Quran with Tajik translation - Surah Al-Kahf ayat 52 - الكَهف - Page - Juz 15
﴿وَيَوۡمَ يَقُولُ نَادُواْ شُرَكَآءِيَ ٱلَّذِينَ زَعَمۡتُمۡ فَدَعَوۡهُمۡ فَلَمۡ يَسۡتَجِيبُواْ لَهُمۡ وَجَعَلۡنَا بَيۡنَهُم مَّوۡبِقٗا ﴾
[الكَهف: 52]
﴿ويوم يقول نادوا شركائي الذين زعمتم فدعوهم فلم يستجيبوا لهم وجعلنا بينهم﴾ [الكَهف: 52]
| Abdolmohammad Ayati Va ruze, ki megujad: «Onhoero, ki mepindosted sarikoni Manand, ceƣ zaned». Ceƣ zadand va sarikon cavoʙ nadihand. On goh halokatgohro mijonason qaror dihem |
| Abdolmohammad Ayati Va rūze, ki megūjad: «Onhoero, ki mepindoşted şarikoni Manand, çeƣ zaned». Çeƣ zadand va şarikon çavoʙ nadihand. On goh halokatgohro mijonaşon qaror dihem |
| Khoja Mirov Va ruze, ki Alloh ta'olo megujad: «Onhoero, ki mepindosted sarikoni Manand dar iʙodat, sado kuned, to in ki sumoro kumak kunand». Sado kunand va sarikon cavoʙ nadihand. On goh halokatgohro (cahannam) mijonason qaror dihem |
| Khoja Mirov Va rūze, ki Alloh ta'olo megūjad: «Onhoero, ki mepindoşted şarikoni Manand dar iʙodat, sado kuned, to in ki şumoro kūmak kunand». Sado kunand va şarikon çavoʙ nadihand. On goh halokatgohro (çahannam) mijonaşon qaror dihem |
| Khoja Mirov Ва рӯзе, ки Аллоҳ таъоло мегӯяд: «Онҳоеро, ки мепиндоштед шарикони Мананд дар ибодат, садо кунед, то ин ки шуморо кӯмак кунанд». Садо кунанд ва шарикон ҷавоб надиҳанд. Он гоҳ ҳалокатгоҳро (ҷаҳаннам) миёнашон қарор диҳем |
| Islam House Va [jod kun az] ruze, ki Alloh taolo [ʙa musrikon] mefarmojad: «Sarikonero, ki ʙaroi man mepindosted, faro ʙixoned [to sumoro az azoʙ ʙirahonand]; pas, onhoro mexonand, vale posuxasonro namedihand; va Mo dar mijoni in du guruh mahlakae [az otasi duzax] qaror dodaem |
| Islam House Va [jod kun az] rūze, ki Alloh taolo [ʙa muşrikon] mefarmojad: «Şarikonero, ki ʙaroi man mepindoşted, faro ʙixoned [to şumoro az azoʙ ʙirahonand]; pas, onhoro mexonand, vale posuxaşonro namedihand; va Mo dar mijoni in du gurūh mahlakae [az otaşi duzax] qaror dodaem |
| Islam House Ва [ёд кун аз] рӯзе, ки Аллоҳ таоло [ба мушрикон] мефармояд: «Шариконеро, ки барои ман мепиндоштед, фаро бихонед [то шуморо аз азоб бираҳонанд]; пас, онҳоро мехонанд, вале посухашонро намедиҳанд; ва Мо дар миёни ин ду гурӯҳ маҳлакае [аз оташи дузах] қарор додаем |