Quran with Tajik translation - Surah Al-Isra’ ayat 5 - الإسرَاء - Page - Juz 15
﴿فَإِذَا جَآءَ وَعۡدُ أُولَىٰهُمَا بَعَثۡنَا عَلَيۡكُمۡ عِبَادٗا لَّنَآ أُوْلِي بَأۡسٖ شَدِيدٖ فَجَاسُواْ خِلَٰلَ ٱلدِّيَارِۚ وَكَانَ وَعۡدٗا مَّفۡعُولٗا ﴾
[الإسرَاء: 5]
﴿فإذا جاء وعد أولاهما بعثنا عليكم عبادا لنا أولي بأس شديد فجاسوا﴾ [الإسرَاء: 5]
Abdolmohammad Ayati Cun az on du ʙor va'dai naxustin darrasid, guruhe az ʙandagoni xudro, ki cangovarone zurmand ʙudand, ʙa sari sumo firistodem. Onho hatto dar daruni xonaho ham kustor kardand va id va'da ʙa ancom rasid |
Abdolmohammad Ayati Cun az on du ʙor va'dai naxustin darrasid, gurūhe az ʙandagoni xudro, ki çangovarone zūrmand ʙudand, ʙa sari şumo firistodem. Onho hatto dar daruni xonaho ham kuştor kardand va id va'da ʙa ançom rasid |
Khoja Mirov Cun az on du ʙor va'dai naxustin darrasid, guruhe az ʙandagoni xesro, ki cangovarone zurmand ʙudand, ʙar sari sumo firistodem. Onon hatto daruni xonahoro ham taftis mekardand va in va'da (ƣalaʙa va intiqom) ʙa ancom rasid |
Khoja Mirov Cun az on du ʙor va'dai naxustin darrasid, gurūhe az ʙandagoni xeşro, ki çangovarone zūrmand ʙudand, ʙar sari şumo firistodem. Onon hatto daruni xonahoro ham taftiş mekardand va in va'da (ƣalaʙa va intiqom) ʙa ançom rasid |
Khoja Mirov Чун аз он ду бор ваъдаи нахустин даррасид, гурӯҳе аз бандагони хешро, ки ҷанговароне зӯрманд буданд, бар сари шумо фиристодем. Онон ҳатто даруни хонаҳоро ҳам тафтиш мекарданд ва ин ваъда (ғалаба ва интиқом) ба анҷом расид |
Islam House Pas, har goh va'dai naxustin az on du [ʙor] faro rasid, guruhe az ʙandagoni ʙisjor nerumand [va pajkorcuji] xudro ʙar sumo ʙarmeangezem, to mijoni xonaho [-jaton ʙaroi qatlu ƣorati sumo] ʙa custucu darojand; va in va'dai ancomsudani [va qat'i] ʙud |
Islam House Pas, har goh va'dai naxustin az on du [ʙor] faro rasid, gurūhe az ʙandagoni ʙisjor nerumand [va pajkorçūji] xudro ʙar şumo ʙarmeangezem, to mijoni xonaho [-jaton ʙaroi qatlu ƣorati şumo] ʙa çustuçū darojand; va in va'dai ançomşudanī [va qat'ī] ʙud |
Islam House Пас, ҳар гоҳ ваъдаи нахустин аз он ду [бор] фаро расид, гурӯҳе аз бандагони бисёр неруманд [ва пайкорҷӯйи] худро бар шумо бармеангезем, то миёни хонаҳо [-ятон барои қатлу ғорати шумо] ба ҷустуҷӯ дароянд; ва ин ваъдаи анҷомшуданӣ [ва қатъӣ] буд |