรบนทางลำบาก |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ (12)
และอันใดเล่าที่จะทำให้เจ้ารู้ว่าทางลำบากนั้นคืออะไร |
فَكُّ رَقَبَةٍ (13)
คือการปล่อยทาส |
أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ (14)
หรือการให้อาหารในวันยากลำบากแห่งความหิวโหย |
يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ (15)
แก่เด็กกำพร้าที่เป็นญาติใกล้ชิด |
أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ (16)
หรือคนยากจนขัดสนที่มอมอยู่กับฝุ่นดิน |
ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ (17)
แล้วเขาได้อยู่ในหมู่ผู้ศรัทธา และตักเตือนกันให้มีความอดทน และตักเตือนกันให้มีความเมตตา |
أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ (18)
ชนเหล่านี้คือพวกฝ่ายขวา |
وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ (19)
ส่วนบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาต่อสัญญาณต่าง ๆ ของเรา พวกเขาคือพวกฝ่ายซ้าย |
عَلَيْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ (20)
บนพวกเขานั้นมีไฟนรกครอบคลุมอยู่อย่างมิดชิด |
