Quran with Tamil translation - Surah Al-A‘raf ayat 143 - الأعرَاف - Page - Juz 9
﴿وَلَمَّا جَآءَ مُوسَىٰ لِمِيقَٰتِنَا وَكَلَّمَهُۥ رَبُّهُۥ قَالَ رَبِّ أَرِنِيٓ أَنظُرۡ إِلَيۡكَۚ قَالَ لَن تَرَىٰنِي وَلَٰكِنِ ٱنظُرۡ إِلَى ٱلۡجَبَلِ فَإِنِ ٱسۡتَقَرَّ مَكَانَهُۥ فَسَوۡفَ تَرَىٰنِيۚ فَلَمَّا تَجَلَّىٰ رَبُّهُۥ لِلۡجَبَلِ جَعَلَهُۥ دَكّٗا وَخَرَّ مُوسَىٰ صَعِقٗاۚ فَلَمَّآ أَفَاقَ قَالَ سُبۡحَٰنَكَ تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَأَنَا۠ أَوَّلُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ﴾
[الأعرَاف: 143]
﴿ولما جاء موسى لميقاتنا وكلمه ربه قال رب أرني أنظر إليك قال﴾ [الأعرَاف: 143]
| Abdulhameed Baqavi nam (kurippitta itattirku) kurippitta nerattil musa vanta polutu avarutaiya iraivan avarutan pecinan. (Appolutu musa tan iraivanai nokki) ‘‘en iraivane! Nan unnai (en kannal) parkka (virumpukiren.) Ni unnai enakku kanpi'' enru kurinar. (Atarku iraivan ‘‘nermukamaka) ennaik kana um'mal orukkalum mutiyatu. Eninum im'malaiyai nir nokkuviraka. Atu tan itattil nilaittiruntal pinnar nir ennaik kanpir'' enru kurinan. Avarutaiya iraivan am'malai mitu torramalikkave atu tavitu potiyayirru. Musa titukkittu (murccaiyaki) viluntar. Avar telivu perave (iraivanai nokki) ‘‘ni mikap paricuttamanavan. Nan (unnaip parkkak koriya kurrattiliruntu vilaki) unnitam mannippuk korukiren. Anri, unnai nampikkai kolpavarkalil nan mutanmaiyanavan'' enru kurinar |
| Abdulhameed Baqavi nām (kuṟippiṭṭa iṭattiṟku) kuṟippiṭṭa nērattil mūsā vanta poḻutu avaruṭaiya iṟaivaṉ avaruṭaṉ pēciṉāṉ. (Appoḻutu mūsā taṉ iṟaivaṉai nōkki) ‘‘eṉ iṟaivaṉē! Nāṉ uṉṉai (eṉ kaṇṇāl) pārkka (virumpukiṟēṉ.) Nī uṉṉai eṉakku kāṇpi'' eṉṟu kūṟiṉār. (Ataṟku iṟaivaṉ ‘‘nērmukamāka) eṉṉaik kāṇa um'māl orukkālum muṭiyātu. Eṉiṉum im'malaiyai nīr nōkkuvīrāka. Atu taṉ iṭattil nilaittiruntāl piṉṉar nīr eṉṉaik kāṇpīr'' eṉṟu kūṟiṉāṉ. Avaruṭaiya iṟaivaṉ am'malai mītu tōṟṟamaḷikkavē atu taviṭu poṭiyāyiṟṟu. Mūsā tiṭukkiṭṭu (mūrccaiyāki) viḻuntār. Avar teḷivu peṟavē (iṟaivaṉai nōkki) ‘‘nī mikap paricuttamāṉavaṉ. Nāṉ (uṉṉaip pārkkak kōriya kuṟṟattiliruntu vilaki) uṉṉiṭam maṉṉippuk kōrukiṟēṉ. Aṉṟi, uṉṉai nampikkai koḷpavarkaḷil nāṉ mutaṉmaiyāṉavaṉ'' eṉṟu kūṟiṉār |
| Jan Turst Foundation nam kuritta kalattil (kurippitta itattil) musa vanta potu, avarutaiya iraivan avarutan pecinan; appotu musa"en iraivane! Nan unnaip parkka ventum; enakku unnaik kanpippayaka! Enru ventinar. Atarku avan, "musave! Nir ennai orukkalum parkka mutiyatu, eninum nir inta malaiyaip parttuk kontirum. Atu tan itattil nilaittiruntal, appotu nir ennaip parppir!" Enru kurinan. Akave avarutaiya iraivan am'malai mitu tannutaiya peroliyait torruvitta potu, avan am'malaiyai norukkit tulakki vittan; appotu musa murccaiyakik kile viluntu vittar. Avar telivataintatum, "(iraiva!) Ni mikavum paricattamanavan; nan unnitam mannippu korukiren. Iman kontavarkalil nan mutanmaiyanavanaka irukkiren" enru kurinar |
| Jan Turst Foundation nām kuṟitta kālattil (kuṟippiṭṭa iṭattil) mūsā vanta pōtu, avaruṭaiya iṟaivaṉ avaruṭaṉ pēciṉāṉ; appōtu mūsā"eṉ iṟaivaṉē! Nāṉ uṉṉaip pārkka vēṇṭum; eṉakku uṉṉaik kāṇpippāyāka! Eṉṟu vēṇṭiṉār. Ataṟku avaṉ, "mūsāvē! Nīr eṉṉai orukkālum pārkka muṭiyātu, eṉiṉum nīr inta malaiyaip pārttuk koṇṭirum. Atu taṉ iṭattil nilaittiruntāl, appōtu nīr eṉṉaip pārppīr!" Eṉṟu kūṟiṉāṉ. Ākavē avaruṭaiya iṟaivaṉ am'malai mītu taṉṉuṭaiya pēroḷiyait tōṟṟuvitta pōtu, avaṉ am'malaiyai noṟukkit tūḷākki viṭṭāṉ; appōtu mūsā mūrccaiyākik kīḻē viḻuntu viṭṭār. Avar teḷivaṭaintatum, "(iṟaivā!) Nī mikavum paricattamāṉavaṉ; nāṉ uṉṉiṭam maṉṉippu kōrukiṟēṉ. Īmāṉ koṇṭavarkaḷil nāṉ mutaṉmaiyāṉavaṉāka irukkiṟēṉ" eṉṟu kūṟiṉār |
| Jan Turst Foundation நாம் குறித்த காலத்தில் (குறிப்பிட்ட இடத்தில்) மூஸா வந்த போது, அவருடைய இறைவன் அவருடன் பேசினான்; அப்போது மூஸா "என் இறைவனே! நான் உன்னைப் பார்க்க வேண்டும்; எனக்கு உன்னைக் காண்பிப்பாயாக! என்று வேண்டினார். அதற்கு அவன், "மூஸாவே! நீர் என்னை ஒருக்காலும் பார்க்க முடியாது, எனினும் நீர் இந்த மலையைப் பார்த்துக் கொண்டிரும். அது தன் இடத்தில் நிலைத்திருந்தால், அப்போது நீர் என்னைப் பார்ப்பீர்!" என்று கூறினான். ஆகவே அவருடைய இறைவன் அம்மலை மீது தன்னுடைய பேரொளியைத் தோற்றுவித்த போது, அவன் அம்மலையை நொறுக்கித் தூளாக்கி விட்டான்; அப்போது மூஸா மூர்ச்சையாகிக் கீழே விழுந்து விட்டார். அவர் தெளிவடைந்ததும், "(இறைவா!) நீ மிகவும் பரிசத்தமானவன்; நான் உன்னிடம் மன்னிப்பு கோருகிறேன். ஈமான் கொண்டவர்களில் நான் முதன்மையானவனாக இருக்கிறேன்" என்று கூறினார் |