Quran with Turkish_Ibni_Kesir translation - Surah Al-Furqan ayat 18 - الفُرقَان - Page - Juz 18
﴿قَالُواْ سُبۡحَٰنَكَ مَا كَانَ يَنۢبَغِي لَنَآ أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنۡ أَوۡلِيَآءَ وَلَٰكِن مَّتَّعۡتَهُمۡ وَءَابَآءَهُمۡ حَتَّىٰ نَسُواْ ٱلذِّكۡرَ وَكَانُواْ قَوۡمَۢا بُورٗا ﴾
[الفُرقَان: 18]
﴿قالوا سبحانك ما كان ينبغي لنا أن نتخذ من دونك من أولياء﴾ [الفُرقَان: 18]
| Ibni Kesir Onlar da derler ki: Tenzih ederiz, Seni bırakır da başka dostlar edinmek bize yaraşmaz. Ama Sen, onlara ve babalarına nimetler verdin de, Seni anmayı unuttular ve helaki hak eden bir kavim oldular |
| Gultekin Onan Derler ki: "Sen yucesin; senin dısında baska veliler edinmemiz bize yakısmaz, ancak onları ve atalarını sen meta verip yararlandırdın, oyle ki (senin ) zikri(ni) unuttular ve boylece yıkıma ugrayan bir kavim oldular |
| Gultekin Onan Derler ki: "Sen yücesin; senin dışında başka veliler edinmemiz bize yakışmaz, ancak onları ve atalarını sen meta verip yararlandırdın, öyle ki (senin ) zikri(ni) unuttular ve böylece yıkıma uğrayan bir kavim oldular |
| Hasan Basri Cantay (gorursun ki) onlar (soyle) demislerdir: «Seni tenzih ederiz. Seni bırakıb da baska veliler edinmemiz bize yakısmaz. Fakat (gerek) onları (n) ve (gerek) ataları (nın azab muddetlerini) kendin uzatdın da nihayet zikri unutdular ve helak (e mahkum) bir kavm oldular» |
| Hasan Basri Cantay (görürsün ki) onlar (şöyle) demişlerdir: «Seni tenzîh ederiz. Seni bırakıb da başka velîler edinmemiz bize yakışmaz. Fakat (gerek) onları (n) ve (gerek) ataları (nın azâb müddetlerini) kendin uzatdın da nihayet zikri unutdular ve helak (e mahkûm) bir kavm oldular» |
| Iskender Ali Mihr (Putlar) dediler ki: “Sen Subhan´sın (munezzehsin), Senden baska dostlar edinmemiz bize yakısmaz. Fakat Sen, onları ve onların babalarını metalandırdın. (Bu sebeple) oyle ki zikri unuttular ve helakı hakeden bir kavim oldular.” |
| Iskender Ali Mihr (Putlar) dediler ki: “Sen Sübhan´sın (münezzehsin), Senden başka dostlar edinmemiz bize yakışmaz. Fakat Sen, onları ve onların babalarını metalandırdın. (Bu sebeple) öyle ki zikri unuttular ve helâkı hakeden bir kavim oldular.” |