Quran with Javanese translation - Surah Az-Zumar ayat 42 - الزُّمَر - Page - Juz 24
﴿ٱللَّهُ يَتَوَفَّى ٱلۡأَنفُسَ حِينَ مَوۡتِهَا وَٱلَّتِي لَمۡ تَمُتۡ فِي مَنَامِهَاۖ فَيُمۡسِكُ ٱلَّتِي قَضَىٰ عَلَيۡهَا ٱلۡمَوۡتَ وَيُرۡسِلُ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمًّىۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ ﴾
[الزُّمَر: 42]
﴿الله يتوفى الأنفس حين موتها والتي لم تمت في منامها فيمسك التي﴾ [الزُّمَر: 42]
Unknown Allah iku ngelulus nyawa (wong) nalikane matine. Dene wong kang durung wayahe mati, anggone ngelulus nalikane turu. Allah iku banjur nyimpeni nyawane wong kang dikersakake mati dene wong kang durung dikersakake mati nyawane dibalekake maneh ngenteni wewangen kang tinamtokake matine. Kang mangkono mahu tumrap wong kang gunakake pikire dadi tandha yekti kuwasaning Allah |